'helder en duidelijk uitleggen om Het Vertrouwen te herstellen'(academische mantra)
Steve McIntyre heeft een keurige posting over wetenschappers die ‘het vertrouwen in klimaatwetenschap’willen herstellen met marketing en wetenschapperige abstracties (academisch vertaalde boerenwijsheid, waarover William Briggs vermakelijk blogde). Dit na zijn eigen ervaringen met Climategate Universiteit CRU: de instelling hanteerde allerlei leugens om klimaatdata achter te houden.
Craig Venter:Klimaatwetenschap ontbreekt het aan professionaliteit
Op McIntyre’s blog reageert ook Craig Venter, één van de ontrafelaars van het menselijke genoom. Zijn reactie als bioloog en wetenschappelijk professional -uit een veld dat wel professioneel is-over de staat van klimaatwetenschap, en de oorverdovende stilte over klimaatfraude vond ik veelzeggend
Venter
Posted Jul 23, 2011 at 9:17 PM | Permalink | ReplyI deal with Universities worldwide on research projects and studies related to healthcare all the time. Good Universities immaculately document their work and have no problems giving access to data. Many scientists and Universities in this field deal regularly with corporate clients, licensing, contract research etc. and are well attuned to accountability and reproducibility of work as that is the primary criterion in science. These institutions and scientists make their reputation by being meticulous in their work and having it verified and commercialised in the real world.
Some of these big Universities also have ” Climate Change ” departments and during lunch breaks at staff canteens, I have made it a point wherever possible to go engage them in discussions about climate science. I’ve been astounded at the difference in their approach to science compared to colleagues in the same University in other scientific disciplines. It’s like comparing chalk and cheese. There’s a distinct lack of accountability and professionalism in this field.
Climate Science has a long way to go to even be half competent as other branches of hard science. In my opinion, this field is currently making a living off scare stories funded by Government Grants.There are many good scientists in the field but they are marginalised by the radical few in positions of power who control the purse strings. And this goes right up to University administration levels as all of them see Climate Science as a cash cow to bring in grants and don’t want to rock the boat.
No wonder this system has spawned institutions of the likes of UEA.
De oplossing voor een gebrek aan vertrouwen? Al Gore afbranden in plaats van feteren
Een normaal mens zou zeggen: Als Climategate-Universiteit CRU niet meer leugens gebruiken om data achter de hand te houden, als klimaatgemeenschap openlijk erkennen dat Hide the Decline niet had gemogen in plaats van dat bloggers dit moeten doen.
Als academische gemeenschap direct ingrijpen als collegae zich te buiten gaan aan alarmistische speculatie, niet langer Al Gore steunen met zijn frauduleuze propagandafilm in plaats van hem binnen te halen als spreekstalmeester en hem met eredoctoraten te belonen, enzovoort… Paleo-ecoloog Bas van Geel stelde al dat men alarmisme publiekelijk moet corrigeren, omdat dit de geloofwaardigheid van wetenschap in zijn totaal ondermijnt.
Academieland is van de wereld
Maar men komt in de plaats daarvan met allerlei abstracties aanzetten uit de sociale ‘wetenschap’ om ‘het vertrouwen te winnen’, en welke marketingtrucs het meest effectief zijn om de neuzen in de zelfde richting te krijgen. Om zo weer een hele zieltjeswin-industrie/deskundologie op te zetten waarvoor je weer overheidsfondsen kunt aanvragen.
Die tendens heerst ook bij Rob van Dorland, Bram Bregman en co van het KNMI met hun lachwekkende ‘sceptici, negeren of proactief behandelen’. Uit academische hoek blijft het oorverdovend stil, en dus moeten bloggers en onze Marcel de discussie open breken over ‘Hide the Decline’ en andere zwarte bladzijden uit de klimaatwetenschap.
Klimaatkanarie als voorbeeld misleidende ‘wetenschaps’communicatie
Het eerste dat ecoloog Bruno Ens mij ook toevertrouwde na een vraag over vogels en nutrienten, was ‘ik ben het niet eens met je klimaatstukjes’. Ik raad hem aan eens kritischer te kijken naar wat zijn collegae als Ruud Foppen uitbraken, Brian Huntley en andere klimaatspeculanten die vogels in de computer lineair met gemiddelde mondiale temperatuurstijging richting afgrond duwen. We lieten ook al zien dat zelfs hun sterkste argument met nog enige biologische ondergrond –klimaatkanarie de bonte vliegenvanger– speculatief van aard is. Maar het haalt wel Neetjur.
