De dotterbloem verbetert momenteel kortstondig de wereld achter huis voor zijn welbegrepen eigenbelang: voortplanting
Zo af en toe verdwaalt hier op Climategate.nl eens een boos heer- of mevrouwschap van het establishment- die vindt dat we alleen maar kritiek leveren, en geen alternatief geven over hoe de wereld te verbeteren. Daar geeft men dan vaak een Freudiaanse draai aan van ‘boosheid’en ‘frustratie’, om zo onze kritiek te castreren.
Inderdaad is het ontbreken van een hip en fris wereldverbeter-advies een zwak punt bij sceptici. Afwezigheid van een leidinggevende horizon waar de medemens moet gaan is ook buitengewoon niet-sexy. Misschien behoren ontmoetingen van klimaatsceptici daarom tot de meest lekkerwijf-luwe sociale aangelegenheden op het noordelijk halfrond.
Klimaatscepcis: Een libido-remmende toestand.
De mate van succes van een beweging (en nieuw horeca-etablissement) meet je aan het vrouwelijk schoon per strekkende meter. Als er vrouwen verschijnen is een standpunt of beweging sociaal geaccepteerd, establishment geworden, het ‘enge’is er vanaf. Dat gaat hem met onze beweging dus nooit worden, sterker nog: er ís geen sceptische beweging. Zou die ontstaan, dan zou deze direct weer uiteenvallen. Dus wat voor eenduidig advies ter maatschappijverbetering kan Climategate.nl u nu meegeven?
Rivella
Je hebt wat uit hun graf opgestane wouldbe-Galileo’s, eigengereide academisch geschoolde eenpitters en dwarse bloggers op zwart zaad en dat is het dan wel. Niet iets waar je ‘bij wilt horen’. Er valt namelijk nergens bij te horen, en als je dat wel wilt: ga op een teamsport. Scepcis is knalhard individualisme, geloven dat je het zelf beter weet tegen de gevestigde orde in, een mannending dus (ik lees net ‘Manliness’ van Harvey Mansfield om mijn seksisme meer academische voeten te geven, als tegenhanger van het Heksisme van Marjan Minnesma). Een vrouw zou pas scepticus worden, als haar vriendje/man het was of wanneer ‘iedereen’ het deed. Je moet kortom een beetje gek zijn en dat zelf door hebben, Rivella.
Voor de liefhebber een buitenkansje
Wie ‘de klimaatsceptici’allerlei buitensporige politieke invloed toedicht, zoals het keren van ‘de energietransitie’via ‘geld van de olie-industrie’, zoals mijn grote vriend Jan Paul van Soest- schrijver van het grappigste klimaatboek aller tijden- doet in ‘Klompen in de machinerie’: die spoort eenvoudig niet zónder het zelf op te merken. Of die is ethisch niet in de haak.
Ik loop nu 4 jaar in het wereldje rond, heb de belangrijkste spelers wel gesproken en gezien in binnen en buitenland. Marcel ontmoette net Christopher Booker en Richard North in Engeland, armoede troef. Allemaal leuke, rare, kritische, intelligente en eigenzinnige mensen, geen kuddedieren. Mensen die mensen aanspreken op gezond verstand, die vragen om bewijs uit metingen in plaats van beweringen, modes en modellen. Het boerenverstand van de meerderheid der normale mensen heeft vervolgens geen oliegeld nodig om te werken. Een klein sceptisch mosterdzaadje is voldoende.
Al wil ik onze invloed ook weer niet marginaliseren.
De blogs werken als precisiebommetjes, en hebben meer impact dan velen lief is: niet iedere groenlinkse transitie-oma uit Waddinxveen of Appingedam leest ons zoals Dagblad Trouw. Maar ze landen wel steevast op de plek waar het op gericht is. Planbureau voor de Leefomgeving, ministeries, in media, Imares, en laatst weer de directeur van de Waddenvereniging, vele politici zowel ter linker als rechterzijde.
Maar dan komt dus steevast de vraag: zeg ons dan hoe je de wereld dán wilt veranderen, om ‘de natuur te redden’ enzovoort. En dan moet ik mensen toch teleurstellen. De meeste sceptici stellen het dagelijks zonder geile transitie-vergezichten. Ik ben ook geen Marc Rutte-optimist, iemand die teleurstelling uitstelt, maar overtuigd pessimist. Ga altijd van het slechtste uit en je leven kent alleen maar meevallers. En daar word je dan toch weer vrolijk van. Maar vooruit dan, hier het advies voor het redden van ‘de natuur’, en de hele aarde zelfs: je moet wat ambitie tonen.
-
Mijn advies voor ‘het redden van de aarde’: bepaal lekker zelf wat u wilt doen met uw leven
Ik adviseer iedereen geen adviezen te geven over wat mensen moeten doen om ‘de natuur te redden’. Wat u met uw leven wilt doen mag u lekker zelf weten. Als u geen zonnepaneel wilt plaatsen zal ik niet boos worden zoals Heksje Minnesma en pleiten voor keihard overheidsingrijpen. Ik heb ook het liefst geen wereldverbeteraar voor me staan, die mij vertelt wat te doen, opgelegd door een groep. Hoe groter de groep, hoe groter de troep, het slechtste in mensen drijft boven.
Een overheid in handen van wereldverbeteraars wordt een politiestaat. Dan krijg je mensen die roepen om een ‘revolutie’ of zoals nu ‘transitie’ (= Marx 2.0) , gerechtvaardigd door een ‘grote noodzaak’ waarvoor individuele handelingsvrijheid moet wijken. Het zijn vrije ondernemers die een economie maken, bureaucraten die hem met opgelegde wenslijstjes breken. Het ontnemen van individuele keuzevrijheid eindigt met armoede en mensen die in de rij voor de winkel staan met een bonkaart, geschiedenis is onze getuige. Waarbij een staatskrant ‘de Waarheid’, ‘Trouw’of een andere heilsbode van de transitie tegen ons gezond verstand blijft verkondigen dat we kunnen leven van gebakken lucht. Liever een bonuskaart dan bonkaart.
Wat je wel kan doen met groen
Ik kan alleen vertellen wat ik doe met groen, iemand anders doet het gelukkig weer anders en met allemaal individuen die zelf keuzes maken blijft het leven afwisselend. Behalve veel reizen en fotograferen om veel afwisselende natuur te zien en de geest fris te houden, kun je een vogelparadijsje maken rondom huis, waar het resultaat al binnen een jaar te zien is. Voor de lol. Punt. Bloempjes, boompjes en struikjes die insecten trekken en fruitboompjes die jaarlijks opbrengst geven.
Er kwam al een kolibrivlinder in mijn tuin, een bijna buitenaards wezen dat als een drone voor bloemen hangt te helicopteren. Lol. Ik hou 2 kippen, Marianne en Esther in mijn zelfgebouwde kippenhok ‘De Tweede Kamer’, en eet dagelijks scharrelei, een dierengerecht. Met dorpsgenoten wisten we de zinloze kap van antieke lindes te keren, gewoon omdat dit allureverlies van het dorp zou geven. Op een lapje braakliggende grond komt een boomgaard, en morgen zien we wel weer. Het is hier houtjetouwtje werk, improvisatie en carpe diem, volgens de Eerste Hoofdwet van Sociale Dynamica: iedereen doet maar wat. En zo rommelen we al duizenden jaren met ups en downs lekker verder.
Voor idealisme is geen giro of verre neger nodig
Medewerkers van het lokale tuincentrum en de boomkweker maak ik blij met honderden euro’s aan plantjebestedingen, en mede dankzij mensen als mij kunnen zij een belegde boterham eten. Voor idealisme heb je geen ver afgelegen negers en de Novib nodig, uw lokale middenstand moet óók eten. Het wederzijds begrepen eigenbelang is de motor van alle geluk en welvaart. Wanneer je van mij wilt aannemen dat leven een soapserie is, Goede tijden, Slechte tijden, mensen een mengvorm van licht en donker, Duo Penotti dan is mijn simpele natuurplezier, groen, een licht waarmee je het donker kan compenseren om de zaak in evenwicht te houden.
