Auteurs en reageerders op dit blog zijn het roerend eens dat de ecokleptocratie waarin we zijn beland deels te wijten is aan de revolutie van 1968 en deels aan de invloed van de “vrouwtjes”. Vrouwen voelen zich terecht meer aangetrokken tot mannen die hun emoties en hun spirituele kant tonen. De meeste mannen zijn hier zo huiverig voor dat zij om de vrouwtjes te pleasen kiezen voor een rationele mannelijke vorm van irrationaliteit: CO2 onder de grond stoppen bijvoorbeeld of windmolens bouwen. Dat schijnt meer seks op te leveren of tenminste minder gezeur.
Afgelopen zaterdag kregen wij bijval uit onverwachte hoek. De Volkskrant plaatste in het wetenschapskatern een interview met Lucas Reijnders die met 65 van zijn pensioen gaat genieten. Reijnders is bij uitstek generatie 68 en zijn pensioen smaakt voor sceptici naar meer: wanneer zijn wij verlost van Wijffels, Veerman, Vellinga, Pronk en zo kan Rypke nog wel even doorgaan? Het interview (integraal geript onder dit artikel) bevat vele redelijke statements, waarbij Reijnders klakkeloos aangenomen klimaatgeloof schril afsteekt. Waar het me in dit artikel om gaat is deze quote:
Opmerkelijk vind ik dat veel duurzaamheid bij bedrijven – ook de grote – wordt bepaald door een topman, of zelfs zijn echtgenote, die vindt dat manlief meer aan milieu moet doen. Valt dat weg, dan blijft er vaak weinig over.
Wat mij dus brengt naar de vraag omtrent de invloed van vrouwen op de totale pervertering van de in haar diepste wezen mannelijke wetenschap tot een emotioneel onwetenschappelijk brouwsel. Ik blijf vanochtend even aan de oppervlakte met deze hypothese.
Ik verbaasde me laatst over deze passage uit de procesgang tegen Silvio Berlusconi:
Eenmaal in de auto terug naar huis vond zij (Ruby; CG) een envelop met een gouden ketting met diamanten en 46.000 euro. Daarop veranderde ze van gedachten en ging ze alsnog naar het feest.
Bron: AD.nl
Vervolgens viel me tijdens een WNF – earth hour TV-spot met Marianne Thieme op dat onze dierenbeschermster best veel weg heeft van Ruby “de hartenbreekster” Marough. Vandaar de morph bovenaan dit artikel. En zo realiseerde ik me ook dat het haantjesgedrag van onze politici eigenlijk net zo kostbaar en bespottelijk is als dat van vriend Silvio. Eerlijkgezegd zie ik nog liever dat Verhagen of Rutte escortdames overladen met sieraden en euro’s, dan dat ze naar de rokken dansen van de ecologische hofdames à la Liesbeth van Tongeren, Marianne Thieme, Jolande Sap en Diederikje Samsom.
Hieronder integraal het Volkskrant interview met Lucas Reijnders…
‘Ik ben sceptischer over Nederland’
RENE DIDDE − 02/04/11
Door velen gewaardeerd, door menigeen verguisd. Boegbeeld van de milieubeweging Lucas Reijnders is toe aan zijn pensioen. Maar we zijn nog lang niet van hem af.
Hij bemoeide zich met loodvervuiling in de bodem, pcb’s in het Haringvliet en dioxine-uitstoot van vuilverbranders. Hij was van meet af tegen kernenergie en kreeg pakweg elke vijftien jaar gelijk vanwege een fors reactorongeluk. En jeetje: zijn lobby voor ‘fosfaatvrij wassen’, het lijkt een eeuwigheid geleden. ‘Vraagbaak Lucas Reijnders weet alles’ werd zijn imago.
Dat beeld van milieu-encyclopedie klapte even om naar ‘peetvader van de milieumaffia’. Want na de moord op Pim Fortuyn in 2002 werd hij gezien als ‘de geestelijk vader van Volkert van der G.’, inclusief alle bedreigingen. ‘Absurd, want ik heb hem nooit ontmoet’, zei Reijnders.
