Wat gebeurt er met boter voorbij de houdbaarheidsdatum? Die wordt ranzig. Iets dergelijks is nu aan de hand met IPCC. De laatste dagen komen steeds ranziger feiten aan het licht met betrekking tot de activistische onwetenschappelijke praktijken van deze fijne club zakkenvullende wereldverbeteraars. Het heilige IPCC-geloof van Minister Jacqueline Cramer is volstrekt voorbij de houdbaarheidsdatum. Ik roep Minister Cramer bij deze dan ook activistisch op om op basis van onderstaande feiten dan wel terug te treden, dan wel haar beleid drastisch te herzien.

De laatste nieuwsfeiten
Glaciergate is inmiddels all over de Angelsaksische media. Op deze site hebben we de abjecte belangenverstrengeling van het IPCC en de dubieuze rollen van Pachauri en Hasnain en hun lucratieve toko TERI uitvoerig behandeld. Het IPCC heeft de blunder ten aanzien van het smelten van de Himalaya-gletsjers inmiddels ruiterlijk toegegeven en zich ervoor geëxcuseerd. Oeps sorry! Nieuw is het inzicht dat de Dr. Lal, de lead author van het Azië-hoofdstuk van het vierde IPCC-rapport, in een interview met de Daily Mail heeft toegegeven dat het om een bewuste wetenschappelijke leugen om bestwil ging.

Dr Lal, the co-ordinating lead author of the report’s chapter on Asia, said: ‘It related to several countries in this region and their water sources. We thought that if we can highlight it, it will impact policy-makers and politicians and encourage them to take some concrete action. ‘It had importance for the region, so we thought we should put it in.’

Dit is dus geen “denier” die op een geheimzinnige complottheorie wijst, maar een ruiterlijke erkenning van een IPCC-topman van iets wat in de wetenschap en ook volgens de eigen zwart op wit geformuleerde IPCC-principes absoluut niet door de beugel kan:

Het  IPCC ziet het als haar rol om: ‘to assess on a comprehensive, objective, open and transparent basis, scientific, technical and socio-economic information – IPCC reports should be neutral with respect to policy’.

Wat het IPCC toegeeft lijkt toch verdacht veel op een beschuldiging van het RTL4 journaal van 4 oktober 2008 (zie video) dat de commissie Veerman opzettelijk haar conclusies had aangedikt om de zogenaamde ‘sense of urgency ‘ te creëren. In goed Nederlands heet dat: “Het doel heiligt de middelen”. De door alarmisten verketterde Hans Labohm reageerde toen: “Dit is helemaal geen nieuws. Dit is sowieso de gangbare praktijk in het alarmistische kamp.” De opzet om geld los te troggelen bij de EU voor verder onderzoek en NGO-werk rondom de waterhuishouding in de regio slaagde in elk geval. Lees er alles over in dit artikel over het Hign Noon project. Maar er is meer!

Het IPCC geeft en passant ook toe dat er ook een rekenfout uit een superdomme rekenblunder uit alweer een WWF-rapport is overgenomen. Een bepaalde gletsjer zou 134 meter per jaar krimpen omdat met de krimp niet door de periode van 121 jaar had gedeeld – wat 23 meter per jaar oplevert (waarvan het grootste deel natuurlijk gewoon smelt is na het einde van de kleine ijstijd), maar door 21. Cramer en wij allemaal moeten echt dat artikel in Mail Online van a tot z lezen.

Vandaag komt Jonathan Leake van de Times alweer met de volgende onthulling. Ook een must read: de beweringen over de toename van extreme weergebeurtenissen in het vierde IPCC rapport zouden ook gebaseerd zijn op een niet-gepubliceerd niet-peer reviewed rapport:

The Sunday Times has since found that the scientific paper on which the IPCC based its claim had not been peer reviewed, nor published, at the time the climate body issued its report.

When the paper was eventually published, in 2008, it had a new caveat. It said: “We find insufficient evidence to claim a statistical relationship between global temperature increase and catastrophe losses.”

