Mensen sturen ons dingen: dit merkwaardigste ‘onderzoek’ in de academische geschiedenis hadden we over het hoofd gezien, het KNMI-stageverslag ‘Sceptici: Negeren of proactief handelen’, van de bestuurskundige bachelor Deniz Canpolat van de Erasmus Universiteit. Andermaal blijkt hoezeer KNMI-wetenschappers in hun gemodelleerde cocon leven. De probleemstelling:
In de wetenschappelijke literatuur is weinig te vinden over de omgang met sceptici. Dit onderzoek probeert op een systematische manier conclusies te trekken over dit onderwerp.
Dit door Bram ‘Bad Breath’ Bregman (Hoogleraar Klimaat en Zuurademigheid in Nijmegen) en Rob van Dorland (2 peer reviewed publicaties sinds 1997) begeleide gedragsonderzoek naar sceptici, probeert de mores van deze merkwaardige menssoort- die maar niet wil aannemen dat verwachte verdubbeling van CO2 sinds 1850 in 2050 tot liefst 3 of meer graden opwarming leidt – te doorgronden.
Er is geen commentaar nodig: de citaten spreken voor zich
Het KNMI worstelt dan ook in de omgang met sceptici. Is het beter om deze groep mensen te negeren, ondanks de ‘wet KNMI 2002’ die stelt dat het KNMI de samenleving dient te voorzien van kennis over het klimaatsysteem? Of is juist het tegenovergestelde – actief ingaan op sceptici – een betere strategie.
Deze vond ik leuk, omdat hij door Bram Bad Breath Bregman is gedaan, de man die Marcel beschuldigde van complotteren met de olie-industrie en andere onhoudbare zaken. Wel mailde ik Hajo net, dat het maar eens afgelopen moet zijn met de bijvoeglijke naamwoorden. We kunnen met argumenten eenvoudig winnen.
Een ander beeld is dat sceptici zich soms wat genuanceerder mogen uitlaten, en niet populistische uitspraken doen die wetenschappelijk onhoudbaar zijn (Bregman, 2010).
De wereldvreemdheid van KNMI-wetenschappers (hun totale onbekendheid met gefundeerde kritiek uit de Blogosfeer viel Marcel al op bij zijn KNMI-presentatie) en eenzijdige informatievoorziening door Realclimate en milieu-activistische sites/Greenpeace met de Exxon-mantra wordt hier nog eens bevestigd, en waarom René Leegte (VVD) gewoon gelijk had:
Volgens de ondervraagden van het KNMI zijn de drijfveren van klimaatsceptici divers. Een van de drijfveren is de betrokkenheid bij een (economisch) belang van olie- en kolenbedrijven; deze wordt ondersteund door vrijwel alle geïnterviewde personen van het KNMI.
(Deniz interviewde de ergsten, waaronder Van Dorland en Bregman, wij weten dat er vele KNMI’ers zijn die een andere opinie hebben)
Laat ik de site van sceptische klimatoloog dr Roy Spencer even citeren, die ze bij het KNMI waarschijnlijk nog nooit hebben gelezen omdat ze het IPCC als het woord van God nemen.
Dr. Spencer’s research has been entirely supported by U.S. government agencies: NASA, NOAA, and DOE. He has never been asked by any oil company to perform any kind of service. Not even Exxon-Mobil.
Ook leuk, en dit moet ik bij De Jager navragen, want volgens mij heeft De Jager dit helemaal niet herroepen, maar is dit het Maunder Minimum-verhaal dat Amerikaans onderzoek recent bevestigde:
Het KNMI heeft ooit samen met scepticus dr. C. de Jager onderzoek verricht naar de invloed van de zon op het klimaat. De conclusies van dit onderzoek werden na een half jaar weer door de Jager zelf ter discussie gesteld (Van Dorland, 2010). Een ander alternatief is om via het Internet effectief en efficiënt in te gaan op klimaatsceptici. Concreet betekent dit dat er een weblog op het Internet komt waarbij met een goed, neutraal betoog snel wordt gereageerd op tegengeluiden
Daarom vroeg ik Bart Verheggen al waarom hij een webaward kreeg van klimaatalarmist/zuurzaamheidsconsultant Jan Paul van Soest, en waarom hij nu zo fanatiek reageert bij Hans Labohm (apart agendapunt) en bij ons: heeft hij van ECN/KNMI opdracht een deel van zijn fte te steken in het ‘helder en duidelijk’herhalen van wat wij al lang wisten maar desondanks niet aannemen omdat observaties een andere kant uit wijzen? Onze Marcel wordt ook genoemd.
