Ik schreef op Climategate.nl al herhaaldelijk over de door Jeroen van der Sluijs en Zembla- geïnstigeerde hysterie over stervende bijen door bestrijdingsmiddelen- neo-nicotinoiden. Wageningse bijenonderzoeker Tjeerd Blacquiere en collegae zouden samenspannen met Bayer, fabrikant van gewasbeschermingsmiddelen die ooit een onderzoeksbijdrage leverde aan Bijen@wur.

Het door de overheidsbureaucratie gefinancierde Pesticide Action Network ging ook al in die riedel mee om een Wageningse hoogleraar verdacht te maken, terwijl wetenschap om BEWIJS draait: de riedel ‘wie betaalt, wie bepaalt’is te simpel en onderzoeksvrijheid is de regel. Juist door de overheid gefinancierd beleidsadviesonderzoek zoals van Imares is tenenkrullend van wetenschappelijke kwaliteit.

Bijenbioloog lastig gevallen dankzij medialaster Zembla
De bijenonderzoekers zouden de rol van neo-nicotinoiden onder het tapijt vegen, en de hoofdoorzaken varroamijt en verminderde beschikbaarheid van dracht alle aandacht geven. (wat volkomen terecht is gezien het bewijs)Wageningse bijenonderzoeker Tjeerd Blacquiere wordt sindsdien in de supermarkt lastig gevallen door mensen, die roepen dat hij met Bayer zou samenspannen. Ook al heeft de bijenbioloog de wetenschap aan zijn kant.

Ook Britten bevestigen: Neo-nicotinoiden marginale oorzaak in het veld
 Want ook een Britse review van de Defra bevestigt wat wij al schreven: bij normaal gebruik van neo-nicotinoiden vormen zij een marginaal risico, en studies die wel een verband toonden kwamen in het lab met onrealistisch hoge doses aanzetten, die nergens worden aangetroffen in het veld.

Het napraatcircuit dendert door
Niet alleen Volkskrantcolumnistes schrijven over de Bayerbij, ook ecologen als Elias Udo de Haes gaan in Bionieuws vrolijk mee in het napraat-circuit: zolang het maar in de standaardriedel van ‘natuurzuiverheid versus vieze chemie’ past, zijn ecologen niet te beroerd zo maar domweg wat over te schrijven/na te roepen. Zie milieuhuppelmeisje Louise Vet (directrice NIOO en KNAW-lid) met haar ‘weg met de boomkor’en ‘subsidies op fossiele brandstoffen’. Bij intelligente mensen is dat onvergeeflijk. Bij linkse journalisten (pleonasme) kun je nog over je hart strijken: vergeef hen Heer want zij weten niet wat zij doen.

Blacquiere reageerde nog in Bionieuws over de kloof tussen ‘maatschappelijke werkelijkheid’en de stand van wetenschap: die bevestigt dat neo-nicotinoiden een marginale oorzaak zijn. Maar het helpt niet meer, de napraat-trein dendert verder en heeft zijn eigen werkelijkheid gemaakt.

    Zo lijkt het onderzoeksproject van Jeroen van der Sluijs toch bijzonder geslaagd: tonen hoe je via mediamanipulatie de risicoperceptie bij Jan Publiek kunt verwringen, zodat de besluitvorming op gronden plaatsvindt die geen verband houden met de stand van wetenschap. Eigenlijk leunt het gros van het reeds 32 miljard euro per jaar kostende milieubeleid op verwrongen risicoperceptie, maar dat terzijde.

Laten we de Britse studie nog even aanhalen, die de kérn weergeeft waar alles om draait:

A concentration of 1-5 µg/l of neonicotinoid in nectar appears to be the threshold below
which an effect tends not to be observed [9] and most residue measurements in the
nectar and pollen of treated crops are normally at or below this level [4,6,7,10,11]. In
addition, examination of bee foraging shows that they tend not to feed exclusively on
treated crops [7], thus diluting any effects of neonicotinoids. Consequently, the
evidence of effects of neonicotinoids on bees come from studies [1-3] in which doses
were likely to have been at least 2-10 times above this threshold.

