Lees de Discardwijzer 2013 en zie dat Sharon Dijksma/de overheid liegt

Het Europees Parlement stemde op 6 februari vóór een aanlandingsplicht van alle bijvangst, en de Ministerraad neemt dit over. Die ban is tegen ons nationale belang. Sturen op bijvangstmíndering en innovatie was de kern van ons nationaal beleid: zoals via de pulskor. Het was de Tweede Kamer die eerder tégen de invoering van de algehele Discardban stemde en Bleker aanmaande bij Brussel op alternatieven aan te dringen in Brussel waarmee het doel- minder bijvangst- werd bereikt.

Sharon Dijksma draait om ceremoniële invloed Tweede Kamer te verdoezelen
Omdat ons nationaal parlement niets heeft in te brengen en wordt overruled door Brussel, doet Sharon Dijksma nu alsof onze regering met die ban instemt via een persbericht, dat diverse grove feitelijke onjuistheden bevat.

“De aanlandplicht is één van de belangrijkste pijlers van het nieuwe duurzamere visserijbeleid. Ik ben blij dat we nu haalbare afspraken hebben gemaakt voor de invoering”, pinokkioot Sharon Dijksma, staatssecretaris van Economische Zaken:

Leugen 1: er zijn geen haalbare afspraken gemaakt, de hele zaak moet nog worden opgetuigd: dit staat loodrecht op het nationale beleid RZ.

Overheid/Dijksma>:Op dit moment wordt er veel vis teruggegooid in zee. Voor iedere kilo vis die nu aan land wordt gebracht, gaat er 1,5 tot 2,5 kilo als ongewenste bijvangst overboord.

ONZIN: in tongvisserij schommelt het discard-gewichtpercentage tussen 23 procent en ongeveer 50 procent gemiddeld: dat is inclusief schelpdieren. Dus per kilo tong gaat maximaal 1 kilo bijvangst onder toegestane aanlandingsgrootte van 27 centimeter over boord, meestal minder.

Bij scholvisserij ligt het door Imares AAN DE OVERHEID opgegeven discardcijfer steeds rond 10 procent, gemiddeld: dus per kilo gaat maximaal 100 gram ondermaats (minder dan 24 centimeter) overboord. Bij garnalenvisserij is het discardgewicht in vis 37 procent in 2009 en 2010. Bij veel pelagische visserij liggen discardpercentages ver bededen de 10 procent. Dijksma schetst dus een feitelijk onjuist en zwart beeld, om de overheidsbureaucratie een rechtvaardiging voor ongewenst beleid te geven.

Overheid/Dijksma: Dat is vooral vis die niet verkocht kan worden of waarvoor de visser geen quotum heeft. Bijna alle teruggegooide vis sterft.

Ook dat is onzin: volgens Imares is overleving maximaal 40 procent. De aanname dat álle vis sterft leunt op één studie uit 1990 voor boomkor met wekkerkettingen die vis kneuzen met data uit 1972-1982 (10 procent of minder overleving). In werkelijkheid kunnen veel vissoorten goed tegen dekbehandeling, en kan sterfte nihil zijn door betere dekbehandeling en andere vangstwijze. Bij garnalenvisserij is overlevingsproblemen met bijvangst van jonge platvis al 30 jaar opgelost.

Daarnaast hebben de visserijministers afgesproken dat een klein deel van de bijvangst niet aangeland hoeft te worden en daarmee ook niet afgetrokken wordt van het quotum. Dit is een persbericht van de Rijksoverheid op 27 februari 2013 — 05:55

De leugen regeert? De regering liegt!
Waarom werd dit persbericht eigenlijk de deur uit gedaan door de afdeling beleidssmarketing en bestuurderspromotie? Alleen om de eigen bestuurszwakte af te dekken van bewindslieden als totale leken op dit dossier als de omhooggevallen Dijksma en als pluspunt te verkopen. Net als een bank die hoger tarieven voor betaalverkeer en uitkleding service uitlegt als voordeel.

We mogen er op vertrouwen dat het verzameld onbenul der Nederlandse pers braaf de instructies van de overheid overpent, sterker nog: mij verdacht vindt of ‘visserijvriendje’ omdat ik niet braaf en gezellig meedoe maar uitzoek hoe het zit.