Deze quote is tekenend voor hoe de ambtenarij totaal niet begrijpt waar het klimaatdebat over gaat
VROM wordt geconfronteerd met de vraag of er beleid gevoerd moet worden en hoe doortastend dat moet zijn. In dat verband is het relevant of de sceptici aannemelijk kunnen maken dat niets doen, niet leidt tot vermijdbare klimaatverandering. De discussie is nu gericht op de vraag of het IPCC de volle 100% gelijk heeft. Voor die test zakt het IPCC, maar het kind mag niet met het badwater worden weggegooid, en daar gaat het soms op lijken (Pieters, 2010).
Gelukkig was deze student zo verstandig om buiten het KNMI te kijken, om te zien dat er gewone normale credible wetenschappers zijn, die het IPCC niet als laatste oordeel beschouwen. Zoals Paleo-bioloog Bas van Geel (UvA), met zijn ruimere blik op de klimaathistorie. Ter herinnering: Wij van Climategate zijn geen representatieve sceptici. Echte sceptici, dat zijn de actief publicerende wetenschappers die het IPCC niet als evangelie zien.
Van Geel heeft ook zo zijn ideeën over hoe het KNMI zou moeten omgaan met geluiden van sceptici. Het is van groot belang dat het KNMI genuanceerder haar klimaatkennis naar buiten brengt. Van Geel verwacht namelijk dat de aarde een koudere periode tegemoet gaat. Als dat gaat gebeuren, dan zal dat een buitengewoon negatief effect hebben op de reputatie van het KNMI/IPCC: de geloofwaardigheid van klimaatwetenschappers komt dan in het geding. Het KNMI doet er verstandig aan om zich hiertegen te beschermen door alarmistische berichtgeving over de ‘Opwarming van de Aarde’ te relativeren (van Geel, 2010).Het is van belang dat het KNMI meer tegengas geeft.
Hear hear.
En zo komt er ook nog een verstandig geluid tussen het in steen gebeitelde wereldbeeld van Rob van Dorland (die zich voor deskundige uitgeeft maar nauwelijks peer reviewed publiceerde over het broeikaseffect), Bart Bregman (rabiaat activist die iets met zuurzaamheid doet) en Bart Strengers (de man van het PBL die de wereld afmailde om een weerwoord op Marcel’s boek te formuleren, omdat hij zelf de kennis niet had).
De student slaat zelfs de spijker op zijn kop als het eindadvies luidt:
‘Aansluitend hierop is het verstandig om meer verschillende disciplines te betrekken bij het klimaatonderzoek.’ Dat gebeurt wel, lees hfdstuk 6 WG 1 AR4, maar die hebben het te druk met actie voeren en hockeysticken.
en
Geef bijvoorbeeld ook ruimte aan paleo-ecologen die de geschiedenis van het klimaat onderzoeken. Nu wordt niet beweerd dat het KNMI op het verkeerde spoor is, ik heb niet de technische achtergrond om dat te beoordelen. (dat heeft Bram Bregman ook niet RZ) Echter, ik verwacht wel dat andere disciplines met verschillende inzichten komen om uiteindelijk tot een beter begrip van het complexe klimaatsysteem te komen. Dit verhoogt het ‘waarheidsgehalte’ van deklimaattheorieën. Uiteindelijk is dit ook het doel van de integere
klimaatscepticus.
Deniz: Dan vergeven we je met liefde de tenenkrommende studiehuizerfout, door een moeilijk woord te gebruiken dat je zelf niet snapt: zelfprolifererend, je bedoelde waarschijnlijk zelfprofilering. Dat die fout blijft staan komt door de deskundigheid van je begeleiders.
Je dacht: "kom, ik open maar met een godwinnetje dan haken de critici al af" ?
Dit curieus nonsens-onderzoek moet dan wel geheel gesubsidieerd zijn geweest!
Zelfprolifererend is oude koek van de bullshitbingo-lijst!
Post-modern-management-guru-braaksel!
Enig commentaar van een linkse scepticus.
De wetenschapschappelijke wereld is super conservatief ingesteld. Als je een andere mening hebt wordt je niet gehoord en mag je niet meedoen, je mag niet publiceren en je wordt niet uitgenodigd op congressen. Oftwewel geen carriere behalve als je net het geluk hebt om op een instituut te zitten waar je mening wordt gedeeld.
De grootste schreeuwers worden altijd het eerste gehoord.
De scepticussen zijn voor het grootste deel wetenschappers die of al een carriere in de wetenschap achter de rug hebben, of de wetenschap hebben verlaten. Er is een kleine groep die voor zijn wetenschappelijke mening durft uit te komen en daar achter staat ondanks de consequenties.
Mening van een ex-wetenschapper met redelijke kennis van zaken over de paleo-climatologie.
Hmmm…was dit niet hetzelfde onderzoek waar ik in deze blog naar verwees: http://climategate.nl/2011/06/28/rene-leegte-vvd-… en 2x uit citeerde??
Een paar sleutelfiguren verdienen erg goed met hun 'skepsis' (Michaels, Soon, Singer), de rest doet het voor nop uit ideologische en/of psychologische motieven.
Ik vind trouwens dat je dat plaatje weg moet halen, Rypke. Ga je op de Monckton-toer?
Hans Stad,
Klinkt zeer bekend. Ik moet denken aan een uitspraak uit 1991 (toen al!) van Richard Lindzen uit interview met Simon Rozendaal, waarin hij aangaf dat hij zich een afwijkende mening alleen kon veroorloven doordat hij vooral theoretisch onderzoek deed, dus vrijwel onafhankelijk was van sturende subsidies, en maar een kleine onderzoeksgroep had dus weinig gezinnen te voeden. Collega's van hem die destijds kritische publicaties over klimaat schreven, kregen prompt 2 jaar geen subsidie (met bijbehorende ellende, zoals mensen ontslaan e.d.).
En Freeman Dyson (2010) laat eenzelfde geluid horen: "Wetenschappers die ouder zijn, zijn financieel onafhankelijk en kunnen vrijer spreken. (…) Er zijn heel veel wetenschappers die veel geld verdienen door mensen bang te maken. Ik zeg niet dat ze het met opzet doen, maar feit is dat heel wat inkomens op die angst is gebaseerd."
"In de wetenschappelijke literatuur is weinig te vinden over de omgang met sceptici."
Daar hoef je echt niet voor gestudeerd te hebben: als je de richtlijnen van het KNAW in woord en daad volgt dan verdien je respect.
Een bijdrage aan een wetenschappelijke eeuwigheidswaarde wordt van een wetenschapper niet geëist (hoewel het mooi meegenomen zou zijn).
Een wetenschapper kan op de schouders van grote voorgangers gaan staan of ze in het kruis schoppen.
Dat laatste hebben sommige (pseudo)klimatologen gedaan.
Natuurlijk zijn gefundeerde tegengeluiden uit de harde wetenschappelijke praktijk welkom, maar waarom zou Bas van Geel zich nu zorgen moeten maken over de reputatie van de KNMI-geleerden? Ik krijg – getuige dit malle onderzoek – de indruk dat hun reputatie hun lief ding waard is. Er wordt blijkbaar druk over nagedacht hoe de vaststaande boodschap zo soepel als mogelijk de wereld wordt in geholpen.
Meer inhoudelijk: Wie garandeert ons dat deze CO2-wetenschappers als de verwachtingen van Van Geel en De Jager werkelijkheid worden niet net zo reageren als op SO2. Oh, het is de natuur en niet de mens? Maar de zon zal allicht vanzelf weer actiever worden en dan zijn de rapen helemaal gaar.
Deze mensen weten echt van geen ophouden. En of we een gigantisch voedselprobleem krijgen als Mister Maunder de aarde aandoet, het zal ze werkelijk worst wezen.
Wat een onzin. Er is ontzettend veel geschreven over psychologische ontkenning, het white male effect, het Dunning-Kruger effect, etc…Maar goed, van een student bedrijfskunde en bestuurskunde die een tijdje mee mag lopen bij het KNMI moeten we ook niet meer verwachten. Ze kunnen zo'n rapport beter door een psycholoog laten schrijven en niet online zetten zodat Rypke niet als een paranoïde blind paard om zich heen gaat lopen slaan.
Dat gigantische voedselprobleem is er al, woedende kok (alleen heb jij er geen last van, dus denk je dat er niks aan de hand is), ook zonder AGW en ook zonder 'Mister Maunder'.
@Neven: Ik moet je nageven dat je consequent bent.
Je hopt van het ene (pseudo)wetenschapsgebied naar het andere: van de IPCC-doctrine, via duurzaamheid naar krochten van de psychologie.
