Wat een schitterende foto van de Daily Mail! In dit artikel beschrijft de krant in geuren en kleuren hoe een bleek weggetrokken Phil Jones met bevende handen het vragenvuur van de Briste parlementariërs onderging. Puur optisch herinnert dit je toch al aan de spectaculaire Enron hoorzittingen en aan de zaak Bernie Madoff. Maar niemand is schuldig tot veroordeeld. En dus heeft ook de tenminste tijdelijk teruggetreden Phil Jones – die in de media verklaarde zelfmoordgedachten te hebben – voorlopig nog respijt.

We zijn inmiddels behoorlijk afgedwaald met dit weblog tot diep in de Nederlandse partijpolitiek aan toe. Maar deze Phil Jones en zijn instituur CRU is waar het allemaal mee begon op de memorabele negentiende november 2009. Eleven-nineteen: misschien minstens zo’n historische dag als nine-eleven. We moeten Phil Jones niet groter maken dan hij is. Wereldwijd staan er triljoenen dollars aan klimaatbeleid op het spel, maar Phil Jones zelf streek voor zijn instituut een schamele 13 miljoen pond aan overheidssubsidie en derde geldstroom op.

Wereldreddende bruggenbouwer
Jones oogt ook niet als een topcrimineel of meesterzwendelaar. Eerder als een goedbedoelende burgerman die zijn ouders maar wat trots maakte door eerst te promoveren, hoogleraar te worden en vervolgens uit te groeien tot een wereldreddende bruggenbouwer tussen wetenschap en politiek. Nog geen jaar geleden sprak je zijn naam met ontzag uit en begin december sprak de alarmist Arie Kattenberg namens ons eigen KNMI de empathische woorden: “Arme Phil Jones, we kennen hem goed!”

Onlangs schreef ik op dit weblog dat Phil Jones een opmerkelijke U-turn had gemaakt (link artikel). Laten we hieronder snel kijken wat Phil Jones gisteren in de hoorzitting in het kader van het onderzoek door het Britse parlement heeft gezegd. Ik trek er een verrassende conclusie uit…

Na een inleidende opmerking over de zeer strakke inzending van het Institute Of Physics (lees vertaling Hans Erren), lezen we hieronder wat Phil Jones heeft gezegd tijdens de hoorzitting (bron Daily Mail):

Giving evidence to a Science and Technology Committee inquiry, the Institute of Physics said: ‘Unless the disclosed emails are proved to be forgeries or adaptations, worrying implications arise for the integrity of scientific research and for the credibility of the scientific method. ‘The principle that scientists should be willing to expose their results to independent testing and replication by others, which requires the open exchange of data, procedures and materials, is vital.’

Last month, the Information Commissioner ruled the CRU had broken Freedom of Information rules by refusing to hand over raw data.

But yesterday Professor Jones – in his first public appearance since the scandal broke – denied manipulating the figures. Looking pale and clasping his shaking hands in front of him, he told MPs: ‘I have obviously written some pretty awful emails.’ He admitted withholding data about global temperatures but said the information was publicly available from American websites. And he claimed it was not ‘standard practice’ to release data and computer models so other scientists could check and challenge research. ‘I don’t think there is anything in those emails that really supports any view that I, or the CRU, have been trying to pervert the peer review process in any way,’ he said.

Weet je wat? Misschien heeft Phil Jones wel een beetje gelijk met dat not standard practice! Misschien zijn de supercomputers en de gigabytes aan data de arme wetenschappers wel een beetje “overkomen”. Misschien is het inderdaad menselijk al te menselijk dat de wetenschappers die toegang kregen tot de gigaflops aan computertijd in een reflex hun data gingen “beschermen” als een kind zijn nieuwe speelgoedje (of voetbalkaarten!).  Misschien is het zoals het zo vaak gaat dat er eerst een grote crisis nodig is voor grote veranderingen en vernieuwingen mogelijk worden.

Het Chinese karakter voor crisis is opgebouwd uit de karakters voor bedreiging en kans. De grote kans is dat we de suggestie van de Royal Statistical Society serieus nemen (zie mijn artikel): alle wetenschappelijke data waarop publicaties worden gebaseerd publiek beschikbaar vanuit een centrale database. Misschien is de nu veelal bejubelde peer-2-peer review in de blogosfeer alleen een tussenfase om de gesloten wetenschap open te breken. Want met zo’n datacenter kunnen de M&M’s en andere auditors van deze wereld gewoon heerlijk en onbekommerd rondgrazen en wordt het misschien wel een nieuwe nationale sport wie welk onderzoek het snelst op statistische gronden onderuit kan halen. Dat is pas Popperiaanse falsificatie!

Op naar de Nobelprijs voor scientific auditing! En de eerste gaat naar M&M!

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: