Bewust marktbederf en gevalletje NMA
Vandaag kunnen we in kranten lezen dat dankzij lage prijzen voor Noordzeeschol-minder dan 80 cent per kilo- partijen verse Noordzeeschol tot diervoeding worden verwerkt: ‘doordraaien’ heet dat dan. In de krant lees je de helft van de oorzaak. Dankzij een hogere visstand en 15 procent grotere quota is het aanbod groter. De minstens zo belangrijke reden dat wij verse Noordzeevis moeten doordraaien wordt echter ook veroorzaakt door de milieubeweging, die de markt voor Noordzeeschol kunstmatig klein houdt met campagnes als de nu lopende Bewuste Visweek. Zij blokkeren de toegang tot supermarkten voor vers eigen product, alleen omdat dit niet het particuliere voorkeurslabel MSC/ASC draagt van deze milieuclubs.
-
De supermarkten mogen van WNF en Stichting de Noordzee (stichting die voor 2/3 van haar budget op subsidies draait van het Ministerie van Economische Zaken) alleen vis met MSC-label en ASC-label verkopen, omdat zij anders via media het imago belasteren van winkelketens en wat gaan schreeuwen over ‘overbevissing’en ‘de lege oceanen’.
Hebben milieuclubs en hun label het monopolie op duurzaamheid?
Volgens de ‘Viswijzer’van Stichting de Noordzee zou ‘onze’ Noordzeeschol geen duurzame vis zijn, omdat deze grotendeels met boomkorvisserij wordt gevangen. Deze visserij op Noordzeeschol krijgt van de milieuclub een negatief consumptieadvies en staat in het rood. Maar zoals het onderzoek van het Vlaamse visserijonderzoeksinstituut Ilvo al aangaf- waartoe de stichting zelf opdracht gaf- is boomkorvisserij zo slecht niet als de stichting samen met zusterclub Greenpeace beweert. Stichting de Noordzee is dan ook meer politiek ideologisch gemotiveerd dan wetenschappelijk, en de Viswijzer is niet transparant onderbouwd.
MSC geen objectieve maat voor duurzaamheid
Daarnaast is MSC geen maat voor duurzaamheid. Zo kon ik als ‘bewuste vis’deze week in de Jumbo een hoki uit Nieuw Zeeland eten die wel MSC-gecertificeerd is. Waarom is een vis die van de andere kant van de wereld hierheen wordt gesleept ‘duurzamer’, dan vis uit eigen zee? Alleen omdat een milieuclub- van Randstedelijke kantoordames die nog nooit een visnet vasthielden- een vismethode niet bevalt, zonder transparant te maken hoe ze tot hun oordeel komen. Geen enkele vismethode is ideaal.Feit is wel dat het relatief goed gaat met Noordzeeschol, dus hoe duurzaam wil je?
Kortom: dankzij campagnes van politiek en commercieel gemotiveerde milieuclubs wordt de thuismarkt van eigen vers zeeproduct kunstmatig klein gehouden. Tegelijk mag Stichting de Noordzee met het Ministerie van Buitenlandse Zaken (CBI) Vietnamese budgetkweekvis met subsidies op de Nederlandse markt helpen dumpen, als het maar ASC-label heeft. De meeste schol gaat nu naar Italie en Duitsland.
En dan nog: wat is een ‘bewuste vis’eigenlijk? Klinkt als een vis op wollen sokken die in de oceaan enorm gepest wordt. Ik wil gewoon lekkere vis eten.
Het heeft bestuurlijk gezien geen pas om vis door te laten draaien voor diervoedsel. Hebben we geen economen die dit maatschappelijk schandelijke fijt kunnen bijsturen?
Kabinet negeert continu oproepen van adviesgevende raden die ze zelf hebben opgericht om hen te adviseren, dus nee, dat is geen oplossing. Koop geen vis in de supermarkt is een betere oplossing, gewoon bij de visboer die hoeft toch geen MSC meuk te kopen. Vis in de super is toch vaak een dag ouder zeker als het per vliegtuig uit Azië of Afrika gevlogen wordt. En die tiliapia’s en garnalen uit Vietnam moet je sowieso niet kopen uiterst onduurzaam. Dus de visboer en de rest boycotten.
70%++ van de visverkoop in Nederland gaat via de supermarkt-kanalen. Een boycot zal geen enkel effect hebben v.w.b. de keuze tot duurzaamheid en origine. Het is een fabeltje (visserslatijn)) dat supermarktvis zoals pangasius en tilapia vers ingevlogen wordt! In het schap ligt gewoon ontdooide vis, als verse vis verkocht. (Dat mág volgens de NVWA) Dus niets boycotten, gewoon je gezonde verstand gebruiken en aan de visboer vragen of vers ver is, en niet ontdooid dus!