Eén van de meest verrassende inzendingen ten behoeve van het onderzoek naar de climategate-praktijken door het Brits Parlement is die van Richard Thomas CBE, de voormalige Britse Information Commissioner, die tot juni 2009 ging over het toezicht op de naleving van de door Phil Jones et al. met voeten getreden Freedom Of Information Act (FOIA). Bekijk zijn CV op Wikipedia en je weet dat we hier van doen hebben met Mr. Openbaarheid himself.
Wat brengt deze man in in het onderzoek in als we bedenken dat noch zijn voormalige instituut noch zijn opvolger iets hebben ingezonden (zie lijst)? Hier de link naar zijn complete inzending. Hier springen we meteen naar zijn laatste punt, zijn Recommendations:
7. Recommendations
7.1 Based on my current knowledge of the issues before the Committee, I suggest that the Committee might conclude that:
- the legislation should be amended so that a prosecution under section 77 of FOIA or Regulation 19 of EIR could be brought within six months of evidence of the offence coming to the Information Commissioner’s knowledge;
- the Information Commissioner – not the Muir Russell Review Team – should make any rulings on the validity of FOI / EIR requests; and
- the Information Commissioner should be invited to extend the “Definition Document” for Universities so that – with any necessary exceptions – publicly-funded statistical or factual data and research findings should be proactively disclosed as the norm.
Wetswijziging
Met pijn in zijn hart stelt Thomas dus vast dat de feiten gedaan tijdens zijn termijn niet meer juridisch vervolgd kunnen worden omdat de FOIA-wetgeving alleen handelingen tot zes maanden geleden kan aanpakken. Thomas stelt dan ook voor dat dit moet worden veranderd in “zes maanden vanaf het moment van het bekend worden van een overtreding”. Net als de statistici pleit Thomas dat de nieuwe wetenschappelijke norm moet worden dat data pro-actief worden geopenbaard en niet meer op aanvraag.
Hieronder ruimt voor de vraag wie o wie is de Nederlandse Information Commissioner (ik heb geen idee!)…
Grote vraag: hebben we in Nederland ook een Information Commissioner en een IC’s-office?
Wikipedia vermeldt dat in alle EU-lidstaten dergelijke functies en instituten zijn gevormd (link). Ik hoop dat ik onwetend ben en dat Nederland inderdaad deze stap heeft gezet. Wie weet meer? Google leidt me naar de SURF Foundation, een samenwerking van universiteiten en wetenschappelijke instituten die het delen van informatie wil bevorderen. Lees op de website van deze hier het interessante artikel “EU ondersteunt openbaar maken wetenschappelijke kennis” van oktober 2008. Wat ons ook brengt bij de Berlin Declaration on Open Access to Knowledge in the Sciences and Humanities, die door SURF op 1 december 2004 is ondertekend. Hopelijk kunnen de reageerders helpen om dit gebied voor Nederland wat verder in kaart te brengen. Onze kamerleden heb ik er niet over gehoord.
Als u via de Wet Openbaarheid van Bestuur informatie wil van een overheidsinstelling, kunt u bij die overheidsinstelling een verzoek indienen. Besluiten van en adviezen aan VROM zijn oo die manier te achterhalen. Wordt dit verzoek afgewezen, dan kunt u dit via de bestuursrechter en uiteindelijk Raad van State aanvechten.
De Nationale Ombudsman kan eventueel ook nog benaderd worden. Maar zoals in Engeland er een 'Office' is die toezicht houdt op het naleven van regels die voortkomen uit de FOI, dat ontbreekt in Nederland.
Of ook wetenschappelijke gegevens op die wijze van bijvoorbeeld universiteiten of het KNMI zijn op te vragen, is mij onbekend.
Voor het KNMI geldt:
"Het bovenvermelde openbaarheidsvereiste houdt in dat de resultaten van het onderzoek voor een ieder toegankelijk moeten zijn. Dit vereiste geldt overigens voor al het onderzoek dat het KNMI verricht, dus niet alleen voor onderzoek voor derden. De bestaande praktijk op dit punt zal worden bestendigd.