Despite this change the IPCC did not issue a clarification ahead of the Copenhagen climate summit last month. It has also emerged that at least two scientific reviewers who checked drafts of the IPCC report urged greater caution in proposing a link between climate change and disaster impacts — but were ignored.

Vervolgens zegt de Sunday Times dat het IPCC nu ineens wel onderzoekt of de claims over extreem weer houdbaar zijn:

Professor Jean-Pascal van Ypersele, a climatologist at the Universite Catholique de Louvain in Belgium, who is vice-chair of the IPCC, said: “We are reassessing the evidence and will publish a report on natural disasters and extreme weather with the latest findings. Despite recent events the IPCC process is still very rigorous and scientific.

Ja, aan m’n hoela! Alsof een op heterdaad betrapte kinderverkrachter voor de rechter durft te beweren: “Maar verder ben ik heel aardig en lief voor kinderen!” Alarmisten hebben erop aangedrongen dat de sceptici ook hun “privé”-e-mail openbaar maken om te laten zien dat zij ook apenpolitiek bedrijven. Ik zou de IPCC-alarmisten, die op basis van hun broddelwerk een Nobelprijs voor de vrede hebben gewonnen, nu de vraag willen stellen: “Laat me alsjeblieft één plaats in het IPCC rapport zien waar op basis van een dubieus niet gepubliceerd rapport een conclusie is afgezwakt – bijvoorbeeld op basis van een wervingsfolder van een rechtse denktank.” Als dat lukt neem ik het IPCC weer serieus als neutrale beleidsadviseur. Hoewel… dan zit ik altijd nog ernstig in mijn maag met Pachauri’s hemeltergende belangenverstrengeling.

Samsoms salomonsoordeel
Waarom is dit nu allemaal zo problematisch voor een handjevol Nederlandse politici – of moet ik zeggen “handlangers”. Geenstijl.nl maakte gisteren al gehakt van Diederik Samsom die op Twitter de zaak afdoet met “verandert eindoordeel niet”. En eigenlijk heeft Samsom gelijk, want dat eindoordeel stond al muurvast voordat het IPCC aan zijn missie begon. Iemand die denkt dat eindoordelen überhaupt vast kunnen staan in de wetenschap, heeft van wetenschap niets begrepen.

Wat is Cramer ons schuldig?
Iemand die op basis van haar CV (zie Wikipedia) wel verstand van wetenschap zou moeten hebben is Minister Jaqueline Cramer. Dat geloof en wetenschap goed samen gaan is bekend en de vraag is nu dus: kunnen we hardmaken dat Cramer een nuchtere politica is op andere gebieden en een groengelovige op het gebied van klimaat? Kunnen we aantonen dat Cramer met een heel klein beetje gezond verstand allang van haar IPCC-geloof had kunnen afstappen? Kunnen we hard maken dat ze met de laatste onthullingen wel van haar geloof moet afstappen en dat ze Nederland keihard een onafhankelijk onderzoek verschuldigd is?

Laten we hieronder haar geheugen opfrissen en haar een handje helpen.

We gaan terug naar vlak voor Kopenhagen. Richard de Mos (PVV) begint zich steeds luidruchtiger te roeren als openlijke klimaatscepticus. Hij begint spontaan een tegenblog tegen het Kopenhagen-blog van Cramer. Zij begaat de PR-blunder om op De Mos te reageren. Diederik Samsom herinnert haar er snel aan dat “wij wereldverbeterende alarmisten” niet met hullie “platte-aarde-denkers” praten, indachtig gelijkluidende woorden van milieuevangelist Wouter van Dieren. Toen Cramer hem doodzweeg had De Mos er geen zin meer in en stierf zijn tegenblog een snelle dood (Cramer blogt wel vrolijk door). Toch is het verhelderend juist nu met glaciergate terug te kijken naar die eenmalige slagenwisseling.

We beginnen op 4 november 2009. Cramer opent:

In aanloop naar de klimaattop in Kopenhagen bereikt je steeds vaker het nieuws over desastreuze ontwikkelingen in het klimaat. Over 20 jaar zou het laatste ijs van de top van de Kilimanjaro (pdf), de hoogste berg van Afrika, verdwenen kunnen zijn. Voor het eerst in 11.000 jaar is het hoogste bergmassief van Afrika dan zonder permanente ijskap. Een beeld waar ik niet aan wil denken.