Het kenmerk van een insecticide is dat een insect er aan dood gaat.
 Giftigheid zit in de dosis, en daar draait de hele paniek om rond Imidacloprid en de Bayerbijen. Begin deze maand verscheen uit de groep van Jeroen van der Sluijs, Tessa van Dijk en Marja van Staalduinen in Plos One een nieuwe studie die claimt:

Our regression analysis showed a significant negative relationship (P<0.001) between macro-invertebrate abundance and imidacloprid concentration for all species pooled.

Wat deden ze om dit te achterhalen? Statistische innovatie
Nogmaals, giftigheid zit in de dosis. Wanneer je een bestrijdingsmiddel wilt verbinden met de abundantie van ongewervelden, moet je dus aantonen dat OP de meetlocatie de concentratie van een middel zo hoog is, dat deze toxische verschijnselen geeft. Maar dat doen ze niet: ze pikken van 1998, en van 2003-2009 data van waterkwaliteit en Imidacloprid uit een wateratlas.

Daarvan kennen ze de exacte locatie niet, maar dat schijnt niet belangrijk te zijn, want ze kunnen verspreidingsgegevens van een kilometer afstand én soms maanden tijdverschil in abundantiemetingen van ongewervelden statistisch aan die concentraties vastknopen.

The locations of the measurements of the imidacloprid concentrations and those of the samples of aquatic macro-invertebrates were mostly different. Chemical and biological samples were situated at various distances from each other. The same is true for the dates on which the measurements and samples were taken. (!!!) To be able to investigate the relationship between imidacloprid concentration and species abundance, we paired the two datasets by making a selection based on a limited distance between the measurement location and sampling location and a small difference in dates between the measurement and sampling.

Je kunt dan de vraag stellen: hoe robuust is dit werk dan nog? Is dit een ‘veldstudie’die geen veldstudie is, om het gebrek aan veldstudies te vullen? Of is deze paper vooral bedoeld om het stapeltje academische aanklachten te doen groeien, vergelijkbaar met de opgeblazen rampen rond ‘oceaanverzuring’: onrealistische labproeven die een stressreactie op plotse stresspulsen meten, in plaats van een realistische veldsimulatie.

Jeroen, kun je dat uitleggen?

NGO-horzels vermorzelen
Waarom blijven bedrijven toch aan de zijlijn staan -bang voor imagoschade- terwijl zij om niet voor honderden miljoenen euro’s worden gedupeerd dankzij NGO-geinstigeerde medialaster en elkaar napratende linkse academici. Kom op: Ik snap niet dat er geen bedrijven zijn die mee willen helpen die NGO-horzels te vermorzelen. Ik ben nu in het visserij-natuurdossier 2 jaar bezig en kan zeggen dat we aardige vorderingen maken, gezien het feit dat we vanaf NUL begonnen omdat visserijbestuurders het dossier uit onbegrip en angst voor NGO’s verwaarloosden.

Waarom bang zijn voor één procederende Swarowskykijker met een oehoenestkapsel? (Lenze Hofstee) Quasi-underdogs die zogenaamd de moraal in pacht hebben, en een valse tegenstelling economie-ecologie in stand houden vanuit een achterhaald natuurbeeld waar de mens indringer heet, waar alles dat mensen maken ‘kunstmatig’heet, ‘onzuiver’: dat is geen biologie maar ideologie, persistente bestrijdingsmiddelen uitgezonderd natuurlijk.

Het braaf polderen en maatschappelijk geaccepteerd doorleuteren met mensen die
a. maatschappelijk gezien bij juiste informatievoorziening een absolute minderheid vertolken
b. je langzaam doodknuffelen

…is onvoldoende om pathologische leugenaars-jagers op fondsen en overheidsmacht- van repliek te dienen. Ik ben meer van de totale oorlog, vernichtung op alle fronten en in alle genres van blog tot ABN-burgerproza. Wat ik hier op Climategate.nl doe is natuurlijk ook maar een genre. In deze economische tijden heeft dat toch een zekere urgentie. Hier in Friesland valt al vast het één na het andere bedrijf om, en overregulering door de overheid met lastenverzwaring (energiekosten exloderen door ‘klimaatbeleid’) speelt daarbij een substantiële rol, naast de plaag van prestige-geile linkse plezierpolitici als Hans Konst. Willen we een tweede wereldland worden?

Gerelateerd: