Ze lachen wel lief..

Ze lachen wel lief..

Ik wil bij u een groot taboe aansnijden in media: er is een overbevolking aan linkse meisjes met een mening die het opinieklimaat vervuilen. Linkse meisjes bij wie het begin van een mening over ‘het milieu’is gesignaleerd- altijd de orthodoxe- krijgen al snel een podium en subsidie voor ventilatie daarvan en worden dan ‘duurzaamheidsadviseur’. Zoals, via het ‘Klimaatverbond’. Dit subsidieverbond zet ieder jaar in februari kindjes op school in de kou met Warme Truiendag, de verwarming uit, longontsteking aan: voor De Aarde. Maar ze bedenken nog veel meer zieligheid om medemensen lastig te vallen met hun visie op ‘duurzaamheid’ vertaald als ’terug naar de Middeleeuwen’-lifestyle, met de overheid als alwetende aangever en sponsor.

Kijk wat de lieflijke Caroline van Merksteijn en Tjitske Ypma van ‘Het Klimaatverbond’ via De Nieuwe Pers aan Neo-Malthusiaanse clichés ventileren, nadat de gansjes in de wetenschappelijk onzinnige Ecologische Voetafdruk tuinen en Earth Overshoot Day:

Maar een andere oplossing voor overbevolking past beter in het beeld van mensen als organisme, zeker als het organisme waarmee we onszelf vergelijken een plaag of een besmettelijke ziekte is.

Jawel: de ziekte die “mensheid” heet moet de ruimte in, op zoek naar nieuwe gastheren om te besmetten! Space.. the final frontier.. for us to infect.

Weg met ons- het levensgevoel van duurzaam…

Het negerprobleem loopt de spuigaten uit…
Ze roepen iets over het snel voortplantende Afrikanen-probleem (in Europa treedt krimp op, en daar zijn ze blij mee), doen op het eind een bedekt advies voor meer overheidsingrijpen in de persoonlijke levenssfeer (ik ben voor: geef de Pil van Drion aan iedereen die roept dat er teveel mensen zijn op aarde, en laat ze het ‘goede’voorbeeld geven) Ze beweren een ’taboe’ te doorbreken door iets over bevolking te kakelen, omdat ze de discussie van de afgelopen 50 jaar over demografische transitie hebben gemist, noch ooit iets vernamen uit de kast Neo-Malthusiaanse meningen sinds ‘The Population Bomb’ van Paul Ehrlich. Wisten jullie dat we een club van 10 miljoen in Nederland hadden, en dat deze als ‘fascisten’werden weggehoond door de zelfde mensen die zichzelf nu ‘duurzaam’ afficheren?

Ach, wat ik ook schrijf, het komt nu op ze over als een boze regse meneur die heul gelijk wil hebben. Volkomen vruchteloos, en het gelijk is ook mijn doel niet. Nou, vooruit:

Er zijn – lieve linkse meisjes – maar een paar échte taboes in media.

  • Dat linkse meisjes die een column schrijven of ‘mening’ventileren zelden iets verrassends of feitelijks melden- het blijft bij het herkauwen van sociaal geaccepteerde dan wel uitgemolken gemeenplaatsen gecentreerd rond de eigen navelstreek, gefundeerd door een gebrek aan dossierkennis en subsidie. Dat is er één taboe.
  • Dat er een overschot linkse meisjes in media een ‘mening’ mag, nee moet verkondigen en we elke scheet daarvan tot parfum moeten bewieroken omdat alleen het sociale effect telt in een gefeminiseerde mediacratie: aardig gevonden worden staat gelijk aan of hoger dan feitelijk iets zinnigs zeggen. Dat is taboe 2.
  • Dat dit hele duurzaamhuppeldefluttergeleuter vooral gevoelsgefreubel is zonder enige rationele grond is taboe 3.
  • En dat mensen niets te gek is, behalve non-conformisme en ik nu dus de brilsmurf ben die uit het smurfendorp verbannen moet worden. Wil je nog een paar horen?

      Ik vergelijk het ‘linkse meisjes met mening’-overschot in media wel eens met een aap die de tafel van 4 zou kunnen opschrijven op een schoolbord. Niet dat we de tafel van 4 nog niet eerder hoorden of zagen, maar het is toch leuk, bijzonder zelfs dat een aap eens correct nadoet wat bij ons een groep 3-kind geen moeite meer zou kosten. Ik zou als hoofdredacteur niet aarzelen deze aap een plek in de kolommen te geven. Als die aap dan ook nog eens een kat slacht en van het vel een tas maakt om een statement te maken: één en al entertainment, meteen een podium geven.

    Stalin op wollen sokken
    Ik schrijf voor mensen die kunnen lezen. Dus ik meen het allemaal niet zo serieus, dat moet ik er vooral ook bij zeggen want linkse meisjes begrijpen geen ironie. Anders hadden ze zulke meningen ook niet, en zouden ze niet over ‘overbevolking als taboe’ kletsen. Terwijl ze zelf in de welvarende Randstad wonen zonder problemen, één van de dichtstbevolkte delen op aarde. Misschien is dat ook een taboe om te zeggen? Voor het moederschap- de meest nobele taak die een mens kan vervullen- acht ik Caroline en Tjitske weer bijzonder geschikt en kijk eens hoe lief ze lachen. Maar ze vinden iedere extra mens al één te veel…

    Waarom dus met een knuppel hameren op zulke lieve dames, en wat is dus eigenlijk de functie van dit blog? Tonen dat deze lieve onschuldige meisjes- die slechts overnemen wat hun sociale omgeving ze ingeeft zonder zich daarvan bewust te zijn- een dankzij media-indoctrinatie normaal geworden ‘mainstream’-opinie ventileren die lieftallig de totalitaire agenda van ‘duurzaam’ onderstreept. Stalin op wollen sokken.