Yasmund National Park Rugen: Krijtrotswand uit wereld met hoge CO2 en temperatuur

De koraalsoort Dodemansduim beleeft net een opleving in Zeeuwse wateren, Stichting Anemoon speculeert en dus journalisten met hen dat 3 strengere winters meespelen, maar dat is onzin: de soort komt in de hele Noord Atlantische Oceaan van Noorwegen tot Portugal voor.

Tegelijk horen we van ‘wetenschappers’- bijvoorbeeld in het IPCC-rapport- gretig overgenomen door media allerlei alarmistische verhalen over tropisch koraal dat al voor 2050 zou verdwijnen door stijgende temperaturen van zeewater. Samen met stijgende CO2-concentraties zou dit de nekslag zijn.

Stressreactie op warmtepuls El Nino niet vergelijkbaar met geleidelijke opwarming zeewater
Deze claims zijn meestal gebaseerd op extrapolaties van de kortstondige stresspuls die tropische koralen ondervinden bij een EL NINO-evenement. El Nino is het periodiek sterk opwarmen van zeewater, waarbij de zeespiegel tegelijk sterk daalt. Bij zo’n voor organismen ingrijpend stressevenement, bleekt het koraal doordat de algen waarmee zij in symbiose leven sterven. Daarna herstelt het koraal weer, tenzij Greenpeace er met een schip tegenaan beukt. Die stressreacties zijn echter totaal niet vergelijkbaar met de reactie van koraal op geleidelijk stijgende zeetemperaturen. Dan blijkt tropisch koraal juist te floreren.

Wat gebeurt rond Zuidelijk Japan sinds 1930? Uitbreiding areaal!
Voor de Climategate-archieven – dat wij hem niet verliezen- viste ik deze koraalstudie uit Geophysical Research Letters in 2011 al weer:Rapid poleward range expansion of tropical reef corals in response to rising sea surface temperatures
Terwijl klimaatalarmisten kommer en kwel voorspellen- koraal zou ‘vluchten voor opwarming’ gebeurt in de echte oceaan het tegengestelde

We show the first large-scale evidence of the poleward range expansion of modern corals, based on 80 years of national records from the temperate areas of Japan, where century-long measurements of in situ sea-surface temperatures have shown statistically significant rises. Four major coral species categories, including two key species for reef formation in tropical areas, showed poleward range expansions since the 1930s, whereas no species demonstrated southward range shrinkage or local extinction.

Ik had de gehele paper al eens opgevist, maar hij zit nu ergens in mijn computer verdwaald.
Nu na 3 politieke propagandapostings is het wel weer eens goed om de natuur zelf aan het woord te laten. De mythe van soorten die voor opwarming vluchten op zoek naar voldoende kou is meestal een vorm van climate fantasy, vaker uitzondering dan regel.

Ook alarmistische oceaanverzuringsstudies gebaseerd op plotse stresspuls
Ook de studies die kommer en biologische kwel voorspellen voor ‘oceaanverzuring’ zijn bijna allen zonder uitzondering studies in een lab, waarbij men organismen plotseling blootstelt aan een stresspuls: in één keer 3 maal zo hoge CO2-concentratie. Zie mijn bijdrage daarover in De Staat van het Klimaat.

IN de échte natuur gebruiken organismen de extra opgeloste HCO3- om kalkskeletten te vormen en groeien ze meestal BETER. Met deze foto van krijtrotsen in Yasmund National Parak bij Rugen wil ik demonstreren hoezeer een hoge CO2-concentratie (die in het Krijt) calcificerende organismen BEVOORDEELT. Wel kunnen uiteraard soortverschuivingen plaatsvinden. We gaan er in een volgend blog dieper op in.

Yasmund National Park: de krijtrotsen bestaan volledig uit fossiele koraaltjes, en calcificerende organismen die bij hoge SST en CO2 leefden