Onderzoeksresultaten worden gepubliceerd in een algemeen verkrijgbare uitgave, in een eigen publicatie reeks van het KNMI of in een andere vorm van publicatie die via de KNMI-bibliotheek te verkrijgen is (artikel 9, derde lid)."
http://www.knmi.nl/datacentrum/catalogus/catalogu…
Dat zijn dus onderzoeksRESULTATEN, geen onderzoeksmethodiek of data.
Precies waar net aan schort bij de climategate
Ik heb eens gekeken op de site van universiteit Utrecht.
Niks daarvan te vinden.
Gekeken in het jaarverslag 2008.
( http://www.uu.nl/NL/Universiteitutrecht/Profielen….
Ook niks.
Ik denk dat je voor vragen of klachten over onderzoek je moet melden bij de raad van toezicht of het bestuur.
Raad van toezicht
Prof. drs. M.H. Meijerink (voorzitter), voorzitter van de
Raad voor de Volksgezondheid en Zorg
•Drs. E.H.T.M. Nijpels (vicevoorzitter), voorzitter ONRI
(Nederlandse branchevereniging van advies- en ingenieurs-
bureaus) (tot 1 november 2008)
•Mr. N.J.J. van Kesteren, algemeen directeur werkgeversor-
ganisatie VNO-NCW
• Drs. F. Sijbesma, voorzitter van de Raad van Bestuur DSM
• Prof. dr. C.A. van Egten RA, partner bij
PriceWaterhouseCoopers (per 1 januari 2008) en hoogle-
raar Management Control en bestuurlijke informatievoor-
ziening bij de Vrije Universiteit Amsterdam
• Mr. I.W. Opstelten, oudburgemeester Rotterdam (lid per 1
november 2008)
College van bestuur
• Mr. Yvonne van Rooy, voorzitter
• Prof. dr. Hans Stoof, rector magnifcus
• Prof. dr. Hans Amman.
Maar helemaal niks van verantwoording, openbaarmaken van studies, deugdelijkheid van onderzoek(smethoden) etc.
Het lijkt me dat daar in elk geval deze universiteit niet mee worstelt.
En wanneer dat een algemeen beeld is, dan zou daarom, denk ik, dit meer een vraag moeten zijn aan Nepperus en de Mos.
Ik heb zelf in september een kwestie over wetenschappelijke fraude aangebracht bij de Universiteit van Utrecht, op het gebied van criminologie. Ik heb eerst een verzoek tot rectificatie gericht aan de onderzoekers; ik kreeg geen antwoord, en toen heb ik het College van Bestuur aangeschreven. Daarna is een commissie Wetenschappelijke Integriteit aan de slag gegaan.
Begin december werd ik gehoord door de commissie. Het was toen een paar weken na de gelekte klimaat-emails; ik heb daar naar verwezen. Vreemd genoeg leek die commissie nog niet van die affaire op de hoogte te zijn.
Deze maand verwacht ik het resultaat van de commissie.
Ik wilde meer weten over de onderzoeken waarmee in mijn ogen gefraudeerd is. Ik heb daarom in december aan het College van Bestuur een verzoek gedaan om alle stukken met betrekking tot die onderzoeken openbaar te maken (data, tussenrapporten, emails etc). Het CvB heeft dat afgewimpeld, omdat openbaarheid naar haar mening ten koste zou gaan van de academische vrijheid.
Daarop heb ik een paar weken geleden een bezwaar aangetekend, met argumentatie dat academische vrijheid juist gebaat is bij openheid. Door gebrek aan openheid kan gemanipuleerd onderzoek overheersen, en dat gaat ten koste van de carrières van kritische, integere onderzoekers.
Voor meer informatie: zie de link bij mijn naam.
"Het CvB heeft dat afgewimpeld, omdat openbaarheid naar haar mening ten koste zou gaan van de academische vrijheid."
De vrijheid om te liegen en te bedriegen?
Hier lijkt mij een taak te liggen voor de komende minister van O&W en de Tweedekamer.
Het gebruik van ivoor is al lang (en terecht) aan banden gelegd.
Het bestaan van ivoren torens is ook daarom uit de tijd.