De Mos haalt met zijn blog-antwoord een artikel op Telegraaf.nl. Zijn oorspronkelijke weerwoord luidde:

Minister Cramer stelt in een blogbericht op de site van het ministerie van VROM dat over 20 jaar het laatste ijs op de top van de Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika, verdwenen is als gevolg van klimaatverandering. Ze volgt hierbij slaafs een recente publicatie van Lonie Thompson ge-edit door James Hansen, een klimaatfanaat, die de bazen van kolencentrales voor een soort straftribunaal wil brengen.

Georg Kaser, hoogleraar aan de universiteit van Innsbruck, heeft in 2004 al bewezen dat het smelten van de kleine ijskap op de top niet door het broeikaseffect, maar door ontbossing van de bergflanken komt. Hierdoor neemt de luchtvochtigheid af, met minder neerslag tot gevolg. Tegenlicht wijdde al eens een lange documentaire aan de Kilimanjaro-leugen, die ook één van de vele misvattingen uit Al Gore’s Oscarwinnende science-fiction documentaire is.

Cramer reageerde:

Ik hoop dat de PVV ook goed kijkt naar recent wetenschappelijk onderzoek. Zoals dat van professor Lonnie Thompson. Hij toont aan dat niet alleen de Kilimanjaro haar sneeuw verliest. Gletsjers elders in Afrika, Indonesië, de Himalaya en in Zuid-Amerika verdwijnen in een even zorgwekkend tempo. ‘Lokale omstandigheden’ als houtkap zijn weliswaar van invloed, maar die effecten worden overtroffen door een ‘onderliggende, gemeenschappelijke oorzaak’: de klimaatverandering.

Nieuw motto: geen ontbossing maar ontMossing! Verder spreek ik de heer De Mos nog wel in de Kamer. See you in court.

Potje tennis
De titel van haar blogbericht – de hierboven genoemde PR-uitglijder dus – luidde: “PVV citeert prehistorisch onderzoek“. Dit lijkt weer verdacht veel op Pachauri’s aanval op de Indische gerenommeerde glacioloog Raina die hij verweet in een overheidsrapport over de Himalaya gletsjers “voodoo science” te hebben bedreven. In een artikel in The Times of India eist Raina inmiddels excuses van Pachauri. Als ik de PVV was dan zou ik Minister Cramer snel om excuses vragen voor haar verwijt dat de de partij “prehistorisch onderzoek” citeert. Als ik Richard de Mos was zou ik bovendien ernstig mijn wenkbrauwen fronsen over die afsluitende opmerking: “See you in court?” Wat kan ze hier in vredesnaam mee bedoeld hebben? Nu met de Wilders-rechtzaak in volle gang is het echt een bedenkelijke uitspraak die wijst op Goelag-praktijken van onze politieke inteligentsia. Of zou ze een potje tennis hebben bedoeld?

Steekhoudende argumenten?
Afgezien van excuses aan de PVV en De Mos is Cramer eigenlijk heel Nederland een excuus schuldig en ik herhaal: een diepgravend eigen Nederlands onderzoek naar de werkwijze en de betrouwbaarheid van het IPCC. Ik heb al eerder gewaarschuwd dat deze stinkende kwestie alle ingedriënten in zich heeft van de Irak-kwestie waar ons kabinet bijna over was gestruikeld. Want wat is dus nu overduidelijk gebleken? Dat het het IPCC zelf is dat voodoo science bedrijft. Over de gletsjers in de Himalaya weten we eigenlijk niets (maar iets van 3% is onderzocht in die immense ruimte). En van de Kilimanjaro weten we dat de ijskap daar krimpt door ontbossing. Dus welke steekhoudende argumenten heeft Cramer nog voor haar vermeende “onderliggende, gemeenschappelijke oorzaak?”.

