Als er ooit een mooie gelegenheid was voor een discussie op het scherpst van de snede, maar binnen de zojuist opgestelde regels & tips voor reageerders op dit blog, dan nu! Dankzij reageerder Smur weten we dat gisteren een artikel van Bjørn Lomborg NRC Next heeft gesierd dan wel bevuild, waarin Lomborg stelt dat Europa de eigen economie en de wereldeconomie omlaag trekt met haar wens het groenste jongetje van de mondiale klas te zijn.

Daniël Hoenderdos reageerde direct genuanceerd op Sargasso (link) en via hem weten we weer dat Lomborgs betoog, buiten het papier van NRC Next, online netjes te vinden is op The Australian. In lijn met mijn vaak herhaalde argument dat de Lissabon Agenda niet samengaat met CO2-mitigatie zegt Lommborg onder meer:

Unfortunately, it seems Europe has decided that if it cannot lead the world in prosperity, it should try to lead the world in decline. By stubbornly pursuing an approach that has failed spectacularly in the past, Europe seems likely to consign itself to an ever-dwindling economic position in the world, with fewer jobs and less prosperity.

Wil je mee discussiëren? Lees dan Lomborgs artikel integraal, de genuanceerde reactie op Sargasso en ook dit recente artikel waarin je ziet dat het de Europese commissie en vooral klimaatcommissaris Connie Hedegaard echt menens is met het groene herstelbeleid. En pak dan weer de bekende kritiek op het Spaanse groene banenplan mee (video). En bedenk dan dat de Europese politiek zich op een kruispunt bevind waarin de Nederlandse formatie een sleutelrol kan en zal vervullen. Merkel is aan het einde van haar Latijn. Groot-Brittannië is naar groenrechts gerukt. België verdampt. De crisis is terug. En dan maakt het nogal een verschil of Nederland uitkomt op VVD-PVV-CDA, of VVD-CDA-PvdA (met of zonder Jaqueline Cramer), of Paars plus.

De grote vraag is: wil Europa focussen op klassieke economische groei waarbij natuur en milieu synchroon meeliften met de Kusnetz-curve, of denkt Europa een “derde weg” te bezitten, een alternatief economisch model, waarin milieuwaarden in alternatieve groei-indicatoren worden meegewogen? En hoe zou je dit model moeten exporteren naar BRIC-landen? Hebben de Duitse economen die waarschuwen voor een Europese Alleingang ongelijk? Wil Europa nog groeien? Is er nog een restje VOC-mentaliteit? Beleven we de Untergang des Abendlandes? Allemaal prangende vragen.

Shoot!