Zolang het voorzorgprincipe natuurbeleid dicteert, is altijd 'meer onderzoek' nodig

Momenteel voert Imares in opdracht van Visned voor 2 miljoen euro onderzoek uit naar ‘bodemberoering’ door garnalenvisserij. Zie hier het onderzoeksvoorstel. Dat onderzoek dient als ‘Passende beoordeling’om te zien of garnalenvissers voldoen aan de eisen van de Milieubeweging/Ministerie van ELI. Deze blog in mijn bodemberoeringreeks gaat verder in op de potentiele overbodigheid van dat onderzoek. We weten eigenlijk al dat dit fenomeen onmeetbaar is/ irrelevant op het zandige dynamische Wad.

Geen verschil bodemfauna bij eerdere proef
Ook zonder dit nieuwe proefperceel bij het Molenrak had Imares al een visserijloze onderzoekstuin onder Rottum. Het onderzoeksvoorstel dáárvan kun je hier downloaden.Twee slenken Boschwad en Schild zijn al sinds november 2005 voor visserij gesloten. De zelfde onderzoekers van Imares deden al een vergelijkend onderzoek met deze slenken en 2 ‘referentiegeulen’ waar wel gevist werd.

    Zij vonden in 2011 géén statistisch significant verschil in de bodemfauna tussen beviste en onbeviste delen, volgens medeonderzoeker Jaap van der Meer (NIOZ/VU) in ‘De Levende Natuur’.

Dat is te verwachten in zo’n dynamisch gebied, waar de fauna zich op die dynamiek aanpast. Al zul je uiteraard op de intensief beviste plekken op het Wad (100 maal per jaar) een ander habitat krijgen. So what? Met de garnalenstand is niets mis.

Wat is bodemberoering eigenlijk? Ehhhh
In mijn eerste blog gaf ik al aan: van bodemberoering bestaat geen heldere definitie in de literatuur, alleen ‘snel herstel’ is een criterium. Dat weet Imares ook wel, wij citeren:

Doordat mogelijke effecten van bodemberoering afhangen van velerlei factoren (zie 2.2) is er geen eenduidigheid in de literatuur. In het algemeen kan gesteld worden dat bodemberoering de potentie heeft om de fysische structuur van de bodem aan te tasten (= waardeoordeel voortkomend uit holistische natuurvisie RZ) door het ploegende, schrapende of vegende karakter (Gillet, 2008 = FAO-studie naar(sub)TROPISCHE garnalenvisserij RZ).

Tulpen uit IJmuiden
Imares-onderzoekers kunnen dus ONMOGELIJK weten wat ze precies meten, want een eenduidige definitie mist. Maar die onmogelijkheid toegeven maakt het onderzoek overbodig. Dus wat kan Imares bij het Molenrak in het nieuwe onderzoek nog extra onderzoeken? In Visserijnieuws schreef de (zelfde)Imares-onderzoekleidster:

‘Verandering van de sedimentstructuur aan het bodemoppervlak en daarmee samenhangend verminderde kans voor schelpdierbroed en structuurvormende organismen om zich te vestigen’

Maar Imares al aangaf in Visserijnieuws is de onderzoekstijd van 2 jaar veel te kort. Natuurlijk, iedere academicus vindt altijd dat langer onderzoek nodig is. Dat stelde Imares ook voor het onderzoek onder Rottum. Bij Rottum was sluiting van 6 jaar al onvoldoende om iets aan te tonen. Voor je een statistisch significant effect kúnt aantonen ben je tenminste 70 trekken verder. Hoe lang is het Molenrak nu dicht: 6 maanden?

In dit geval rust de duur én opzet van het experiment van maximaal 2 jaar alléén op politieke gronden, niet op ecologische gronden of wetenschappelijke inschatting.