Lees op 17 december de opinie van de Leeuwarder Courant over kernenergie, in het als verslaggeving gebrachte bericht ‘Drukke Akkerbouwer nu windboer’: Het bericht is lovend over een boer die met 7,7 ct exploitatiesubsidie per kWh (x 2,5 miljoen per molen) zijn dankbaarheid mag betuigen voor zoveel vrijgevigheid van de overheid, nu deze toch bakken geld over heeft. Wij citeren de LC-journalist zijn inleiding:

De wereld heeft windenergie nodig om de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te verminderen en niet aangewezen te raken op kerncentrales

Oh? Even informeren bij voor journalisten/milieuactivisten onverdachte bron
De klimaatactivist en journalist Mark Lynas gooide ooit Skeptical Environmentalist Bjorn Lomborg een taart in zijn gezicht, om hem voor zelfstandig nadenken te straffen. Hij bedacht ook de PR-stunt van de Malediven waarbij de regering een onderwaterconferentie organiseerde: ‘uw schuld dankzij zeespiegelstijging als ons eilandje verzuipt’. Lynas is voor journalisten dus van onverdachte afkomst.

En hij is pro- nucleaire energie omdat je met windmolens geen deuk in een pakje CO2-boter slaat, zo schreef hij dit najaar weer in The Guardian. Hij noemt kernenergie ‘schone energie’ en schrijft

Without nuclear, the battle against global warming is as good as lost. Even many greens now admit this in private moments.


In één zin vat de Leeuwarder Courant het probleem bij milieuverslaggeving in reguliere kranten samen: overschrijven wat anderen voorschrijven zonder bewust te zijn over de gekleurde kant van eigen uitgangspunten. In plaats van de vraag te stellen: ‘maar, is het ook waar?’ Want zonder het zelf door te hebben schrijft men gewoon de opinie van Greenpeace over, terwijl juist met windmolens het maar de vraag is of je zo minder afhankelijk wordt van fossiele energie, of juist méér.

Antwoord op die vraag zou de hele insteek van verslaggeving kunnen veranderen van cheerleaders van windmolens (de huidige positie van de Leeuwarder Courant) naar kritisch. Immers, de Energiewende in ‘voorbeeldland Duitsland’toont dat het afschakelen van 8 kerncentrales en groene subsidies het veel schonere aardgas de markt uit werken ten gunste van kolenenergie: en dus importeert Duitsland meer steenkool.

Regionale economie kan profiteren van groene belastinggeldverplaatsing
Regiobestuurders baseren hun beslissingen op deze desinformatie en kunnen zo potentiele schade veroorzaken aan economie en landschap. Aan de andere kant: als de overheid zo gek is boeren via windmolens te subsidieren (naast de miljardensubsidies via het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid) dan is dat voor het boerenland weer een leuke bijverdienste. Ieder nadeel heeft ook een voordeel. Misschien omdat de Leeuwarder Courant een krant is voor boeren, dat ze daarom zo actief voor molens lobbyen onder het mom van neutrale verslaggeving… (grapje)

SDE+ is groene WW
Nu steeds meer mensen in geldnood komen en hoe meer boeren onder druk staan, hoe meer het aantal windmolens en zonnepanelen paradoxaal toeneemt (nu met 3 miljard euro SDE-subsidie). Ach, als de ontvangers alles dat ze overhouden weer terugpompen in de lokale economie, heeft al die klimaatsubsidie ook nog goede kanten. De boer koopt zijn overlast door molengeluid af aan omwonenden met 10.000 euro per jaar.SDE+ van Henk Kamp is eigenlijk een soort groene WW.