Bru viert begin van het einde van de groenen

Afgelopen vrijdag betrad ik gewijde grond: de Republiek Bruinisse, om mijn lezing ‘de Primitieve Verbeelding aan de Macht’te geven. Gewijd, omdat hier in 2008 voor het eerst een succesvolle mediacampagne werd gevoerd die de groene beweging pijn deed: Stop de Groene Leugen, de website is nog in de lucht.

Toen wisten de mosselaars uit Bru even de -meestal groene stokpaardjes rijdende- media wakker te schudden met de ‘Groene Leugen’-Campagne: wij brengen de natuur geen schade toe, toch mogen enkele groene fanatici ons bedrijf kapotmaken. Dit nadat de Raad van State op aandringen van de Waddenvereniging en Fondsenbescherming hun visvergunning introk.

Bij mosselvisser en VVD-raadslid Wout van den Berg op zijn blog Opznwouts kun je de ins en outs nog van die campagne lezen. In ecologenblad de Levende Natuur staat een verrassend feitelijk verslag van het mosselproces.

In mijn lezing heb ik de rol van media belicht bij het in stand houden van groene stokpaardjes, en mijn eigen stokpaardje onderbouwd: de elite toont vulgaire trekjes. Een oud-journaliste bij de NOS die nu in ‘Bru’ woont bevestigde mijn verhaal.Daarna gingen we gewoon lekker eten en drinken tot in de late uurtjes. Wat nu eenmaal gezelliger is met normale leuke mensen die een biertje lusten, dan met rooibosthee-types.

Jaarrede Cees Otte. Met in beeld mijn presentatie. Ik open met een foto van Lenze Hofstee van Stichting Martijn (de Jong), één van de door Postcodeloterij en overheid betaalde procedurekampioenen die hele sectoren gijzelt

Het Mosselconvenant: geld investeren om minder te kunnen verdienen voor méér manuren
Na procedures bij de Raad van State door Fondsenbescherming en de Waddenvereniging kreeg de sector een verbod op mosselzaadvissen vanaf de Wadbodem. De Groene Leugen-campagne wist te voorkomen dat ze niet direct brodeloos werden, maar in het ‘Mosselconvenant’kwamen: een overlevingsplan. Positief uitgelegd- volgens de versie van de overheid- betekent dat convenant dat mosselvissers ‘in transitie naar duurzaamheid’zitten.

Wanneer je realistisch kijkt zie je het volgende.
Dankzij Postcodeloterijparasieten en overheid wordt een hele sector per bedrijf gedwongen vele tonnen euro’s te investeren in een omslachtiger manier van mosselvissen, om ‘de kwaliteit van de bodem’te behouden. Waarbij niemand weet wat die ‘kwaliteit’is of wat dit betekent. Want toetsbare gegevens hierover bestaan niet. De uitspraak van de Raad berustte puur op juridische gronden.

Wat is het gevolg van groene procedures?
Mosselvissers moeten meer brandstof te verstoken, meer manuren maken, meer materiaal verslepen en hun hele bedrijf omgooien. Tonnen euro’s investeren, om daarna MINDER te kunnen verdienen.

Maar wij vierden het einde aan de groene gekte
Ik geloof dat het gezond verstand weer zal overwinnen, gedwongen door de economische realiteit. Wereldvreemheid die weer plaats maakt voor pratische zin. Helaas was Hein Sas van het Mosselconvenant niet aanwezig, en ook al mijn vrinden van de milieubeweging hadden afgemeld. Sas was wel uitgenodigd, maar stelde liever naar het schaatsen te kijken. Dat is toch niet om mij Hein? Ik had je graag willen ontmoeten.

Daarna het Bruse nachtleven in: de Groene Leugen-stickers zijn alomtegenwoordig

Iets zegt mij dat de macht van de groenen over haar top zit. Alle normale mensen zijn al om. Nu de zelfbenoemde ‘elite’nog. Want wanneer op ik terugweg van Zeeland naar Friesland Gerdi Verbeet hoor praten bij BNR-nieuwsradio, dan hebben we nog een wereld aan wereldvreemdheid te winnen.

Silhouet Bruinisse met mosseltonnen.

Nieuwe voorzitter Cees Otte Algemeen Visserbelang op zijn schip: 'een machtig mooi vak'.