Activist is hij allerminst. ‘Mijn werkterrein is mijn bureau.’ Hij ontpopte zich juist steeds meer als een criticus van alternatieve technieken. Speerpunt: de teelt van biobrandstoffen kost meer CO2 dan ze ooit als vervanging van diesel en benzine opleveren.
‘De milieumaffia’, aanvankelijk voorstander van biobrandstoffen, ging mede door Reijnders’ visie om. Het leverde hem geen vrienden op bij onderzoekers, boeren en bedrijven. ‘Ook aan vernieuwende technologie kan een schaduwzijde zitten. Een alternatief moet aan dezelfde eisen voldoen en liefst beter scoren dan conventionele technieken.’
Hij zegt het nog maar eens, en misschien wel voor het laatst. Want Lucas Reijnders, gedurende drie decennia milieu-orakel tegen wil en dank, gaat met pensioen. Afgelopen donderdag gaf hij zijn afscheidscollege, getiteld Omzien met gemengde gevoelens.
‘Gemengde gevoelens’ heeft hij omdat er veel ten goede is gekeerd. ‘De aftakeling van de ozonlaag is gestopt, rivierwater is schoner, asbest is verboden en vervuilende stoffen zoals lood en cadmium worden veel minder toegepast’, somt Reijnders op. ‘En als ik, mede dankzij de daling in het gebruik van stoffen uit de DDT-familie een kakelende groep buizerds zie vliegen, dan doe ik ze de groeten terug.’
Tot zover het goede nieuws. Er gaat namelijk nog steeds verschrikkelijk veel mis in de ogen van de milieuprofessor. ‘De bodem wordt vuiler omdat we er van alles in donderen, ingepakt in een zeiltje. Veel herbruikbaar afval gaat in een grijze zak waarin de fik wordt gestoken. Technische innovaties blijken een bestuurlijk rampgebied. Vergeleken met de snelheid waarmee zelfs budgettair neutrale vernieuwingen worden ingevoerd is de spreekwoordelijke slak een snelheidsmaniak.’
Sommige milieuprofessionals zeggen: Lucas Reijnders maakt de mensen bang.
Hij lacht zijn kenmerkende, droge hinnik. ‘En Lucas Reijnders is een boeman, onheilsprofeet, doemdenker’, zegt hij zacht. ‘Het tegendeel is waar. Ik stel meestal mensen gerust. Na de ramp in Tsjernobyl in 1986 werd ik gebeld door zesduizend mensen. Ik vertel hen dat ze gerust verse groente kunnen eten, met uitzondering van bladgroenten zoals spinazie. Sommigen zeiden: ik eet uit blik. Zeg ik: niet doen, je mist de vitamines. En hoewel ik tegen kernenergie ben, zei ik na Tsjernobyl in de Energieraad: misschien moeten we aan intrinsiek veilige reactoren gaan werken. Doodse stilte. Komt EZ-topman Verberg, later Gasunie, na afloop naar me toe: wat is dat, intrinsiek veilig? En bij Thermphos, met zijn cadmium- en dioxine-uitstoot, ga ik toch op bezoek en draag alternatieven aan.’
Toch lijkt de toon bitterder geworden, de laatste vijftien jaar.
‘Niet bitterder, maar over Nederland ben ik sceptischer geworden. Ik ben opgegroeid met rozige verwachtingen over de relatie tussen wetenschappelijke kennis en beleid. Daar is minder dan ooit sprake van. Er is een enorme terugval in het beleid. In extreme mate met de huidige regering, maar feitelijk dateert de wending uit 1995. Nederland moest niet ‘de gekke Henkie van Europa’ zijn.
‘Nederland is gezakt op de Environmental Performance Index van de Universiteit van Yale naar plaats 23 van de 30 Europese landen. Net achter Roemenië. Met die terugval is ook de deskundigheid gedaald – vooral bij de overheid. Recent zag je met de brand bij Chempack in Moerdijk dat niet alleen bestuurders geen flauw benul hebben waarover ze het hebben, ook de brandweer weet niet dat het bluswater weleens gevaarlijke stoffen zou kunnen bevatten en in de sloot moeten worden afgedekt.’
