Zicht op pier van 'eco-eiland' Eigg: genomen vanaf de plaats waar een enorme dieselgenerator zorgt voor stroom
Zelf bezocht ik meermalen het Schotse eiland Eigg , in 2008 in combinatie met Rum vanwege een verhaal voor het NRC. De eilandbewoners wisten zich sinds hun ‘onafhankelijkheid’in 1997 vakkundig te profileren als ‘onafhankelijk’en eco in media.
Duurzame droom
Dankzij continue media-aandacht lukte het de eilanders om hun inkomsten aan te vullen met 5 miljoen euro subsidie uit diverse EU-potjes. Zo konden de ongeveer 60 eilanders een ‘grid’aanleggen op het eiland, windmolens plaatsen en een aansluiting met waterkracht.
Die leveren de helft van de stroom bij gunstige omstandigheden, de rest komt van een forse dieselgenerator die je tegenkomt, zodra je van de haven klimt naar de community house. Wanneer iedere eilander zich aan zijn rantsoen hield, kon het zo net uit.
Mooi weer: geen stroom
Het mooie weer van de laatste maanden deed echter de waterbronnen opdrogen, en nu het windstil is blijkt ook windstroom uit te vallen, zo bericht de Daily Mail. En dus moet het rantsoen verder omlaag. Eigg vormt hier in een notendop hét voorbeeld, van wat er gebeurt wanneer je voor een heel land wilt gaan vertrouwen op ‘duurzame’, lees dure en onbetrouwbare energie uit wisselvallige natuurlijke bronnen. Dat klinkt ontnuchterend
De meeste dromen zijn bedrog..
Zoals gezegd, de meeste eilanders draaien hun huis gewoon op de dieselgenerator. Wanneer je in de haven aankomt struikel je dan ook over de oildrums. Daarnaast zijn de eilanders auto-verslaafd, iedereen rijdt in een grote pickup.
Groen versus grootkapitaal
Maar onderschat niet de fondswervende kracht van een goed verhaal in media. Schotse academici engageerden zich met de eilanders, en schreven rebelse boeken als ‘Soil and Soul’: over hoe de eilanders zich in 1997 vrijvochten van een landlord, en daarna ecologisch werden. De eveneens merendeels linkse journalistiek in Groot Brittannie smulde van deze groene strijd tegen het grootkapitaal
Maar wanneer je de situatie aan de grond een nuchtere kijk gunt, blijken de zaken toch net iets minder utopisch te zijn. De bewoners van Eigg zijn bewonderenswaardige sjacheraars die met een goed verhaal hun inkomsten genereren. Niettemin is het een prachtig eiland waar je als stedelijke romanticus aan je trekken komt. Maar neem wel batterijen mee…
Hoi Rypke,
Gaaf dat je daar zelf geweest bent. Ik ken de westkust van Schotland ook wel, maar ben nooit op Eigg geweest.
Volgens mij is het vooral een 'pilot project' qua energievoorziening. Beetje lastig om de kosten van een dergelijk experiment te extrapoleren naar grootschalige toepassing…
Dank voor het interessante artikel.
Groet,
Bob
Dank Rypke voor het artikel. Ik had er al iets gelezen op een andere site. Maar deze blog plaatst het wel in een beter perspectief. Mooie foto's trouwens.
En dan nu graag nog eens een goed artikel over de al meer dan 60 jaar structureel onderdrukte nulpunt energie.
Deze nulpunt energie zou per direct een eind maken aan verreweg de meeste vervuiling van het milieu en de al dan niet veronderstelde effecten daarvan op het klimaat.
Als fantoomhippie blijf ik een zwak houden voor zulke groene eilanden met rebelse bewoners: zie ook het Ecodorp in Tilburg
Wanneer je even komt als toerist/progressief journalist prik je niet door de idylle heen. Maar als je een tijdje meeleeft zie je net als bij Ruigoord dat, afgezien van enkele kartrekkers met talent, zo'n gemeenscahp van drank/drugsmisbruik en hangerigheid aan elkaar hangt. Het uithoudingsvermogen van Schotse muzikanten is volledig toe te schrijven aan amfetamine
En verdiep je in de eilandgeschiedenis, dan weet je één ding: leven met de Schotse natuur was een armoedige hel, en nog steeds ontvolkt d westkust. Pas dankzij de modernisering en toerisme van de afgelopen halve eeuw werd het nog wat
Ik heb op Eigg nog in de communityhouse onder de tafel gelegen na een Caleidh, en werd wakker in een mij onbekend bed, met het geluid van meeuwen en zee als achtergrond
Prachtig, en ik zou nog steeds willen dat de idylle van vrijheid en leven van de natuur echt bestond. Maar overal gelden de zelfde harde wetten van de werkelijkheid: vrijheid bestaat bij gratie van geld/bestaansmiddelen
Amadeus wil graag weten of ze daar op dat mooie eiland ook een aardige Malt-Whisky hebben.
"Maar overal gelden de zelfde harde wetten van de werkelijkheid: vrijheid bestaat bij gratie van geld/bestaansmiddelen."
En het liefst zwaar gesubsidiëerd :-)
Wel op het naburige eiland Skye – de beroemde Talisker whiskey, 'the lava of the Cuillins'.
Rypke, leuk en zeer educatief anekdotisch verhaal!