Climatedepot.com zet een hele enge foto van een man die met zijn hoofd vol elektrodes een dwangbehandeling ondergaat bij het breaking news dat volgens milieusocioloog Kari Norgaard de gezonde conservatieve “global warming is a hoax” krachten in de samenleving behandeld moeten worden. Ik zet gewoon een uitvergrote plaat van Kari Norgaard zélf boven mijn bericht. Deze vrouw, die een uiterlijk heeft waarbij je onwillekeurig denkt “ze hebben de deur van het gekkenhuis per ongeluk open laten staan”, is de zoveelste liberal die met argumenten komt waarom conservatives niet zouden sporen.

Paranoïde wereldvisies 
Bij mijn besluit de wetenschap te verlaten in 1991 speelde zeker ook een klein beetje mee dat ik op alle wetenschappelijke instituten en conferenties waar ik had vertoefd – van mijn stage aan het Max Planck Insituut voor Atmosferische Chemie in Mainz tot aan mijn eindpresentatie op NCAR in Boulder Colorado me soms een beetje als in een “academische dierentuin” had gevoeld met een duidelijk verhoogd percentage lichamelijke handicaps, vreemde gezichten, bizarre kledingstijlen, paranoïde wereldvisies en gemankeerde ego’s. Na mijn switch tot skileraar was het gemiddelde IQ in mijn umfeld zeker een punt of 30 gedaald, maar voelde ik me onder die “normale” energieke, levenslustige, sportieve, optimistische mensen toch veel meer thuis.

En nu maak ik het als klimaatblogger zovele jaren later dus mee dat aan het einde van de verbeten en langzaam aan verloren strijd van communistisch angehauchte maatschappijkritiese klimaatwetenschappers nog veel gekkere apenkoppen uit het academische gekkenhuis zich in de strijd gaan mengen. Zoals onlangs nog de wetenschapper die betoogde dat de mens genetisch of toch op zijn minst farmaceutisch aangepast zou kunnen worden om climate change tegen te gaan (zie artikel). En nu dus Kari Knettergek Norgaard die uitlegt dat het logisch is dat de weerstand tegen radicale verandering van de samenleving bij grote groepen mensen moet worden “behandeld” (zie artikel). En – ook leuk – de psycholoog die heeft “bewezen” dat mensen met lage verstandelijke vermogens eerder conservatieve opvattingen aanhangen (zie artikel).

Nee we leven nog steeds in een vreemde wereld waarin Orwelliaanse newspeak het zicht op de werkelijkheid vertroebelt. Al zo vaak heb ik uitgelegd – aan de hand van de beroemde quote van Richard Lindzen dat “de goed opgeleide mensen het meest kwetsbaar te vallen voor de klimaatleugens” – dat het helemaal in de lijn der verwachting ligt dat de domsten in de samenleving in belangrijke mate de grootste wijsheid “belichamen” ongeacht het feit dat zij die wijsheid niet kunnen “articuleren”.

Als je bij de massa de Wilderiaanse pananoïa en xenofobie wegdenkt (en die zoals Frederik de Grote wist en toepaste nooit vrije loop laat) en gewoon focust op de gezonde domme optimistische intuïties en het gezonde materialisme en consumentisme met “gezelligheid” en “saamhorigheid” en “hulpvaardigheid” en “primitieve religiositeit” als spirituele tegenhanger, dan is het logisch dat je juist daar de grootste wijsheden vindt waar anders alleen zeer uitzonderlijk grote filosofen (waarvan er volgens Nietzsche maar elke 1000 jaar maar één wordt geboren) op kunnen komen. Het is logisch en zou met een stukje sociologisch onderzoek gemakkelijk bewijsbaar zijn dat juist de tussenlaag van goed opgeleide van hun wortels losgeslagen mensen het meest vatbaar is voor utopische visies van een betere wereld.

Maar ik geloof dus in de opvatting van Kuhn dat er tussen beide kampen geen zinvolle dialoog mogelijk is. En dat daarom Michael Mann in dit stuk voor CNN gewoon met droge ogen kan vertellen dat niet hij maar juist zijn tegenstanders de wetenschap misbruiken voor een politieke agenda. En daarom vind ik dit artikel over de aanstaande uitspraak van het hooggerechtshof over Obamacare in de NY Post zo mooi: “A supreme shock for la-la liberals“. Het artikel eindigt met:

Conservatives will take liberals and their arguments seriously and try to find the best way to argue the other side. And the liberals will put their fingers in their ears and sing, “La la la.”

Bij elke oproep tot “sanering” van klimaatsceptici moet ik ook altijd denken aan de schitterende Clint Eastwood film Changeling: