Bart Knols, entomoloog scheidt échte oplosbare problemen van de non-issues als een graadje temperatuurstijging

Vandaag op de biologenborrel van het NIBI had ik de eer Mr Malaria Bart Knols persoonlijk te ontmoeten, de schrijver van ‘Mug’ over bestrijding van malariamuggen. Knols is winnaar van de Ignobel-prijs voor zijn onderzoek naar Limburgse kaas die muggen aantrekt.

Hij hielp me bij het malariadeel
.. dat terechtkwam in ‘De Staat van het Klimaat’. En ik maakte graag van zijn hulp gebruik omdat hij in tegenstelling tot een groeiend aantal universitaire collega’s integer is: hij wil het probleem dat hij onderzoekt ook, schrik niet, oplossen en is niet louter bezig met fondsenwerving, carriere en impactfactor.

Knols zijn werk als malariabestrijder
…..is één grote falsificatie van de holistische ideologie, die beweert dat De Natuur pas ‘compleet’is en goed functioneert met ‘maximale biodiversiteit’: de leidraad van ons nationale en internationale politieke beleid, vastgelegd in het ‘Biodiversiteitsverdrag van Rio’ en als wetenschappelijk verkochte ideologie aan scholen en universiteiten.

Het tegendeel is natuurlijk feitelijk waar
Met minder biodiversiteit zijn we beter af, en de volbrenging van die taak noemen we medische wetenschap. In deze blog enkele van de meer smerige voorbeelden van biodiversiteit, die we liever vandaag dan morgen kwijt zijn. Gewoon om even mijn punt er in te wrijven.


Eindelijk weer een diersoort minder
De malariamug en zijn parasiet Plasmodium falciparium zijn slechts enkele voorbeelden van ongewenste biodiversiteit, die jaarlijks 800.000 doden eist. Maar we laten de kopjes niet hangen. Als eerste een heuglijke mededeling, die aantoont dat er best een weg is als er maar een wil is: De guineaworm (Dranunculus medinensis) .

guieneaworm-besmetting

Deze gruwelijke parasiet is in 2011 eindelijk van de aardbodem verdwenen. Gelukkig weer een diersoort minder. Deze worm nestelt zich onder de huid van slachtoffers en zorgt voor zwellingen, opstoppingen in bloedvaten. In de tachtiger jaren waren nog 3,5 miljoen mensen besmet. Maar in 2009 was dit aantal gedaald tot 5000 en dit jaar is de wereld waarschijnlijk wormvrij. Conclusie: meer geluk met minder biodiversiteit. Geen speld tussen te krijgen.

Kandidaat 2: de botfly, wie roeit ‘m uit?
Kijk naar dit lugubere filmpje van een man, wiens rug is geinfecteerd door de botfly, (Dermatobia hominis): een soort horzel die zijn eitjes in je huid/vlees legt. Daar komen pinkdikke maden in, die grote gaten in je huid vreten. Biodiversiteit, die niet alleen mensen plaagt, maar ook koeien, wilde dieren als het eekhoorntje op deze foto worden levend uitgevreten.

Zielige eekhoorn, besmet met botfly-larven

Loslaten van steriele mannetjes van de botfly die vrouwtjes ‘paren zonder te bevruchten in Midden Amerika had de mug kunnen uitroeien. Na voortplanting geven ze er de brui aan, en dan zonder nakomelingen. Hoeraah. Helaas zat het Colombiaanse crisisgebied in de weg bij de plaagbestrijding, waardoor de campagne mislukt is. Maar het zou prachtig onderzoek zijn: wie verzint een methode om dit monsterlijke ongedierte van de aardbodem te vegen. Iedereen wordt daar gelukkiger van.

Hoezo, dat lukt niet?
 Je wilt niet. Het is bij het pokkenvirus gelukt, daarnaast hebben we het habitat van de cholerabacterie ernstig gesnoeid, malaria is in het Westen volledig uitgeroeid. Zelfs soorten waar we geen last van hadden konden we uitroeien, zoals de reuzenalk. Dus hoeveel makkelijker moet een plaagsoort zijn? Er zijn kortom zoveel doelen waaraan je veel beter je geld kunt besteden, met haalbare doelen en waar iedereen meer gelukkig van wordt.

Knols verliet zijn vorige werkgever
… het ecologistisch genootschap ‘Arne Naess’(Wageningen Universiteit) om voor zichzelf te beginnen. Enige ergernis over het gecorrumpeerde academische klimaat is hem ook niet vreemd. Het religieuze instituut in Wageningen, met een CEO die meer dan vier ton gemeenschapsgeld per jaar binnenharkt, is niet met oplossingen bezig maar met het zo lang mogelijk in de lucht houden van non-issues, positieve uitzonderingen als Gatze Lettinga en nazaten daargelaten: Biodiversiteit, duurzaamheid, ‘de klimaatverandering’: politiek geleuter waar niemand wat aan heeft, maar dat wel in ‘Neetjur’en ‘Saaiens’komt vanwege de juiste politieke kleur.

Ik hamer er al langer op dat de wereld vrij overzichtelijk is
Aan de ene kant heb je integere onderzoekers en mensen die echt bestaande problemen willen oplossen volgens haalbare doelen, die in waarheid zijn geinteresseerd. Daaronder bevinden zich steeds opvallend veel mensen die enige scepcis tonen tegenover het opgeblazen klimaatverhaal. Zij verdienen onze steun. Knols kreeg een bedankexemplaar van ‘De Staat’, dat hij op weg naar Kenia graag wilde lezen. Knols maakt zich kortom nog steeds nuttig voor deze wereld.

Aan de andere kant
 …staan de klimaatalarmisten, academische parasieten, graaiers, fondsenwervers, Wouter van Dieren-beschermers, bureaucraten, progressieve meelmuilen, verschillige snobbisten, Jules en ander volk dat verbanning verdient naar een eiland in de Noordzee om zich daar te bezinnen op hun zonden. De Razende Bol, daar passen een heleboel op, en laat ze daar maar testen of hun ‘duurzaamheid’ook werkt en moeder aarde werkelijk zo duurzaam voorziet in reele menselijke behoeften.

Bijvoorbeeld via een workshop ‘holistisch tuinieren'(=duurzame landbouw)
..onder leiding van die duurzame deeltijdindiaan Herman Wijffels, Rabobank- spijtoptant die vele boeren met een worghypotheek opzadelde om zelf terug in de natuur te wonen in een villa in het bos. Iedereen die beweert dat je met folkloristische hobbittechniek de wereldbevolking kan voeden is feitelijk een misdadiger die honger op zijn geweten heeft.

En hier richt ik me tot ons kabinet.
 Bezuinigen is heel simpel. Alles waar het woord ‘klimaat’in staat, ‘duurzaamheid’of ‘biodiversiteit’, daar kun je de stekker uit halen. Dat gaat heel simpel: stop de subsidie en dan stoppen deze ‘idealisten’en ‘wetenschappers’vanzelf. Ze zitten er toch alleen in voor het geld, niet vanwege het nut of de interesse in het begrip van de natuur.

Zij rennen ogenblikkelijk naar dat eind van de regenboog waar een nieuwe hype met bijbehorende subsidiepot lonkt. Verbanning is nog netjes voor dit genre. Maar laat ik mild zijn: ze kunnen ook bejaarden wassen, stoep vegen, iets nuttigs doen voor deze wereld. Toch word ik wel eens kwaad vanwege het schorem waarmee ik deze aardkloot moet delen.

Gerelateerd: