Hierboven het logo van Jean Goodwin, een hoogleraar retorica aan de Iowa State University. Wat moeten we daar nu weer mee? Héél veel want deze BSc wiskunde, later advocaat en inmiddels PhD in classical rhetorical theory and contemporary public address heeft een indrukwekkend paper geschreven over The authority of the IPCC First Assessment Report and the manufacture of consensus. Als je het leest voel je plaatsvervangende schaamte voor het IAC en de andere IPCC-witwasstudies. Zelfs IPCC-criticaster Marcel Crok kan er nog een puntje aan zuigen.

Judith Curry heeft dit pareltje ontdekt en losgelaten in de klimaatblogosfeer. Curry brengt dit paper in verband met een artikel van 11 juli (lezen!!!) op haar blog over de wetenschapsgebieden agnotologie (the study of culturally constructed ignorance) en agnoiologie (the study of culturally-induced ignorance or doubt, particularly the publication of inaccurate or misleading scientific data). Voeg je beide samen zoals Curry doet dan kunnen we onderstaande paragraaf op het IPCC plakken:

We shall argue that consensus among a reference group of experts thus concerned is relevant only if agreement is not sought. If a consensus arises unsought in the search for truth and the avoidance of error, such consensus provides grounds which, though they may be overridden, suffice for concluding that conformity is reasonable and dissent is not. If, however, consensus is aimed at by the members of the reference group and arrived at by intent, it becomes conspiratorial and irrelevant to our intellectual concern.

Hier de pdf van het paper van Goodwin. 12 boeiende pagina’s, maar als je er te lui of te druk voor bent onthoudt dan voor aan de borreltafel deze parafrase op de quote van de agnoioloog Lehrer:

Vanwege het mikken op consensus en het doelbewust uitkomen op consensus, is het IPCC samenzweerderig en zijn de IPCC-rapporten intellectueel irrelevant.