Eén gebied is al lastig genoeg om met de onzekerheden daarvan om te gaan.
Het koppelen van meerdere gebieden vergroot de onzekerheden en dus de last (ook wel psychologische druk genoemd) en heeft een negatief effect op het probleemoplossend vermogen.
Boels, alles wat niet bevalt ontkennen heeft een nog groter negatief effect op het probleemoplossend vermogen. Men is er immers van overtuigd dat er geen probleem is.
@Neven, nee ik haal dat plaatje niet weg. Ik vind 'm meesterlijk
Het geeft precies de skeptic-obsessie weer van mensen als Rob van Dorland, Bram Bregman, Albert KLein Tank, Arie Kattenberg en Jeanette Bezembinder
@ Hans Stad: dat de grootste schreeuwers het meest op de voorgrond komen was overduidelijk. Ook bij het IPCC is dat zo, neem zo'n Carol Turley, da's niet best
Neven, kijkend naar het CO2-gedrag van de AGW-adepten ben ik vooralsnog niet bereid het gesignaleerde/vermeende probleem serieus te nemen.
De parkeerplaatsen bij de alarmistische instellingen zijn overvol, reiskosten worden nog steeds vergoed en teleconferencing wordt weinig tot niet gebruikt.
Ik laat mij graag overtuigen, maar niet door resultaten van inadequate computermodellen op basis van onbetrouwbare gegevens.
Wereld voedsel en armoede probleem is (en blijft) een ernstig probleem, het totale aantal slachtoffers bekijkend, maar wordt alarmistisch hardnekkig aangedikt*).
Ondanks dat de wereldbevolking is verdubbeld is in de zelfde periode het percentage dat met honger naar bed gaat met 75% omlaag, en daalt nog steeds, door en betaald door het verfoeilijke kapitalisme van de oliemaatschappijen en de globalisering .
Het gaat nog beter in de wereld als CO2-reductie-budgetten, windturbine-park-budgetten en klimaat-onzin-studie-budgetten naar fondsen voor armoede en honger- en ziektebestrijding in Afrika wordt overgeboekt.
Ik ga het nu niet opzoeken maar diverse artikelen in mijn archief door o.a. Lomborg, Rozendaal beschrijven dit uitgebreid.
*)Zoiets heet toch psychologische alarmistische ontkenning van feiten en juiste oplossingen of ook Dunning-Krüger blabla?
Turris,
Ik ben het vaak met je eens, maar aan het overboeken van fondsen is uiteindelijk niemand beter van geworden. Ga jij je schoolgaande en studerende kinderen ook zoveel geld toesturen dat ze niet meer hoeven te werken, te investeren in hun opleiding en over de toekomst na te denken? Nee, je zorgt dat ze een tijdelijke basis hebben om zich te redden, maar vooral dat ze zelf op eigen benen leren staan.
Datzelfde geldt bij armoedebestrijding. Zolang wij maar geld overboeken, zal er niets veranderen. Dank zij de hyping van de Ethiopie-crisis in 1984, en de omarming van Third World Charity door Bob Geldof (Do they know it's Chistmas Time, Live Aid etc.) en later Bono en hele ritsen celebreties, is onnoemelijk veel schade en kwaad aangericht. Het bleef bon ton om zomaar geld te geven/schulden kwijt te schelden, terwijl de deskundigen het toen al eens waren dat dit niet werkt. Dambisa Moyo toont in haar ijzersterke boek 'Dead Aid' aan dat dit geld Afrika heeft geruïneerd, corrupte machthebbers alleen maar steviger in het zadel heeft geduwd en de landen en haar inwoners tot hulpeloze bedelaars heeft gedegradeerd.
Nee, ons eigen geld kunnen wij beter gebruiken om onze eigen ouderen/zwakkeren te verzorgen, en om terug te geven aan onszelf zodat wij zelf kunnen funden wat wij belangrijk vinden, en 'en passant' de economie, en daarmee geld voor ons allen, extra te laten groeien. Waarmee de koek voor iedereen groter wordt.
