Arthur Rörsch.

Een bijdrage van Arthur Rörsch.

Voorstel voor voortzetting van deze discussie aan de hand van de Arons vragen opgeworpen op 15 februari 2018.

 

 

 

 

 

 

  • How do we know?
  • Why do we believe?
  • What is the evidence for?

Bron hier.

De betogen die de laatste weken zijn geproduceerd waarbij politici in een kwaad worden gesteld vanwege hun onkunde – die kennen we al op tal van andere gebieden – hebben nauwelijks mijn belangstelling. Ze doen weinig ter zake wat betreft de inhoudelijke klimaatdiscussie op dit blog en het inzicht dat een ieder daarin heeft verworven. Het liefst zag ik dat een aantal regelmatige deelnemers aan de discussie op deze website – AGW-protagonist of -antagonist, amateur of wetenschappelijk professional – hun eigen antwoorden nog eens duidelijk formuleren in het kader van de Arons ‘Marks of scientific literacy’, zodat we meer helderheid krijgen waar ieder nu voor staat en zodat andere deelnemers aan de discussie daarop concreet kunnen reageren.

We hebben bij de antagonisten te maken met wat protagonisten noemen een ‘twijfelbrigade’ tegen het protagonisme. Het bestaan daarvan is duidelijk, maar laat ons a.u.b. niet uitgaan van het beginsel dat twijfel aan de gevestigde orde onverantwoord zou zijn. Geuite twijfel binnen en buiten het wetenschappelijk circuit heeft bij herhaling bewezen te hebben bijgedragen aan zowel het verruimen van het wetenschappelijk als het maatschappelijk inzicht in de toekomst (sinds Socrates).

Twijfel aan gepresenteerde visies van zowel protagonisten als antagonisten, van zowel leken als wetenschappelijke professionals, is uiteraard wel op zijn plaats.

In concreto is dit een uitdaging aan enkele frequente deelnemers aan de discussie op deze website om hun eigen antwoorden op de Arons vragen te geven en in het licht van diens opmerking in zijn ‘marks of scientific literacy’

… that a scientific concept involves an idea first and a name afterwards and that understanding does not reside in the technical terms themselves.

Voor de ‘technical terms’ waarop Arons wijst mag in dit verband worden gelezen het uitpluizen van waargenomen trends met de marges die zij vertonen.

Het concept dat aan AGW-protagonisme ten grondslag ligt is duidelijk:

CO2 is net als waterdamp een gas dat infrarood straling invangt en de energie wordt als warmte aan de troposfeer overgedragen en dit MOET ook het oppervlak opwarmen.

Het concept dat aan AGW-antagonisme ten grondslag ligt, is nog steeds publiekelijk en in politieke kring minder duidelijk:

De aarde is een opmerkelijke waterplaneet waarbij waterverdamping aan het oppervlak de temperatuur al daar binnen bepaalde grenzen houdt. Er zijn tal van andere autoregulatie mechanismen aan te wijzen die daar een bijdrage aan leveren. De betekenis van ‘climate forcings’ die veroorzaakt zouden worden door kleine veranderingen in de chemische samenstelling van de atmosfeer zijn van ondergeschikte betekenis als we nader bekijken welke autoregelmechanismen werkzaam zijn.

Dit tweede concept wil ik gaarne nader uitwerken maar geef er de voorkeur aan als eerst bijvoorbeeld Jan vd Heijden, Henk dJ, Guido vd Werf, Galjee , Hetzler, André Bijkerk en Leonardo hun licht over de twee concepten in zeg 400 woorden laten schijnen. Gevolgd door een inhoudelijke reactie mijnerzijds.

En dit, niet van de ene op de andere dag met slechts vluchtige of stemmingmakende opmerkingen. We trekken er één à twee weken voor uit. Dit zal dan hopelijk de andere paar duizend meelezers van dit blog een indruk geven, waarom de klimaatdiscussie problematisch blijft en op welke gronden argumenten worden aangevoerd.

Voorstel voor de uitwerking van de te volgen procedure.

Na een eerste, positieve of negatieve, korte reactie op dit voorstel van meelezers, zenden bovengenoemde uitgedaagden hun visie in bij de hoofdredacteur ( via ‘Contact’, rechtsboven), niet direct op het blog. Hij verzamelt deze en brengt ze vervolgens na één à twee weken onder de aandacht in een afzonderlijk blog, met mijn commentaar. Wat dan aanleiding kan zijn tot verdere discussie.

We moeten deze mijns inziens aanscherpen, om geloofwaardig te blijven bij meelezers. De discussie mag niet blijven hangen op korte, schampere, wederzijdse korte denigrerende opmerkingen die AGW-protagonisten en -antagonisten uitwisselen.