Een Kamerlid stuurde mij deze opdracht Engels, die zijn 12-jarige dochter op school krijgt met de Greenpeace-titel ‘Polar bears drown as Ice melts’. De tekst begint: ‘Last year scientists made a scary discovery: polar bears are drowning.’
Daaronder lees je tekstjes hoe bang gemaakte kindjes klimaatbekerings-getuigenis geven: over hoe de verdrinkende ijsberen zijn te herleiden tot onze schuld en waarom onze tv op stand by moet, waarom ze hun spaarpotje moeten legen bij het Wereldbestuurfonds, hoe ze zelfs voortaan naar school fietsen om het verdrinken van ijsberen dankzij DE klimaatverandering (uw schuld) te voorkomen, energie besparen voor de ijsbeer.
Because of us the polar bears are dying and that is not fair.
Zieltjes winnen voor de fondsenwerving van milieuclubs met schoolboeken
Al met al heeft het politiek gekleurde schoolboekenleed veel van een evangelische bekeringssessie, Feike ter Velde in een Groen (= Rood) jasje: Zeiken met Feike. We lezen hoe Roy nooit de natuur in kwam, en alleen maar videospelletjes speelde. Het enige natuurcontact verliep via een stopcontact.
Toen zag Roy het licht. Hij las dat de ijsberen verdrinken door onze schuld, verkocht alles, stond op van zijn matras/gameboy en wandelde. Meteen maakte hij de inhoud van zijn spaarpotje open, en leegde de laatste penninkjes voor die integere natuurbeschermers van het Wereldbestuurfonds, die ijsberen/Eneco beschermen door voor windmolens in de Noordzee te lobbyen. It’s a miracle, het WNF verzint de meest wonderlijke strategieën, met magische logica om dieren te beschermen. Ook bij het Wereldnatuurfonds verloopt natuurcontact enkel nog via het stopcontact, je hebt er vijf maal zoveel communicatiemiepjes en geldjongens aan het werk als natuurbeschermers. Het marketingeffect is belangrijker dan het effect in de echt bestaande natuur, waar ook WNF-employees zelden nog komen.
Last child in the woods
Klimaatpaniek is gewoon een vorm van natuurvervreemding, en gebrek aan natuurcontact maakt kwetsbaar voor groene onzin. Je ziet het ook bij jongeren, ze kunnen niet meer over straat zonder herrie om hun hoofd met een ipod, waarbij iedereen moet horen dat hun muzikale smaak zich nog moet ontwikkelen. Onze mediacultuur is er volledig op gericht om kindjes van het hier en nu af te leiden, onrust creëren en onvrede in plaats van aandacht voor het nu, de natuur hier en rust/concentratie in je kopje.
Ze menen wel te weten dat het Amazonewoud naar zijn grootje gaat, maar kunnen niet herinneren wanneer ze voor het laatst in een bos lagen te luisteren naar de wind, vogeltjes, een ruisende beek. De milieubeweging is de hoofdschuldige hiervan, Greenpeace, Milieudefensie, Urgenda, Wereld Natuur Fonds, alle Rood vermomd als groen heeft kindjes uit de natuur weggepest met hun schuld, boete, angst en smetvrees.
Polarbeargate
Natuurlijk was het ‘ijsberen verdrinken door onze schuld zo zegt DE Wetenschap’-verhaal kletskoek. Er zijn nu meer ijsberen dan in de laatste 50 jaar. Dat vertelde ik al bij Radio1 in debat met vogelhaatster van de Dierenpartij Esther Ouwehand (dankzij Ouwehand’s 2de Kamer- emotie tegen zwerfkattenafschot leggen alle grondbroedende vogels het loodje).