Dus Lucas Reijnders staakte het roepen in de Nederlandse woestijn?
‘Ik ben me de laatste vijftien jaar meer internationaal gaan oriënteren. Allereerst meer wetenschappelijk gaan publiceren. Dat heeft zin, want het wordt wereldwijd gelezen. Ik kom mezelf veel tegen op citatie-indexen. Ik beleef er veel lol aan en ontleen er enige tevredenheid aan.
‘Ik heb bovendien meer lobbywerk verricht in het Europese Parlement. Als Nederland een volger is van Europees beleid, moeten we meer energie stoppen in Brussel. Europa schrijft de invoering van de best mogelijke technieken voor bij industrieën als Shell, Hoogovens en Thermphos. Maar er was geen ambtenaar in Nederland die goed controleerde of die technieken ook worden toegepast. Bedrijven geven evenmin thuis. Dus moet het via de rechter worden afgedwongen. Dan duurt het pakweg vijf jaar.’
In het bedrijfsleven zijn er toch fraaie verduurzamingstrends? Energiebesparing, warmte- en koudeopslag, bussen op biogas, hergebruik?
‘Er zijn zeker bedrijven die ondanks het overheidsbeleid vooruit willen. BAM en Campina zijn voorbeelden met milieuvriendelijke huizen en melk. Bij een bedrijf als Shell is echter vooral sprake van greenwashing – door horden communicatiedeskundigen. Opmerkelijk vind ik dat veel duurzaamheid bij bedrijven – ook de grote – wordt bepaald door een topman, of zelfs zijn echtgenote, die vindt dat manlief meer aan milieu moet doen. Valt dat weg, dan blijft er vaak weinig over.’
Moet je niet meer inspringen op positieve trends en die de goede kant op trekken dan hameren op misstanden?
‘Nogmaals, er zijn goede trends. Biologische landbouw vertoont groei, steeds meer veetelers doen het beter dan de kiloknallers. Maar duurzame energie is een ramp in Nederland. Regulerende energiebelasting zorgde door de knullige opzet van ministers als Jorritsma en Brinkhorst niet voor meer wind- en zonne-energie, maar belandde in de zakken van aandeelhouders en managers van energiebedrijven. Het gaat om één tot twee miljard euro belastinggeld. Ik vind dat je als wetenschapper op zulke misstanden moet wijzen. Net als op de jammerlijke mislukking die het Europese emissiehandelssysteem heet. De grote Nederlandse industrie streek honderden miljoenen euro’s op zonder dat er daardoor één gram minder CO2 de pijp uit ging.’
De huidige energieprijzen zijn misschien een bondgenoot?
‘Zeker. In de jaren zeventig was het de OPEC, meer recent stuwen de revolutionairen in de Arabische landen de prijzen op. Dat maakt ze tot invloedrijke milieuvrienden. Het is slecht nieuws voor armen en hongerenden, maar een zegen voor het milieu.
‘Daar komt bij dat China en India fors inzetten op duurzame energie, zon in het bijzonder, terwijl Duitsland en Scandinavië stug volhouden met wind. Zie ook de toenemende onzekerheid met Russisch aardgas. Koppel dat aan de snel dalende kosten van zonne-energie, dan gaan we dit decennium meemaken dat de duurzame energieprijs die van olie gaat snijden. Windenergie op land concurreert nu al met kernenergie. Het ligt binnen bereik. Geef ik u nog een optimistische trend.’
Dankuwel. En wat nu? Niet achter de biologische geraniums, lijkt me?
‘Toch ga ik veel fietsen en wandelen. Daarnaast blijf ik hier op het IBED aan de UvA een werkplek houden voor enkele promovendi. En ik blijf publiceren. U hoort van me.’
Hajo, ik zou de naam Diederik Samsom uit de lijst van hofdames verwijderen, hij is één van de weinige kamerleden die analytisch kan denken en die met goede argumenten te overtuigen is
"Het is slecht nieuws voor armen en hongerenden, maar een zegen voor het milieu."
Is dat zijn laatste woord?
Probeer ik hier krampachtig over te komen als rechtse bal, word ik toch aan alle kanten door Lucas ingehaald.
Milieu boven alles: misdaad tegen de menselijkheid.
@Rypke: Samsom kokketeert met zijn analytische gaven zoals een vrouw dat zou doen. Ik meen me te herinneren dat hij Marcels boek heeft gelezen. Hij is echter allerminst overtuigd van het sceptsiche gelijk. Nee, ik hou staande dat het bij Samsom puur om effectbejag gaat. Hij is wel een man… ja ….. maar ik zie hem wel als "metroman" die nooit zou durven uitspreken dat het veelal de vrouwtjes zijn die de wetenschap verdraaien en die mannen het hoofd op hol brengen. Waarbij voor mij wetenschap niet heilig is en ik de vrouwelijke kanten omarm. Ik ben zelf erg goed in het uiten van emoties en sta dicht tegen mijn spirituele kant. Ik ben zelfs huisman en getrouwd met een zeer ambitieuze vrouw die in een puur mannenbolwerk de lakens uitdeelt. En toch hou ik staande dat de wereld beter af zou zijn als minder vrouwen zich met wetenschap zouden bemoeien. Dat betekent dan ook dat alle mannen op cursus moeten over hoe ze hun emoties moeten uiten en hou ze in contact komen met hun spiritualiteit.
Ach, volgens mij is dat emotiegedoe wat doorgeslagen, en hoef je niet iedere hormonale oprisping bespreekbaar te maken met weekendsessies.
Laat iedereen doen waar die goed in is, zonder hindering door politiek correcte dogma's en vooroordelen.
En laat bij besluitvormig de koelte weer doorslag geven van mijn voorvaderen. Als je ook geschriften leest van oude hoogleraren, de Beijerinks, Lorentzen, maar ook de minutieuze uitpluizerij van Darwin in the Origin. Dat waren bikkels, die je ook besluiten zou toevertrouwen. Die hadden zoveel brede kennis, brede ontwikkeling en vergelijk dat met de gepolitiseerde modellenmaffia die nu de toon zet in academieland
aiai, wie durft er dan nog van voortschrijdend inzicht te spreken
Ik wou dat ik tijd had om hetzelfde artikel ook te bespreken. Er zit veel meer in dan Hajo er nu uithaalt. Ik vind de draai die hij eraan geeft amusant maar wel erg vergezocht.
Zou daarom de club Climategate maar mannelijk houden. Ik ben weliswaar voor gelijke behandeling bij gelijke geschiktheid. Maar biologisch lopen de processen toch wat anders bij het andere geslacht, zeker als het om rationele zaken gaat.
En dat konden of durfden wij voorheen niet echt hard te zeggen.
Toch, Thieme is best een mooi dier, dacht ik in Amsterdam toen ze een jaar of 4 geleden op verkiezingsposters stond, je zou er zo op zijn hondjes mee willen. Dat had Koffeman goed uitgezocht toen hij een gezicht nodig had bij zijn partij voor de biggen, kanaries en aanverwanten. Hadden ze mijn kale kop met geitensik genomen, dan kakelde nu niemand over dierenrechten
Nu we toch flauw doen en weten dat geen enkele vrouw Climategate leest: ik kwam dit gortdroge citaat van Karel Beckman tegen dat ik jullie niet wil onthouden
'Nu we weten dat de opwarming van de aarde strenge winters tot gevolg heeft, kan men zich voorstellen hoe warm de laatste ijstijd moet zijn geweest'
Heerlijk
Dit is toch wel het meest onsamenhangende en populistische stukje van Hajo tot nu toe. Berlusconi's harem er met de haren erbij trekken doet zelfs de journalisten van de Prive pagina de tenen kromtrekken… hmmm
Dit is toch wel het meest onsamenhangende en populistische stukje van Hajo tot nu toe. Berlusconi's harem er met de haren erbij trekken doet zelfs de journalisten van de Prive pagina de tenen kromtrekken… hmmm
Thieme is inderdaad een eng persoontje met autistische trekjes maar dat valt toch wel anders te benaderen (pun not intended).