Armoedebestrijding heeft vele aangrijpingspunten, met als hoofdmoten het herstellen van de machtsbalans ter plekke, zodat een gezond kapitalisme zonder excessen kan zorgen voor emancipatie en economische bevrijding van de burgers. Dus minder internationaal kolonialisme (handelstarieven, CO2-beleid, ontwikkelingshulp met voorwaarden), meer macht voor grondwetten en rechtshandhaving ter plekke (d.w.z. meer lokale zeggenschap en vrijheden voor individuen om hun eigen boontjes te mogen doppen en het waarborgen van onvervreemdbare eigendomsrechten, en misschien zelfs democratie), en het introduceren van eerlijke marktwerking als optimaal verdelingsmechanisme van arbeid, kapitaal en inkomen.
En dat is niet makkelijk, want de machthebbers zullen vrijwillig grote brokken van hun macht en inkomen moeten afstaan…
1) Ooit er eens aangedacht dat je victim bully, cognetieve dissonantie etc. net zo goed op jouw opponent kunt plakken als op jouw protagonist. Met „pscyho geneuzel“ van professor X, blogger Y, reageerder Z komen we niet veel verder. Het is gewoon een Godwin nieuwe stijl om met psycho praat de zaak te verklaren. En in het zogenaamde debat gaat het dan alleen nog maar om wie de Godwin (oude of nieuwe stijl) als eerste op tafel werpt.
Het debat is inmiddels een „waarde conflict“ geworden, en dat kun je vrijwel niet oplossen. En het is daarmee zo dood als een pier.
2) In deze context interpreteer ik ook de reacties van die KNMI-ers. Ze weten ook wel dat het niet klopt als ze hun opponenten als betaald door de olie-industrie afschilderen. Maar je bent in een verpolitiseerde omgeving gauw klaar, het werkt buitengewoon effectief. Je kunt verder gaan met je werk, waar je al jaren mee bezig bent. De Godwin is uitgedeeld.
Terwijl ze eigenlijk ook wel beseffen dat men nog maar weinig weten van een complex systeem als het klimaat, dat ook een enorme onvoorspelbaarheid heeft.
De echte onderzoekers zouden eigenlijk best wel een sceptische sparring partner willen.
Maar dat kan niet in een verstikkend verpolitiseerde omgeving. En dus gaat de trein sjokkend verder. Niemand trekt aan de noodrem. Want dan kan je de baan kosten.
Die verpolitiseerde omgeving, maakt het mogelijk dat ook zeer zwakke broeders onder de wetenschappers zich staande kunnen houden. Die hadden anders allang ergens anders een baan moeten zoeken. Nu kunnen ze als intermediair fungeren tussen wetenschap en overheidsbeleidsmakers of in de blogwereld.
En dan heb je ook de charlatans die veel te lang een hand boven het hoofd wordt gehouden. Maar ja dat kan ook allemaal in een correcte politieke omgeving.
3) Het gebeurt vaker als de overheid (met partij X of partij Y in de macht) zich uit hobbyisme teveel ergens mee bemoeit. Er komt dan vaak weinig uit, als daardoor ongezonde zaken in stand worden gehouden. En soms zijn er miljarden door heen gejast, voordat men dat echt doorkrijgt.
Het is geen wetenschap, maar denk bijv. aan de voormalig nationale vliegtuigbouwer, waar het voorkwam dat 20 mensen konden vergaderen over het werk van een of twee personen. Dat middenkader bleef tot het faillisement aan toe vrijwel buitenschot, terwijl in de produktielijn minder en minder mensen werkten. Dat is waar een verstikkende verpolitiseerde omgeving toe kan leiden. Zo’n club was niet meer te redden.
@ Realist: Ik ben eens met je aanvulling! Ik wil stellen/onderstrepen, dat het budgetgeld geheel weg moet bij alle klimaat-hoax-budgetten, dat is de eerste noodzakelijke stap!
De tweede stap is dat vrij gekomen budgetten via selectieve werkgelegenheidsprojecten en microkredieten de levensstandaard moet opgekrikt. Dat gebeurt nu ook, maar moet nog meer. Tevens moet geheel de ontwikkelingshulp/-samenwerking under effective scrutiny.
De Algemene Rekenkamer rapporteert al jarenlang, dat bij dat bewuste ministerie 80% van de uitgegeven budgetgelden niet kunnen worden gekoppeld aan een meetbare effectieve doelstelling (hoeveel is over de balk gegooid, niemand kan het precies zeggen, maar het is vele tientallen miljarden!. Ook Koenders heeft de puinhoop van weleer gewoon voortgezet op dat ministerie!