Dat is toch meer dan genoeg?
Ik kwam vorige week op weg naar Drachten langs Langweer.
Je voelt als het ware de lucht daar vibreren.
Nu weet ik waarom.:)
Waarom is persoonlijk idealisme veel te vaak betaald met belastinggeld?
Rypke schreef:
Dat komt, wat mij betreft, omdat dergelijke adviezen nooit en te nimmer de wereld kunnen en zullen verbeteren.
De grondregels die wereldverbeteraars hanteren hebben zonder enige uitzondering de beperking van individuele gedachten, gewoonten en ontplooiing tot doel.
Als mensen verloren raken in het grote collectief zijn ze goed bestuurbaar en mentaal kneedbaar.
De utopie van ultieme volksverlakkers.
Climategate.nl zie ik als een mogelijkheid om de waarde van het individu te benadrukken en verzet aan te tekenen tegen te voorbarige conclusies en tegendraadse oplossingen.
Rypke! Eén van je mooiste stukjes! Ik ben gewoon geroerd, maar dat zal ook wel komen omdat ik een oude, labiele, tikje sentimentele, bijna geheel blanke luilebal aan het worden ben.
“Dat gaat hem niet worden”, “mooie” uitdrukking is dat toch.
Adivies? Ik zeg het nog maar eens M. Ridley lezen en onder ogen zien dat de menselijke gang is als de Echternacher processie (S. Rosendaal): twee stappen vooruit, één terug.
Onder ogen zien dat Groene bedilzucht neerkomt op twee of zelfs drie stappen terug. En als u behoefte heeft aan een verlossingstheorie om uw schuldgevoel te sussen en een ticket te boeken voor staanplaats in de hemel, hebben we altijd nog gewoon het Vaticaan.
Uiteraard met excuses aan Neven, Bob Brandjesma, Janoskop, NN en de directie van de Belgische KOEIENWEIDE voor het noemen van twee namen uit het rijk der oliemunten pakkende aardevernietigers.
Het adagium bij PvdA en andere linkse partijen is, dat iedere politieke commotie, politieke rel, politieke ridiculisering van de constitutionele monarchie, en iedere verandering in eenregeerakkoord leidt tot de gewenste nivellering en herschikking van de maatschappij ten behoeve van de toename van de overheidsbemoeienis en ten behoeve van beperkende supranationale politieke doelstellingen.
Afremmen en tegengaan van deze afglijdende weg naar een verstikkende wereld-sovjet-maatschappij is op zich een ideaal voor een beter wereld.
Slechts door de internationale vrije handel en handelssamenwerking zijn we na 50 jaar verlost van het perfide en militante “iedereen even weinig” idealisme, en is de gezondheid en levensverwachting wereldwijd enorm gestegen. Dat alles werd betaald vanuit het “kapitalisme”.
En dan niet stellen dat dat geen idealisme is, en het verwijt van het ontbreken van een hip en fris wereldverbeter-advies.
Meer ondernemerschap, meer handel, meer banen, minder bureaucratie, meer welvaart, meer gezondheid (Margareth Thatcher).
Goed stuk Rypke. Met een schitterende titel, die blijft hangen.
“Als er vrouwen verschijnen is een standpunt of beweging sociaal geaccepteerd, establishment geworden, het ‘enge’is er vanaf.”
Crisis, ik begon me hier net thuis te voelen.
Enfin, voor de rest ben ik dus “een beetje gek en heb dat zelf door”, dus het zal wel goed komen.
Rypke, bedankt voor dit geweldige stukje tekst. You make my day.
Hup ….:)
Maar wat nu als jouw individuele handelingsvrijheid die van anderen beperkt? Da’s de hamvraag, hè?