Ik merk dat ik niet de enige ben, die vindt dat deze blogpost helemaal niet grappig is.
How low can you go Hajo?
Hajo, wat is nu precies de stelling? Dat mannen en vrouwen er een lief ding voor over hebben? Gaat het over vrouwen en wetenschap?
Maarten ‘t Hart heeft daar dacht ik al heel leuk over geschreven.
Maar ik geef toe, er is iets met mensen. Ook met vrouwen. Mijn moeder placht mijn zusjes en hun vriendinnen op uitgaansleeftijd toe te spreken met de woorden: “Mannen, hou ze uit de gaten!” Vervolgens trokken de dames alle registers open om het tegenovergestelde te bereiken.
Maar laten we wel wezen: it takes two to tango.
"Doe" weer eens een spetterend stuk over klimaat(beleid) schrijven heer Smit!
@Hans: how low? How high wat mij betreft. Ik heb de vrouw, het vrouwelijke en de schoonheid zeer hoog zitten. Hoger zelfs dan de wetenschap. Niet voor niets verliet ik mijn wetenschappelijke carrière om een werkveld te betreden waar je nog wel eens wat leuks tegenkomt. Ik heb ook niets tegen prostitutie (in minder preutse culturen had je zelfs iets als tempelprostitutie) en draag die Ruby op handen. Wat een dame. Geweldig hoe zij de groten der aarde om haar vingers windt. Kortom: Marianne Thieme zou zich vereerd moeten voelen met de vergelijking.
@Woedende Kok: de stelling is dat de wetenschap in haar diepste kern een mannelijke aangelegenheid is en dat het voor de wetenschap en ook aan wetenschap gelieerde politiek minder verheffend is als het percentage vrouwen naar bijvoorbeeld 50% zou stijgen. Wat niet weg neemt dat zoals altijd de grootste fraudeurs en subsidiegraaiers juist mannen zijn van Phil Jones tot Pier Vellinga. Elk voordeel heb z'n nadeel: ook testosteron.
Iha: laat dit stukje verwarren en weinig verheffend zijn…. dat is het leven vaak ook…. en als schrijver houd je nu eenmaal graag een spiegel voor….
"Hij kreeg pakweg elke 15 jaar gelijk vanwege een fors reactorongeluk" kijk, dan ben ik alweer uitgelezen…..misschien laat ik me te makkelijk provoceren.
Laten we concluderen dat het misschien beter is weer wat journalistieker te worden de komende weken en minder polemisch
Uit mijn omgeving krijg ik ook geluiden dat men dat veel liever leest, meer serieus kan nemen en er is nog zoveel uit te zoeken
Reijnders heeft het door hem beweerde "gelijk" altijd aan zijn zijde gehad? :-)
* Elke 15 jaar een kern-"ramp" (minder dan 100 doden in 50 jaar!)
* Bio-fuels (en hun overheidssubsidie) corrumperen de wereldvoedselprijzen en leiden 'gewoon" tot meer fossiel brandstof gebruik.
* Hij durfde het aan zelfs vorig jaar nog de valselijk gefabriceerde alarmistische klimaat-hockeystick-curve door Michael Mann te presenteren aan een gezelschap echte klimaatwetenschappers.
Dan ga je feitelijk toch wel af als universitair wetenschappelijk hoofdonderzoeker, zo vlak voor je pensioen. Dan ben je niet meer bij de tijd.
Ik vond Reijnders een vreselijk gepolitiseerde linkse dogmatische en zure man, die met de gepolitiseerde linkse bril op, goed van de klimaat werkelijkheid kon wegkijken.