Meer meeuwenkuikens dood dankzij Sharon Dijksma: wat zielig!

Hoe bouwt Sharon Dijksma ‘draagvlak’voor anti-economisch symboolbeleid waar in een sector geen draagvlak voor bestaat? Zoals de dankzij rijk gefinancierde lobby van fondsenwervende organisaties doorgedrukte aanlandplicht voor bijvangst in visserij. Beloof ze een sigaar uit eigen doos, een luttele 3 miljoen euro belastinggeld voor het bloeden, zo meldt de Vissersbond:

Afgelopen vrijdag hebben de vertegenwoordigers van VisNed, Vissersbond en Trawlerrederijen PFA met staatssecretaris Dijksma gesproken over de aanlandplicht. Dijksma is bereid om € 3 miljoen Europese subsidie te verstrekken voor projecten in relatie tot de aanlandplicht en die bijdragen aan het verminderen van discards en gerelateerde zaken . De sector zal in een gezamenlijke brief kenbaar maken hoe zij zich nu opstelt (zal na wat stoere taal richting achterban buigen voor Dijksma RZ). De Staatssecretaris deed daartoe een dringende oproep.

Dijksma brengt vissers meer stront en meer meeuwenstront landinwaarts
De discardban – typisch economisch én ecologisch averechts symboolbeleid – zou ‘overbevissing’moeten be-eindigen die bestaat in de zwartgallige anti-visserijmarketing van Greenpeace. Maar niet in de Noordzee. Want haring, makreel, tong en schol – dé relevante visbestanden voor onze vloot- bevinden zich al binnen MSY.

Daardoor is Sharon Dijksma (Economische!!!Zaken) straks niet alleen verantwoordelijk voor het over de kop gaan van ondernemingen via nog meer lastenverzwaring. Maar ook voor een crash in de meeuwenpopulatie van de Noordzee, en meer kuikenmoord.


Inzakken visserij slecht voor meeuwen
De mantel- en zilvermeeuw konden opbloeien dankzij de visserij, waarbij ze afval van vissersschepen volgen. Gebeurde ook bij de Noordse stormvogel. Zo steeg de populatie zilvermeeuwen gelijk met de opbloei van visserij in de jaren ’60. Om samen met de visserij en de afgenomen fosfaattoevoer weer in te zakken. De kleine mantelmeeuw nam het stokje deels over van de zilvermeeuw.

Met de discardban neemt de voedselschaarste voor meeuwen verder toe. Nu zou al blijken dat meeuwen op zondag meer kuikens van elkaar doden, wanneer er geen vissersschepen zijn volgens Kees Camphuysen (NIOZ). De autodidact promoveerde op de interactie tussen mens, zilvermeeuw en mantelmeeuw in relatie tot voedselbeschikbaarheid.

Lees HIER het hele proefschrift

Mantelmeeuwen kunnen ver gaan om vissersschepen te volgen. Uit gegevens van dataloggers blijkt ook dat kleine mantelmeeuwen steeds vaker landinwaarts trekken voor voedsel. Er is namelijk al 40 procent minder visserij op de Noordzee sinds de jaren ’90, en 90 procent minder in de kustzone. Ze vreten meer afval en veroorzaken binnenlands overlast, zoals de meeuwen in Leiden die vuilnis vreten. Ook krijgen mantelmeeuwen de gewoonte landinwaarts nesten te plunderen van zeldzame zwarte sterns, zoals in Utrecht gebeurt.

Kassa voor verjagingsbedrijven
Met het verder afknijpen van de visserij door Sharon Dijksma -via het afpakken van visgebied volgens VIBEG en Discardban is het logisch dat de meeuwen uit voedselgebrek:
a. meer tot kannibalisme van elkaar’s jongen overgaan, niet alleen op zondag
b. meer overlast veroorzaken bij mensen
c. meer predatieschade bij kwetsbare soorten aanrichten

De bedrijven die vogeloverlast moeten bestrijden zullen weer wel profiteren, volop werk! Uiteindelijk zullen de populaties van beide meeuwensoorten zich stabiliseren in overeenkomst met het beschikbare voedsel, ik voorspel bij deze een verdere daling van mantel- en zilvermeeuwen met dank aan de discardban. Voor wie een hekel aan meeuwen had is dat toch weer goed nieuws.

Gerelateerd: