[silverlight: http://embed.player.omroep.nl/sle/ugslplayer.xap, 440, 330, version=sl.1.7.15#episodeID=10892788#playlistEnabled=yes]

Climategate.nl begint een beetje geïntegreerd te raken op Twitter. Dankzij een Twitter-plugin Elke blog wordt automatisch ook gepost op het Twitter-account ClimategateNL en vandaag kwam er een eerste mention binnen: of we gisteravond de aflevering van Beagle hadden gezien die volledig was gewijd aan klimaatverandering. Nee, maar inmiddels wel op uitzendinggemist.nl en met een beetje prutsen met de Silverlight-plugin lukt het nu ook die uitzendingen hier op het blog te krijgen. Voici!

Magie
Tja, de Twitteraar vroeg ook wat wij vonden van de conclusies ten aanzien CO2 en temperatuur. Voor ik iets zeg over die vraag, haak ik even in op een recente reactie van Rypke. Hij schreef onder meer: “We leven nu eenmaal een post-sixties samenleving waar toon en gevoel meer tellen, en scepcis per definitie als iets verdachts en negatiefs wordt gezien.” De VPRO-Beagle televisieserie is daar een uitgesproken voorbeeld van: het is allemaal zo emotioneel en gullible en zo weinig wetenschappelijk en kritisch. Dat die boorkern precies terug reikt tot in de tijd van Darwin, dat is toch bijna magie. Dat je dan weer net aan het einde van de kleine ijstijd zit, daar wordt niet over gerept.

Voor wat hoort wat
Over de inhoud van de aflevering kunnen we kort zijn: alle zongebruinde onderzoekers die hier aan het werk zijn, danken hun de financiering aan de klimaathype of zoals Marcel Crok het omschrijft: aan het feit dat deze wetenschappers lekker meelopen in de laatste “wetenschappelijke mode”. In ruil voor het mogen doen van allerlei interessante metingen en observaties, zien deze biologen en paleontologen er geen been in om de politiek te voeden met de meest rücksichtslose klimaatprognoses inclusief de nodige voorzetten naar gewenst economisch beleid. De media pikken het gretig op en verkleven wetenschap en politiek nog verder.

Oud nieuws
Het oude nieuws, dat Hans Labohm op de Dagelijkse Standaard al op 11 oktober al pareerde, wordt eindeloos gerecyled. Zie Trouw op 11 maart 2010 en dus nu weer deze documentaire. Hans Labohm haalde terecht Arthur Rörsch aan die niet ophoudt er fijntjes op te wijzen dat al dit afgeleide onderzoek niets vermag te zeggen over de werking van CO2 in de atmosfeer. Dat bij alle boude uitspraken over toekomstig klimaat het causale verband tussen CO2 en opwarming gewoon een aanname blijft. WUWT gaf in februari nog een overzichtsartikel (link) weer over klimaatgevoeligheid berekend uit boorkernen. Anthony Watts schreef er terecht bij: “Dit doet allemaal nog niets af aan de 800-jaar tijdverschuiving tussen opwarming en CO2-stijging”. Kortom: alles wat je in de Beagle documentaire ziet bewijst niets voor opwarming door CO2, omdat nog steeds de optie open staat dat de op basis van proxies berekende CO2-stijgingen een gevolg zijn van opwarming (zoals bekend doordat opwarmende oceanen minder CO2 vasthouden).

Het mooiste pareltje van de documentaire zit helemaal aan het begin. De meegereisde schrijver Redmond O’Hanlon leest voor uit Darwin:

Darwin:

“Onjuiste feiten zijn hoogst schadelijk voor de vooruitgang van de wetenschap omdat ze vaak lang standhouden. Maar onjuiste visies gebaseerd op enig bewijs kunnen geen kwaad, omdat eenieder er een genoegen aan beleeft hun onjuistheid te bewijzen.”

Wetenschappelijke glasnost
En dat is precies de spijker op zijn kop met betrekking tot de situatie in de klimaatwetenschap: het is “het Team” lange tijd gelukt onwelgevallige collega’s de toegang te ontzeggen tot hun gemanipuleerde data. Precies zoals Darwin aangeeft is de wetenschap zo veel schade berokkend. En nu puur dankzij het Climategate-schandaal is bewerkstelligd dat wetenschappers hun data weer gaan delen (zie prachtig recent voorbeeld boomringdata) volgt de rest vanzelf. We hoeven er helemaal niet op vooruit te lopen in welke richting het kwartje zal vallen de komende jaren: voor of tegen de CO2-opwarmingshypothese. Feit is dat nu weer een gezonde situatie van wetenschappelijke glasnost is bereikt.

Maar wat maakt VPRO-TELEAC emo-TV ervan? Ze draaien het precies om. Net zoals Jacqueline Cramer dat placht te doen: dat wat via de blogs en met Climategate naar boven komt zijn “meningen” tegenover de wetenschappelijke “feiten” die onomstotelijk vast staan. Terwijl het natuurlijk precies omgekeerd is: in hun groepsdenken zijn de orthodoxe wetenschappers veel te ver doorgeschoten in hun meningsvorming, terwijl de sceptische wetenschappers – aangevoerd door het duo McIntyre en McKittrick – vrijwel uitsluitend schieten op onjuiste data en rekenmethodes.

Meteen na de fraaie openende Darwin-quote vliegt de documentaire uit de bocht met:

In de discussie over klimaatverandering is de scheiding tussen feiten en meningen verloren gegaan. De klimaatwetenschap krijgt veel kritiek te verduren, sinds de ontdekking van fouten in het rapport van het IPCC. De Beagle heeft zijn eigen klimaatteam samengebracht om antwoorden te vinden. Alle vier doen ze klimaatonderzoek op de grote oceanen. Bert Vermeersen, geofysicus en zeespiegeldeskundige, Henk Brinkhuis, marien geoloog en klimatoloog van de Universiteit van Utrecht, Gert-Jan Brummer, marien bioloog. Hij werkt voor het NIOZ net als Roel Nagtegaal, ook Marien geoloog. De Beagle wil graag van hen weten: in hoeverre verandert het klimaat en zo ja hoeveel tijd heeft de mensheid nog om oplossingen te bedenken.

Niet gevaarlijk
Wat een pretentieuze “autoriteitsredeneringen” – zoals Rypke ze noemt – in dit stukje. Het antwoord op het eerste deel van de afsluitende vraag is natuurlijk: ja het klimaat verandert altijd! Ik bespaar het me nog in detail in te gaan hoe enkele van de genoemde later in de documentaire omgaan met het suggestieve tweede deel van de vraagstelling. Dat is wetenschappelijk totaal onverantwoord. Dat zijn nu die “visies” die vaak schril afsteken tegen het beperkte feitenmateriaal. En ook niet gevaarlijk zoals Darwin opmerkt. Tussen de alarmerende humbug zitten namelijk pareltjes van echt degelijk afgebakend wetenschappelijk onderzoek op deelgebieden. Het is deze onderzoekers gegund dat dit allemaal dankzij de mode van klimaatverandering kan worden gefinancieerd.

Als wij als kritische beschouwers maar gespitst zijn op de momenten waarop een wetenschapper feiten presenteert en wanneer hij zijn meningen ventileert. Ondertussen heeft een blog als dit ook tot taak om – buiten het vaak saaie feitenmateriaal om – de grijze massa aan alarmistische meningen van tijd tot tijd te pareren met een geruststellende mening.