De Volkskrant meldt dat Cramer nu ook ‘zeer verontrust’ en ook ‘verontwaardigd’ is over een fout in het IPCC-rapport (de 2035 fout):

Minister Cramer van Milieu is ‘zeer verontrust’ over een fout in het laatste klimaatrapport van het IPCC. Vorige week bleek dat het onwaarschijnlijk is dat de gletsjers in de Himalaya in 2035 zijn verdwenen, zoals het klimaatpanel van de VN eerder beweerde.
Cramer ‘tilt zwaar’ aan de foute berekening. ‘Als politicus baseer ik me op de wetenschap.’ Ze maakt zich grote zorgen. ‘Dit raakt het vertrouwen dat ik heb in het IPCC.’ Daarom moet volgens haar de onderste steen boven komen.

Zo snel kan het dus gaan in de politiek. Twee weken geleden, tijdens het spoeddebat in de Tweede Kamer over climategate, zei Cramer dit over het IPCC:

Zoals ik al zei, is het mijn uitgangspunt dat niemand wordt uitgesloten. In de rapporten van het IPCC worden de klimaatsceptici vermeld. Hun informatie wordt meegenomen. De wetenschappelijke wereld kent een zeer gestructureerd proces van hoor en wederhoor. Datgene wat men aan wetenschappelijk onderzoek rapporteert, moet met feiten gestaafd worden. Dat is een zeer gedegen peerreviewsysteem. Mensen houden elkaar voortdurend bij de les over wat waar is en wat niet. Politici moeten zich baseren op de uitkomsten van zo’n heel grote groep wetenschappers. Het gaat om 1200 instituten met tig duizend mensen. Zij creëren met al die gegevens een beeld voor ons dat wij gebruiken als uitgangspunt.

Eerlijk wegen
Het probleem van het IPCC is nu juist dat er vrijwel geen sceptici aan boord zijn (John Christy is de enige in WG1, zie het bericht van gisteren) en als het werk van sceptici ‘vermeld’ wordt, dan betekent dat nog lang niet dat het eerlijk gewogen wordt. Cramer begint nu na de Himalaya-fout van het IPCC blijkbaar ook in te zien dat haar opmerking “Mensen houden elkaar voortdurend bij de les over wat waar is en wat niet” in de praktijk niet (altijd) opgaat.

Cramer, die in het spoeddebat nog aandrong over climategate nog aandrong te wachten op de resultaten van het CRU-onderzoek, wil het IPCC nu wel meteen vragen de zaak grondig te onderzoeken:

Ze dringt aan op grondig onderzoek. ‘Ik wil weten hoe deze procedurefout is ontstaan. Zit er ergens nog zo’n fout? Er moet snel helderheid komen om de onzekerheden weg te nemen.’ Klimaatsceptici zien in deze affaire (op één bladzijde van een drieduizend pagina’s dik rapport) het bewijs dat het IPCC ondeugdelijk zou opereren.

Als de ambtenaren van Cramer wat meer blogs zouden lezen, dan zouden zij en ook Cramer zelf weten dat de volgende fouten zich al hebben aangediend, Amazongate, een grove fout in het Stern-rapport, en een nogal gênante fout in het IPCC-rapport over genormaliseerde verliezen bij natuurrampen. De laatste fout heeft het IPCC al gedwongen een tweede verklaring uit te geven waarin ze deze fout toegeven. En de Canadese Donna Laframboise kwam dit weekend met een hele lijst aan WWF-citaties in het IPCC-rapport. Het resultaat van slechts een paar uur zoeken.

Zonder diepgravend onderzoek is dus nu al duidelijk dat het ene Himalaya-foutje in 3000 pagina’s zoals Cramer nu nog beweerd letterlijk en figuurlijk het topje van de ijsberg is.

In Elsevier voegt de woordvoerder van Cramer er vanochtend aan toe dat Cramer een brief gaat sturen aan Pachauri.

‘Ik zal het IPCC per brief verzoeken de werkwijze van IPCC tegen het licht te houden.’

Tevens zegt de woordvoerder dat Cramer over andere IPCC-missers nog niets wil zeggen. Haar ambtenaren zijn koortsachtig alle blogs aan het doornemen vermoedelijk.