En dat van individuele handelingsvrijheid is naar mijn mening ook maar cultureel geprogrammeerd, vooral het grenzeloze aspect ervan. Iedereen kan doen wat hij wil, zoveel hij maar wil, wanneer hij maar wil. Dat is de boodschap die elk reclameblok weer voorbijkomt.
Maar wat is dat precies, individuele handelingsvrijheid? Is er een minimum? Zo ja, waar ligt die? Hetzelfde voor maximum.
En, nogmaals, wat doe je als jouw individuele handelingsvrijheid die van anderen beperkt? Bijvoorbeeld, door AGW, of door uitbuiting van mensch of natuur (extra goedkoop product), of door grootschalige vervuiling in een land zonder milieuregels, landjepik, landerosie.
Zou het kunnen dat jullie al deze dingen ontkennen omdat jullie eigenlijk gewoon ongegeneerd willen kunnen doen wat jullie maar willen en – voorgeprogrammeerd door onze consumptiecultuur – dit als allerhoogste goed zien? Ook voor anderen (heel altruïstisch), terwijl door jullie individuele handelingsvrijheid al die anderen nooit het niveau van jullie individuele handelingsvrijheid kunnen bereiken?
Schiet me maar af, vrienden. :-)
Hier ben ik overigens erg jaloers op. Kan niet wachten tot wij weer een tuin hebben.
Dit ziet Rypke niet goed en daarmee praat hij zichzelf en anderen nodeloos de put in:
Als je tegen een grootschalige overheidsgesubsidieerde, onbetrouwbare en ondoelmatige elektriciteitsvoorziening bent, dan is dat toch een heel goed politiek punt waarmee je bij verwezenlijking de samenleving een groot voordeel brengt.
Politiek gezien klopt het dus stomweg niet wat Rypke daar beweert.
Wat ook niet deugt is het maken van die rare insinuerende opmerkingen over vrouwen:
Ik ken een getalenteerd persoon die misschien in de politiek veel zou kunnen gaan betekenen in klimaatskeptische zin, maar ik zie er van af om haar in contact te brengen met lui die zulke taal uitslaan als Rypke, hoe getalenteerd en actief hij overigens ook is. Bovendien is Rypke een recidivist in verbaal wangedrag jegens vrouwen.
Dat afbreukrisico lijkt me dus echt te groot.
Neven, wat weet jij van “ons” consumptiepatroon?
Als Schellnhuber het footprintprogrammaatje van de Kleine Aarde invult ontploft Boxtel … of waar zitten die koekenbakkers tegenwoordig.
Of denk eens aan jezelf met dat geheen-en-weer-tussen NL en de Alpen. Of doe je dat per zeilboot?
Met je “vrijheid van de anderen”. Je hebt gewoon een fetisj voor dictatoriale bestuursvormen.
De “hamvraag” is immers: Wie gaat bepalen wie wat nog mag en natuurlijk: voor wie gelden de uitzonderingen.
@Neven, je stelt een goede vraag waarop het libertarisme geen antwoord heeft, je leest het ook bij het intro van ‘For whom the Bell tolls’ van Ernest Hemingway: ‘no man is an island, entire on itself’…..
Vrijheid is geen natuurstaat, maar een ruimte die je op anderen verovert of doordat je jezelf vrij kunt kopen van horigheid via een inkomen. De angst wanneer je aan het eind van je geld nog een stukje maand over hebt is angst voor vrijheidsontneming.
Jouw handelen, ook in het kiezen van relatieve afzondering heeft invloed op anderen.
Net als bij de regel van Alistair Crowley (had huis bij Loch Ness waar gitarist van Led Zeppelin woont) ‘do what thou whilst and thus shall be the whole of the rule’, overgenomen door de generatie ’68. Wie assertief wordt in het claimen van vrijheid en het exhibitionistisch opdringen van een levensstijl kan niet tot in het oneindige claimen dat hij zelf mag weten wat hij doet, ieder’s gedrag is een statement die anderen beïnvloedt en de norm als geheel in een groep
Toch hoeft het geen ‘zero sum’ te zijn zoals ik uit jouw redeneringen vaak kan opmaken (ook bij benutting van hulpbronnen), alsof de één bij het winnen van vrijheid a priori een ander benadeelt.