Laten we het Cramer nog iets lastiger maken door aan te halen wat ze heel recent in het Climategate-debat van 13 januari (transcript) in de kamer over het IPCC heeft gezegd:

In het kader van de bespreking van de VROM-begroting op 9 december heb ik wel heel duidelijk aangegeven wat mijn rol is en wat de rol van wetenschappers is. Ik sta hier als politica en ik heb mij te baseren op wetenschappers.

Ik vind dat ik als politica de taak heb om ervoor te zorgen dat de wetenschappers die ons adviseren, zo breed mogelijk zijn vertegenwoordigd. Niemand moet worden uitgesloten.

Hoe doen wij dit in de praktijk? Ik heb vorige keer uitgelegd dat het IPCC, het Intergovernmental Panel on Climate Change, onze basis is. Dat is voor mij een heel belangrijk gremium van wetenschappers dat wereldwijd onderzoek doet op allerlei gebieden van klimaatverandering. In dit panel zitten metereologen, paleontologen, allerlei “-ogen”. In ieder geval is er meer dan één wetenschap vertegenwoordigd. Daar zitten een heleboel wetenschappers bij elkaar die gezamenlijk proberen om inzicht te bieden in zeer ingewikkelde vraagstukken. Ten eerste vraagt men zich af in hoeverre de aarde opwarmt. Wat weten wij van het verleden? Wat kunnen wij zeggen over de toekomst? Ten tweede is het de vraag in hoeverre die opwarming te maken heeft met de rol van de mens, met name door het verbranden van fossiele brandstoffen en andere zaken die te maken hebben met broeikasgas.

Heel nobel geformuleerd! Laat Cramer die maatstaven een hard tegen het IPCC en de aanverwante instituten aanhouden. “zo breed mogelijk zijn vertegenwoordigd”, “niemand moet worden uitgesloten”, “inzicht te bieden in zeer ingewikkelde vraagstukken”, “in hoeverre de aarde opwarmt”, “in hoeverre die opwarming te maken heeft met de rol van de mens”. Laat Cramer nog eens diep bij zichzelf te rade gaan en terugdenken aan haar eigen jaren als wetenschapper en wellicht nog haar idealen als jonge studente die nog geloofde in integere waarheidsvinding. Kan zij dan met een glad gestreken gezicht nog beweren dat het IPCC de juiste club is waar Nederland een klimaatbeleid op zou kunnen baseren?

Laten we het debat nog even volgen:

De heer De Mos (PVV):

Ik werd getriggerd door de opmerking van de minister dat niemand mag worden uitgesloten. Wat vindt de minister dan van de uitspraak van oud-VN-secretaris-generaal Kofi Annan eind 2007: klimaatsceptici zijn persona non grata. De minister kent ook de heer Pachauri van het IPCC. Hij vergelijkt sceptici met Adolf Hitler. Wat vindt de minister van die uitspraken? Worden die mensen dan niet buitengesloten?

Minister Cramer:

Zoals ik al zei, is het mijn uitgangspunt dat niemand wordt uitgesloten. In de rapporten van het IPCC worden de klimaatsceptici vermeld. Hun informatie wordt meegenomen. De wetenschappelijke wereld kent een zeer gestructureerd proces van hoor en wederhoor. Datgene wat men aan wetenschappelijk onderzoek rapporteert, moet met feiten gestaafd worden. Dat is een zeer gedegen peerreviewsysteem. Mensen houden elkaar voortdurend bij de les over wat waar is en wat niet. Politici moeten zich baseren op de uitkomsten van zo’n heel grote groep wetenschappers. Het gaat om 1200 instituten met tig duizend mensen. Zij creëren met al die gegevens een beeld voor ons dat wij gebruiken als uitgangspunt.