Ik meende dat ik die term ‘Klimaatkanarie’zelf had bedacht maar het Vlaamse Natuurpunt heeft er een speculatief-alarmistische expositie over gehad en het woord staat in de Dikke van Dale
*Van Dale, Jaarboek Taal 2008: klimaatkanarie (de (m.); -s) dier waarvan het naderende verdwijnen of uitsterven duidt op klimaatverandering. Gevormd naar analogie van mijnkanarie (kanarie die mijnwerkers vroeger mee de mijn in namen om mijngas te detecteren).
De academische Pavlov is nu nog: ‘meer alarm slaan en meer speculatie als vaststaand feit slijten’. Je moet de kip met gouden eieren blijkbaar niet slachten.
Rypke Zeilmaker schrijft:
"De oplossing voor een gebrek aan vertrouwen? Al Gore afbranden in plaats van feteren."
Een boodschap voor de Universiteit van Groningen
Erger dan de malversaties aan de klimaatdata, het knutselen aan conclusies, en de afwijzing van transparantie en externe-controle, en het down-playen van de casus, is de ontluisterende re-installment / rehabilitatie van Phil Jones et com sui op de universiteit EAU/CRU .
Het geeft aan, dat de hogere gepolitiseerde leiding er alles aan doet om het eigen gezicht te redden en die van de heilige graal: "Het Klimaat-alarmisme".
Zo ook de "redding" van Pachauri als Chairman van het VN-IPCC (na de mega blunders in 4R) door de apparatsjiks in de internationale gepolitiseerde VN-kongsi's.
Hierbij was de stelling, dat als Pachauri zou moeten vertrekken een sneeuwbal effect zo optreden t.a.v. van het IPCC-bouwwerk en het internationale klimaat-alarmisme!
Als je niet in een internationale klimaat-complottheorie geloofd, hoe verklaar je dan zulk gepolitiseerd ingrijpen?
@ Turris: "et com sui" , is dat chinees of zo?
cum suis ;-)
Nogmaals, dat is bij uitstek een taak van de KNAW.
Politici werden/worden op het verkeerde been gezet en zonder duidelijk signaal kan het niet uitblijven dat de geldkraan dicht gedraaid wordt.
Schoneveld let eens op. Geen chinees, maar die zin hierboven klopt niet!
Venter heeft het mijns inziens bij het rechte eind. There’s a distinct lack of accountability and professionalism in this field. (de klimatologie)
In ‘ons’ vak (moleculaire biologie) is het ondenkbaar dat een wetenschapper zich lang zou kunnen handhaven met de attitude die de mainstream klimatologen aan de dag leggen. Strenge organisaties in ons veld (bv. De Europese Organisatie voor Moleculaire Biologie EMBO ) met werkelijk prominente geleerden aan de top, keken daarop toe.
Echter, in het dwaze rapport KLIMAATSCEPTICI:NEGEREN OF PROACTIEF HANDELEN? Van D. Canpolat, op KNMI website te vinden, maakt Rob van Dorland toch een opmerking die tot nadenken stemt: “Discussies (met sceptici) zijn lastig door in vele gevallen ‘slechte’ theorieën te verkondigen”. Daaruit spreekt natuurlijk in de eerste plaats weer de arrogantie van de AGW protagonist. Maar, zijn de argumenten van de AGW antagonisten altijd wel zo goed, als zij zelf denken.? Ik vrees van niet.
De laatste maanden ben ik binnen de kring van de AGW antagonisten vooral bezig met het weerleggen van wat van Dorland ‘slechte theorieën’ noemt. Dat wordt me niet in dank afgenomen.
In beide kampen, van protagonisten en antagonisten, tref ik een overeenkomstige, halsstarrige en arrogante houding aan van ‘ik heb gelijk’.
Zou in elk van de kampen nu eindelijk niet eens een paar onderzoekers kunnen opstaan die durven zeggen ‘ik begrijp nog steeds niet goed hoe de oppervlakte temperatuur door de optische dichtheid in de atmosfeer en meteorologische processen wordt beïnvloed.
Zo’n meer bescheiden opstelling zou mijns inziens de klimatologische wetenschap uit het slop kunnen halen, waarin het verkeert.
Arthur Rörsch schreef:
Dat zou toe te juichen zijn.
Zo'n houding strookt met mijn ervaringen gedurende een verblijf van bijna een kwart eeuw onder wetenschappers (als technisch ondersteuner).