@Harry, Ik ga op Climategate.nl voor de Heleen Mees-trofee!
Zelfs het leidende gedachtegoed van de vrouwenbeweging is door mannen bedacht (Marx en Nietschze), zelfs de stofzuiger is door mannen uitgevonden ondanks eeuwen vrouwelijke hegemonie in de huishouding, waarschijnlijk als innovatie om zich van het geklaag te verlossen. De enige vrouwenuitvinding van betekenis in afgelopen eeuw is het glazen plafond, een doorzichtig excuus om met jammerklacht en halve kracht het zelfde loon te krijgen.
Ik heb de metromannen nog niet genoemd die opmerkingen uiten als jouw in de lek, om zelf een wit voetje te halen, met alle hartelijke respect overigens voor je constructieve aanwezigheid en het reageren onder je eigen naam: dat staat netter op een blog dan ‘knetterende poepscheet’, om Micha Wertheim zijn persiflage op blogreaguurders te parafraseren.
Wat ik bij recidive zie is niet mijn partijprogramma. Zoals ik al schreef hoef ik niets op te leggen aan anderen, maar ik zie wel dat men mij normen oplegt die evident niet met ervaring en waarneming overeenstemmen en waar ik wél geacht wordt mij bij aan te passen en zelfs mee in moet stemmen op straffe van Freudiaanse diskwalificatie.
Een seksist is iemand die verschil tussen man en vrouw erkent én vaststelt dat die verschillen niet alleen in het voordeel van vrouwen uitvallen (zie ook weer het optreden van de Kamervoorzitter, zo zou een man zich nooit gedragen, behalve dan bij RTL Boulevard). Niet iedere vrouwenscheet is parfum, al moet je dat ter bemoediging wel roepen
Ik schreef al, Yin en Yang, Jip en Janneke, ieder heeft een goede en slechte helft. Daarom zouden vrouwen ook wat mij betreft niet geforceerd de negatieve eigenschappen van mannen moeten kopiëren vanuit de politiek/sociaal opgelegde drang om stoer te doen. Geen gezicht en nodeloos irritant, met grote maatschappelijke schade waarbij de overheid het sociale gat moet vullen dat de politieke drang tot interseksuele competitie achterlaat (hier heeft Neven gelijk!)
De drang uit de Verlichting om ‘de natuur’ (een fenotypische generalisatie die over langere tijdschalen standhoudt) buiten spel te zetten heeft zijn beperkingen
Wie nu als een kippenhok reageert heeft werkelijk geen enkele zelfspot én heeft nog nooit glibberige denkpaden betreden die anderen niet eerder al voorkauwden, wat dan weer als bevestiging kan gelden voor mijn voorgenoemde waarnemingen. Die overigens in Darwiniaans opzicht volkomen waardeloos zijn, daarom heb ik zoveel tijd om te lezen, bloggen, rondneuzen en reizen.
Ah, Neven!
Ksnappetal:
http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2013/04/onderwijs_in_nl_ideologischcor.html#more
Oh jéééé, vallen we weer over Rypke en de vrouwtjes?
Niet lullen, maar poetsen!
Ik ken een vrouw die deed en doet. Opgegroeid in een gezin met 1 zuster en 11 broers. Java. Opleiding tot lerares geschiedenis en geogr. Jappenkamp met dochtertje van een jaar. Hannie Schaft-achtige acties om mensen in veiligheid te brengen en van voedsel te voorzien, getuige bij het tjingtjangen* van vrienden en aangetrouwde familie. “Repatriëring”, onderging tientallen jaren de discriminatie van de Nederlandse staat, werkte zich op tot bestuurslid div. scholen, bleef lesgeven, actief in locale politiek, vergaarde huis en haard met een man die tien jaar in het sanatorium lag, bracht vier kinderen groot, zong “Nina bobo” voor het slapen gaan, maar kon hard zijn als staal en chanteerde haar directeur ter verkrijging van een gelijkwaardig salaris, ging hobby’s na, kweekte rozen en leerde Italiaans enz. etc. En toen ging het godverdomme mis Neven: De eerste auto werd aangeschaft: Een splinternieuwe BMW 2000. Vakanties naar Duitsland en later … het moet niet gekker worden kocht ze een vakantiehuisje in Italië.
