De afgelopen twintig jaar zijn in Nederland de rapporten van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPPC) vooral ingezet om het parlementaire debat in te perken. Maar politici moeten zich niet langer verschuilen achter de ‘zekerheidsmachine’ van de wetenschap. Het is hoog tijd dat politici zelf duidelijk maken welke politieke waarden en visies er bij het klimaatprobleem in het spel zijn.

De Tweede Kamer hield op maandag 19 april een hoorzitting over het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change). Aan de orde kwam de wijze waarop het Nederlandse klimaatbeleid gevoerd wordt. Die bouwt inmiddels zozeer op de wetenschappelijkheid van de IPCC dat het daarmee afhankelijk is geworden van de feilloosheid ervan. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Daarvoor moeten we naar de interactie tussen klimaatpolitiek en –wetenschap kijken.

Lees hele artikel -> rathenaunl.wordpress.com