Bewust marktbederf en gevalletje NMA

Bewust marktbederf en gevalletje NMA

Vandaag kunnen we in kranten lezen dat dankzij lage prijzen voor Noordzeeschol-minder dan 80 cent per kilo- partijen verse Noordzeeschol tot diervoeding worden verwerkt: ‘doordraaien’ heet dat dan. In de krant lees je de helft van de oorzaak. Dankzij een hogere visstand en 15 procent grotere quota is het aanbod groter. De minstens zo belangrijke reden dat wij verse Noordzeevis moeten doordraaien wordt echter ook veroorzaakt door de milieubeweging, die de markt voor Noordzeeschol kunstmatig klein houdt met campagnes als de nu lopende Bewuste Visweek. Zij blokkeren de toegang tot supermarkten voor vers eigen product, alleen omdat dit niet het particuliere voorkeurslabel MSC/ASC draagt van deze milieuclubs.

    De supermarkten mogen van WNF en Stichting de Noordzee (stichting die voor 2/3 van haar budget op subsidies draait van het Ministerie van Economische Zaken) alleen vis met MSC-label en ASC-label verkopen, omdat zij anders via media het imago belasteren van winkelketens en wat gaan schreeuwen over ‘overbevissing’en ‘de lege oceanen’.

Hebben milieuclubs en hun label het monopolie op duurzaamheid?
Volgens de ‘Viswijzer’van Stichting de Noordzee zou ‘onze’ Noordzeeschol geen duurzame vis zijn, omdat deze grotendeels met boomkorvisserij wordt gevangen. Deze visserij op Noordzeeschol krijgt van de milieuclub een negatief consumptieadvies en staat in het rood. Maar zoals het onderzoek van het Vlaamse visserijonderzoeksinstituut Ilvo al aangaf- waartoe de stichting zelf opdracht gaf- is boomkorvisserij zo slecht niet als de stichting samen met zusterclub Greenpeace beweert. Stichting de Noordzee is dan ook meer politiek ideologisch gemotiveerd dan wetenschappelijk, en de Viswijzer is niet transparant onderbouwd.

MSC geen objectieve maat voor duurzaamheid
Daarnaast is MSC geen maat voor duurzaamheid. Zo kon ik als ‘bewuste vis’deze week in de Jumbo een hoki uit Nieuw Zeeland eten die wel MSC-gecertificeerd is. Waarom is een vis die van de andere kant van de wereld hierheen wordt gesleept ‘duurzamer’, dan vis uit eigen zee? Alleen omdat een milieuclub- van Randstedelijke kantoordames die nog nooit een visnet vasthielden- een vismethode niet bevalt, zonder transparant te maken hoe ze tot hun oordeel komen. Geen enkele vismethode is ideaal.Feit is wel dat het relatief goed gaat met Noordzeeschol, dus hoe duurzaam wil je?

Kortom: dankzij campagnes van politiek en commercieel gemotiveerde milieuclubs wordt de thuismarkt van eigen vers zeeproduct kunstmatig klein gehouden. Tegelijk mag Stichting de Noordzee met het Ministerie van Buitenlandse Zaken (CBI) Vietnamese budgetkweekvis met subsidies op de Nederlandse markt helpen dumpen, als het maar ASC-label heeft. De meeste schol gaat nu naar Italie en Duitsland.

En dan nog: wat is een ‘bewuste vis’eigenlijk? Klinkt als een vis op wollen sokken die in de oceaan enorm gepest wordt. Ik wil gewoon lekkere vis eten.