96 jaar is ze nu en het woord vrouwenemancipatie kwam niet één keer over haar lippen.
* het levend aan mootjes hakken van voormalige onderdrukkers met een soort klewang. Geliefde hobby onder de Indonesische vrijheidsstrijders
@DWK, niets dan bewondering, laten we nu weer on topic gaan
Sommige storen zich aan Rypke’s opmerking
“gerechtvaardigd door een ‘grote noodzaak’ waarvoor individuele handelingsvrijheid moet wijken”en beginnen dan over een hamvraag “als jouw individuele handelingsvrijheid die van anderen beperkt”
Hebben het over culturele progammering en vervoeien de reclame, die je vrijheid, doe maar waar je zin in hebt, aanprijst.
Om dan vervolgens op een AGW-stokpaardje en een consuminderen-stokpaardje te springen.
a) In reclame probeert men een materieel of inmaterieel produkt (“de kiloknaller” of “stop de plofkip”) aan de man te brengen. En ja men belooft dat men in beide gevallen eigenlijk veel vrijer is (je houd geld over, bevrijding van een consumptieziekte, het ontdekken dat
er ook ander lekker eten kan zijn zonder kip, appelmoes en friet – wat toen ik nog kind was, de absolute culinaire nummer 1 was). Het aardige van reclame is dat zelf mag beslissen “to buy it or not to buy it.”
b) Men weet zelf dondersgoed dat je met een gatenkaas theorie als AGW de kluit belazert als je daaarvoor “offers” verlangt…het is niet meer dan een ideologische overtuiging. En het is gewoon hartstikke egoistisch om uit pure ideologische gronden een terugboeren naar de natuur op te leggen, op basis van zo’n gaten kaas theorie. Wellicht vindt men het terugboeren naar de middeleeuwen zelf zo hartstikke leuk. Maar dat hoeft een ander toch niet te vinden.
c) Op de linkdump plaatste John Kenner laatst nog deze link
Het is een opinie stuk in die Welt over ontwikkelingen in de kernenergie….het hysterische ideologische gedram wat tot de Ausstieg heeftgeleid wordt daar neergesabeld met twee kwalificaties “Nach uns die Dummheit” en “aus rein ideologischen Gründen zurückschrauben und so künftige Problemlösungen verzögern.”
omdat het de technologische vooruitgang – soms met fouten, vallen en opstaan – tegenwerkt.
De neiging is soms bij mij heel groot om tegen al die groene jokkebrokken (politiek, in de MSM) gewoon te zeggen ….”en nou effe dimmen”. Maar het waait wel over…je komt zelf wel van een koude kermis thuis….denk ik dan. ;-)
In het liberalisme is een van de principes het schadebeginsel (John Stuart Mill). Omdat onduidelijk was wanneer er sprake is van schade heeft Rutger Claassens dat geherformuleerd, als je iemands de mogelijkheid ontneemt om autonoom keuzes te maken, is er sprake van schade.
Vertaalt naar deze discussie, als je mij geld afneemt vanwege jouw “groene” ideaal, beperk je mij in mijn keuzevrijheid en is dat schade volgens dit schadebeginsel. Als ik doorga met CO2-verrijking van de aarde, ontneem ik jou geen keuzes. Ik leg jou geen beperkingen op, anders dan een onzekere toekomst maar ook daar zijn de beperkingen vooralsnog fictief.
De aantasting van de individuele vrijheid is dus het grootst als ik belasting hef vanwege “groene” doelen, groter dan de beperking van jouw keuzes als ik die belasting niet hef.