De derde of gelijktijdige stap is dat type "missie"-scholen beschikbaar moet komen. Onderwijs is DE TOEKOMST, de belegde boterham. Ik refereer dan naar de christelijke missiescholen, die werden afgebrand door de communistische en socialistische geprezen en gesteunde (door socialisten/communisten als Pronk/Herfkens) dictators in Afrika. Er hoeft op de nieuwe type "missie"-scholen geen godsdienst onderricht, ergo, het moet geheel verboden worden zowel voor Islam & Christendom. Meer University-tuitions moeten vergeven, met terugkeer en werkcontract verplichting naar land van herkomst voor de opbouw van het land.
In zovere ben ik dan wel "socialist", maar niet zo'n conservatieve sektarische exponent, die alle kritiek op de klimaathoax vanuit de wereldreddende religie weerlegt en huidige en jarenlange ontwikkelingsgeknoei en belastinggeldverbranding goeddunkt.
Na Drees ben ik definitief afgehaakt van deze wereldreddende religie. Drees zelf trouwens ook.
@Neven: Dat White Male Effect is bijzonder komisch. Heeft u die studie wel eens gelezen?
Zo'n twee jaar geleden was het even in de aandacht dankzij een artikel op Kennislink. Toen heb ik eens de moeite genomen de oorspronkelijke studie door te nemen.
Na een paar alinea's had ik al door dat het een zeer beperkte psychologische studie was.
Blanke mannen bleken inderdaad de risico's en gevaren van veel zaken lager in te schatten dan andere groepen, zoals blanke vrouwen of zwarten. Tot zoverre was er niets aan de hand en dat feit wilde ik nog wel accepteren.
Het onderzoek was echter alleen gericht op perceptie. De onderzoekers waren helaas (?)vergeten te onderzoeken hoe groot de kennis was over de onderwerpen waar de respondenten op moesten reageren. Ook was er geen onderscheid gemaakt in bepalende factoren als opleidingsniveau, leeftijd en inkomen.
Ja, dan heb je de kans dat blanke mannen inschatten dat ze niet zo bang zijn aids te krijgen, dat ze getroffen worden door een natuurramp of dat ze betrokken zullen zijn bij een overval.
Die blanke mannen bleken eigenlijk vooral een realistische inschatting te hebben van risico's. De veel interessantere conclusie en vervolgvraag werd niet gesteld: waarom schatten andere groepen de risico's zo vaak onrealistisch hoog in?
Het idee dat “sceptici in dienst zijn van de olie-industrie” lijkt zo absurd, dat je je haast niet kunt indenken dat er één serieuze wetenschapper bestaat die dat echt gelooft. Toch wordt dit idee tot walgens toe verkondigd door de klimaatalarmisten, omdat ze geen beter argumenten kunnen bedenken.
Ik ken de olie-industrie een beetje, ik was jaren lang adviseur van Shell-Research en had lange tijd contacten met Exxon. Voor mijn adviseurschap werd ik door Shell betaald. Waarom deed zij dat? Maatschappijen als Shell geven grote bedragen uit aan research, die het doel heeft te zoeken naar de waarheid. Ze betalen onafhankelijke adviseurs om daarbij te helpen. Misschien hebben die af en toe nieuwe ideeën.
Is er nou echt iemand die dacht dat zulke maatschappijen wetenschappers zouden inhuren om hun eigen ideeën te verkondigen? Daar hebben ze veel efficiëntere methoden voor, denk aan hun PR-afdelingen en hun marketing-
bureaus. Daarvoor zijn oude professortjes zoals ik allerminst geschikt.
Dan is er nog een interessant detail: voor zover ik weet zijn de olie-industrieën totaal niet geïnteresseerd in de klimaatdiscussie. Waarom zouden ze? Ze verkopen hun olie toch wel, als het vandaag niet is, dan is het wel morgen.
En wat motiveert eigenlijk de “klimaatsceptici”? Het antwoord is erg eenvoudig: om te zoeken naar de waarheid. Zij weten dat uit wetenschappelijk onderzoek overtuigend is gebleken dat het AGW-effect wel bestaat, maar verwaarloosbaar klein is. De waargenomen klimaatvariaties zijn grotendeels van natuurlijke oorsprong. En ze zijn voor de langere toekomst in principe onvoorspelbaar. Wanneer je als “scepticus” ziet dat er lieden zijn die pretenderen dat het AGW –effect belangrijk is, dan moet je daar wel tegen protesteren. Uit respect voor de waarheid. Overigens is elke goede wetenschapper altijd een scepticus. Lieden die dat niet zijn, kunnen geen goede wetenschapper zijn.