Gilles de la Tourette
Twee leuke dingen zien we in dit statement. Ten eerste vergeet Cramer de enorme gapende kloof tussen het hele rapport waar van alles wat in staat en de summary for policy makers. De vraag is niet of sceptische peer-reviewed publicaties het rapport halen, maar of ze de summary for policy makers halen. Als er niet tenminste één sterk sceptisch geluid in die summary staat, kan de summary niet wetenschappelijk evenwichtig zijn, want de wetenschap is altijd sceptisch. Een Cramer met Gilles de la Tourette had gezegd: “hun informatie wordt absoluut meegenomen in het rapport, maar vervolgens verdoezelen we dat in de summary, terwijl we niet schromen om niet peer-reviewde alarmistische conclusies in de summary over te nemen”. Ten tweede legt Cramer in die speech nergens de link tussen de wetenschappelijke methode en het IPCC. Ze zegt niet expliciet: het IPCC werkt netjes, ze beschrijft alleen hoe de wetenschap in het algemeen werkt (hoort te werken) en daarbij teert ze op haar status als ex-wetenschapper die het kan weten.

Een wetenschapper die het ook kan weten is de boomringonderzoeker – hardcore lid van “The Team” rondom Phil Jones en Michael Mann – Keith Briffa. een van de meest geciteerde quotes uit de gehackte CRU-mails is:

I tried hard to balance the needs of the science and the IPCC , which were not always the same (Lees de hele mail voor context).

Kan Minister Cramer daar eens haar visie op geven? Maar ach, Cramer is zo gek nog niet. Dat het altijd nog erger kan bewijst Kees Vendrik (Groenlinks) eerder in het debat:

De heer Vendrik (GroenLinks):

Ik heb de vraag van mevrouw Neppérus al beantwoord. Ik ben geen gelovige, maar iemand die de inzichten van klimaatwetenschappers bijzonder serieus neemt. Ik neem vooral die klimaatwetenschappers serieus die ons voorhouden dat de risico’s van klimaatverandering wel eens ernstiger kunnen zijn dan op dit moment door het IPCC is vastgesteld. Daarover maak ik mij grote zorgen. Wat als zij gelijk zouden krijgen? Als wij het bewijs daarvoor afwachten, zijn wij te laat.

Wel degelijk gelovig
Het is altijd makkelijk om achteraf iemand die spontaan staat te oreren op zijn woorden te pakken, maar Vendrik zegt hier toch wel erg vreemde dingen. “Ik ben geen gelovige”, waarom moet hij dit zeggen? Beschuldigt iemand hem daarvan dan? Vervolgens laat hij zien dat zijn cognitieve filter nog erger is dan dat van het IPCC (waar we sinds de laatste onthullingen niet meer omheen kunnen): “Ik neem vooral die klimaatwetenschappers serieus die ons voorhouden dat de risico’s van klimaatverandering wel eens ernstiger kunnen zijn dan op dit moment door het IPCC is vastgesteld.” Dat heeft toch  echt helemaal niets meer met evenwichtige wetenschappelijke onderbouwing van beleid te maken? Je zou natuurlijk alle wetenschappers en alle publicaties even serieus moeten nemen! En dan spreekt Vendrik zich direkt al tegen: “Als wij het bewijs daarvoor afwachten, zijn wij te laat.” Kortom: hij is wel een gelovige en hij volgt de profeet Al Gore. Prima, maar ontken dat dan niet! Dat hebben CU en SGP ook niet nodig.

Laten we het bericht afsluiten met de afsluitende woordenwisseling tussen De Mos en Cramer:

De heer De Mos (PVV):

De minister sprak net over het tussen haakjes plaatsen van het woord “fraude”. Wij hebben een beetje gespeurd. Er is een e-mail van Phil Jones aan Michael Mann, naar aanleiding van Stephen McIntyre, die vindt dat de correspondentie over het IPCC-rapport open en transparant moet zijn. Phil stuurt de volgende e-mail aan Mike: “Mike, can you delete any e-mails you may have with Keith about the IPCC rapport? Keith will do likewise. Can you also e-mail G. and get him to do the same? I don’t have his e-mail address. We will be getting Casper to do likewise. Cheers. Phil”. Verderop gaat het verder: “It is highly confidential. I can see either of this papers being in the IPCC rapport. Kevin and I will keep them out, somehow”. Wat vindt de minister daarvan?

