Ontwikkelings'samenwerking'

Ik verwacht eerlijk gezegd vandaag een bericht in de krant voor goedgelovigen, Trouw, geschreven door Janne Chaudron waarin het WISP-initiatief van de IUCN wordt verheerlijkt: zijn stellen dat meer pastoralisme in de Hoorn van Afrika de oplossing is voor droogte en hongersnood: koeien weiden voor het klimaat enzo. Dat viel namelijk mijn mailbox in via hun PR-medewerker Marijn van de Pas. Het World Initiative for Sustainable Pastoralism

Daar gaan we weer: die ‘hogere kennis’ die een stel primitieve boertjes zou hebben ten opzichte van het van de natuur vervreemde verdorven Westen. Lees liever ‘Eco-Imperialism’ van Paul Driessen.

Pastoralisme is geen keus maar noodlot dat de grond uitput
Hoewel je als Hoorn van Afrika-bewoner pas echt vrouwen versiert met een goede veestapel, dat is waar, wil dat niet zeggen dat pastoralisme een keuze is. Het veroorzaakt dankzij de combi met groeiende bevolking bovendien verregaande bodemerosie, ontbossing en versterkt zo droogte.

Ik blogde er al eerder over- toen ik de populaire claim analyseerde dat vleesconsumptie 18 procent van de broeikasgasuitstoot zou veroorzaken (gelul, precies)– en kan afsluiten met dit FAO-citaat dat IUCN afdoende in perspectief plaatst

‘As lifestock rearing does not require formal education, or large amounts of capital, it is often the only economic activity accessable to poor people in developing countries. IN many marginal areas of developing countries, livestock production is an expression of the poverty of people’


Hou de mensen arm!
Oftewel, de progressief urbane stedeling wil een paar pitoresk hongerende veeboertjes zien, die in hun strohut koken en kuchen boven een houtvuur. Voor als hij op Safari is in Afrika. Voor dat toeristische ideaalbeeld verzon de IUCN kek plannetjes van achter een rijk gesubsidieerd bureau. Het resultaat heet WISP. De illustratie op hun website spreekt boekdelen: Ze leren het ook nooit, dat groene tuig.

IUCN zwemt in het geld
Nederland is overigens op afstand de grootste subsidiant van IUCN, ik ving dat op van hoge functionarissen binnen UNEP -veel hoger bestond er niet- dat wij via Buitenlandse Zaken ongeveer 10 procent van hun begroting dokken.

Een ‘NGO’als IUCN ontvangt in 2 jaar tijd ongeveer 27 miljoen euro EU-projectgelden. Het wereldwijde IUCN-totaalbudget ligt op 90 miljoen euro. De EU-gelden laten dus niets zien over de nationale bijdragen, VN-bijdragen en contributies van IUCN’s leden, waaronder ook landen zitten als Nederland. Waarmee je de vraag kunt stellen hoe ‘non-governmental’ deze club is. Het is een club die geld krijgt van overheden om ze te belobbyen.

Lees ook mijn 2 jaar oude maar nog steeds actuele artikel ‘groene voornemens’dat ik publiceerde in biologenkrant Bionieuws over de internationale papierproductie en fondsenwerving, pardon natuurbescherming.

Gerelateerd: