Watts Up With That verwijst naar een recent opgenomen interview met Michael Mann. Het is tien minuten, maar meer dan de moeite waard. Mann is flink in zijn nopjes omdat hij voor de vijfde keer vrijgesproken is van onbetamelijk gedrag. Tijd om eens flink terug te slaan dus.

Zo zegt Mann dat climategate een goed getimede, goed geplande en goed gefinancierde campagne was van de klimaat dwarsliggers en ontkenners. Michael, waar is je bewijs?

En dit was ook een mooie: de vooruitgang van de wetenschap zal vertraagd worden omdat wij voortaan langer zullen moeten nadenken als we een e-mail schrijven. Dat was echt de meest hilarische opmerking in het interview.

En passant gooit hij de hittegolf in de strijd die nu aan de gang is in de VS, het zeeijs op de Noordpool, en het feit dat de laatste 12 maanden de warmste ooit waren. Het is ironisch, aldus Mann, dat terwijl wij kibbelen over e-mails, moeder natuur ons duidelijk probeert te maken wat de ernst van de situatie is (vrij vertaald door mij).

Niet verrassend maar wel verontrustend. Gedurende de tijd dat arme Michael onder vuur lag heeft hij veel steun gekregen, van zijn collega’s maar ook van de AAAS en de AGU. En dat is het werkelijke probleem natuurlijk. Dat er onderzoekers als Mann rondlopen, onvermijdelijk waarschijnlijk, maar dat zulke onderzoekers zoveel steun krijgen vanuit de wetenschappelijke wereld is verontrustend.

Mann lijkt oprecht overtuigd te zijn van de dingen die hij zegt. Dus hij lijkt oprecht te geloven dat de deniers gefinancierd worden door de fossiele brandstof industrie. Je vraagt je langzamerhand af hoe lang het nog gaat duren voordat die industrietak een rechtszaak begint vanwege smaad.

Het lijkt erop dat Mann het stuk van Richard Horton, dat ik gisteren besprak, nog niet heeft gelezen.

Finally, scientists should be educated to embrace this new culture of science, not fear or resist it. A scientist’s training will need to include ways of engaging citizen scientists constructively, making their data more widely available, putting uncertainty at the forefront of their work, and managing public expectations about what science can do.

The Russell review is the catalyst science needs for a thorough reappraisal of some of its most enduring and fundamental assumptions. Out of that re-examination will come a stronger and more sustainable scientific enterprise – one that the public will continue to put trust in. It’s time for science to take that first step.

Michael Mann heeft die eerste stap nog niet gezet, hij gaat gewoon op de oude voet verder.

[Update: een lezer komt met een interessante aanvulling:

Bij het lezen van dit bericht moest ik aan de term bunker mentality denken, een term die volgens mij heel goed past in relatie tot het klimaatdebat.

http://www.thefreedictionary.com/bunker+mentality
“An attitude of extreme defensiveness and self-justification based on an often exaggerated sense of being under persistent attack from others.”

Hier komt ‘ie ook voor …
http://rogerpielkejr.blogspot.com/2010/03/chill-out-matt-nisbet-on-politcized.html ]

ps ik ben echt benieuwd hoe vaste lezers hier, als TSI, tegen dit interview aankijken. Waarin geven ze hem gelijk, waarin zouden ze afstand van hem nemen?