Minister Cramer:

Het is heel lastig om op dit soort citaten te reageren. Dit speelde in een tijd waarin de discussie over de hockeystick — de heer Mos sprak daar ook over — nog volop werd gevoerd. Men vroeg zich af of dat inderdaad zo is en hoe dat moest worden geïnterpreteerd. In dat kader zijn en worden er heel veel discussies gevoerd. Ik ben zelf wetenschapper geweest. Dat heb ik de vorige keer ook nadrukkelijk gezegd. In die wetenschappelijke discussie komt uiteraard altijd de vraag aan de orde hoe je zaken moet interpreteren. Het “hiden” van data heeft betrekking op het feit dat je op een gegeven moment met data zit waarvan je niet kunt begrijpen of die inderdaad te maken hebben met die lokale temperatuursverandering. Als je data rubriceert, moet je wel weten welke data iets zeggen over datgene wat je wilt voorspellen. Kortom, het is niet eenvoudig om op de vraag van de heer De Mos een antwoord te geven. Het is immers een deel van een reeks citaten uit die e-mails. Ik vind het echter ook belangrijk dat er, zoals de heer Van der Ham zei, geen verwarring is over de feiten waarop wij ons baseren. Ik kijk naar mevrouw Neppérus en zeg nogmaals dat ik bereid ben om, zodra dat onderzoek uit Engeland beschikbaar is, dit met de Kamer te delen. Dan kunnen wij bezien of het inderdaad noodzakelijk is om het planbureau of de WRR nog eens te laten nagaan wat wij extra zouden moeten onderzoeken. Op een gegeven moment wil ik immers ook af van de onduidelijkheid over de gegevens waarop wij ons baseren. De status van het IPCC-rapport staat wat mij betreft overigens niet ter discussie.

In reactie op de begrotingsbehandeling en op de vragen van mevrouw Neppérus zeg ik dat ik tijdens de conferentie in Kopenhagen nadrukkelijk in gesprek ben geweest met de heer Pachauri, voorzitter van de IPCC. Ik heb hem gemeld dat er zorgen zijn over de transparantie en dat de vraag wordt gesteld in hoeverre de IPCC consistent werkt. Ik heb hem gevraagd of hij mij daarover informatie kan geven, opdat ik de Tweede Kamer kan uitleggen hoe de IPCC werkt.

Een brief daarover is er nog niet, maar de heer Pachauri was bereid om ons zo snel mogelijk een brief te sturen om te verzekeren dat de procedures die het IPCC hanteert voor het selecteren van de informatie waterdicht zijn en zodanig dat de informatie is gebaseerd op feiten die door een heleboel wetenschappers zijn beoordeeld.

Hoop
Het is prettig dat Minister Cramer tenminste telkens terugkomt op wat wetenschap is en zou moeten zijn. Het “informatie gebaseerd op feiten die door een heleboel wetenschappers zijn beoordeeld” is wat zwak geformuleerd. Maak daarvan “informatie gebaseerd op peer-reviewed onderzoek dat transparant door andere onderzoekers is gerepliceerd en geverifieerd” en ze zit helemaal goed. Anders dan bij een groengelovige Kees Vendrik biedt dit hoop dat iemand op basis van rationele argumenten en nieuwe onthullingen eens wat kritischer naar het IPCC en de alarmistische conclusies gaat kijken. Als ik Helma Neppérus was of Richard de Mos zou ik ernstig aandringen op die aangekondigde brief van Pachauri en en tevens aan de Minister vragen of ze na de nieuwste onthullingen nog steeds geen reden ziet het Nederlandse (zelf)onderzoek alvast te starten.

 

Ondertussen doet Cramer het al best leuk in de algemene blogosfeer. De animatie helemaal bovenaan is van willemzwijgtnietmeer.web-log.nl met een wel erg grappige fictieve brief van Cramer aan Wijnand Duyvendak. De gezellige afbeelding hier direct boven komt van standejong.nl. Dan hebben we nog cartoonist Siegfried Woldhek. En niet te vergeten Geenstijl.nl die het zeker niet zal nalaten met Cramer het Vogelaar-verdwijn kunstje te herhalen. Bij deze de uitnodiging aan Rutger om deze blog als munitie te benutten. Let echter wel op want Cramer vecht met een gevaarlijk laserzwaard!

 

(bron)