De afzender van het verdrinkende ijsberenverhaal – dat werd gehyped door mondiale mediapapegaaien én Al Gore- was één bioloog – Charles Monnett, die bij publicatie van deze studie door zijn eigen vrouw werd gereviewed, nu bekend als Polarbeargate. Wij schreven al
Hij vloog éénmaal na een storm over het arctische water, geloofde dat hij een dode ijsbeer zag drijven, nou nee, zelfs drie. Al kan hij dat niet met zekerheid bevestigen. Terwijl hij de week daarvoor vier levende beren zag in dat zelfde gebied. Hij stelde dat hij die 3 dode beren zag, tijdens een vlucht boven 11 procent van het territorium. Dus dat die 3 dode beren dan eigenlijk 9 x (want 9 maal 11 procent is ongeveer 100 procent) 3= 27 dode beren moesten zijn. En dat die 4 levende beren dan de levende populatie moesten zijn, voor het hele gebied dus 9X4=36 beren.
… en we betwijfelden het wetenschappelijke gehalte
Een ijsbeer kan 600 kilometer zwemmen over zee, zijn Latijnse naam is dan ook Ursus maritimus, zeebeer. Natuurlijk verdwaalt er wel eens één op zee, en die verzuipt dan, vooral wanneer een storm opsteekt. Waarom? Laten we de meest simpele verklaring kiezen: Er zijn ook domme ijsberen. Of dat ook onze schuld is…
Hier de site van iemand die écht iets van de Ursus Maritimus weet:
http://polarbearscience.com/
En inderdaad die Greenpeace hersenspoeling is misselijkmakend…
Onze oudste zoon doet 2 talig vwo en het werkboek biologie is ook doordrenkt van groene gekte, maar gelukkig leest hij ook deze site. Alleen durft hij zijn mond niet open te doen in de klas wat genoeg zegt over de groepsdruk waar de groene kerk dan weer dankbaar gebruik van maakt. Het werkboek is in 2008 gedrukt dus er zijn al heel wat gelovigen bijgekomen…… Groepsdruk, konden we daar maar iets aan doen.
Mijn zoon doet zijn mond wel open…. zijn Aardrijkskundeleraar is een rabiate alarmist. Ik spreek de man binnenkort op ouderavond… arme stakker…
Er zijn ook slimme ijsberen…
Franz Josef land, op duizend kilometer van de N pool , was vroeger blijkbaar een stuk warmer.
http://www.franz-josef-land.info/index.php?id=722&L=5
“During the Atlanticum warm period following the last big ice age, the climate of Franz Josef Land was milder than today for several thousand years. During this period, an own local reindeer population existed on the islands, of which some occasionally found old antlers are about the only reminiscents.”
Vraag klopt dit wel? Hoe kunnen die rendieren daar ooit op die afgelegen eilanden gekomen zijn? Zwemmend , over zee-ijsvlakten lopend, of door zeevaarders meegebracht en uitgezet honderden eeuwen voor onze jaartelling?
Klopt iets niet in de ideologische redeneringen en effectiviteit van de milieubeweging.
We hebben dringend energie, voedsel en geld nodig voor de 9 miljard aardbewoners in 2050, om die op het peil van ons onderwijs, voeding en welstand te brengen. Echter boren naar gas en olie is niet-OK in deze (over-)bevolkte gebieden. Maar in de onbevolkte polaire streken is dat ideologisch helemaal verboden (waarom? ideale omstandigheden!). Bovendien de ijsberen in de poolstreken floreren als nooit tevoren.
Daarnaast is weersafhankelijke duurzame energie (=must vanuit de ideologie van de milieubeweging) onvoldoende effectief in het leveren van constante energieproductie en instabiliseert het gehele stroomnet en vergoot de kans op een total-black-out, waardoor snelle CO2-uitstotende gascentrales continu moeten bijspringen. Maar CO2-loze kernenergie mag milieu-ideologisch beslist niet, waardoor wereldwijd nieuwe kolencentrales en nog meer dagbouw-kolenmijnen worden geopend (“geweldig voor het milieu”) .
We kappen jungle en oerbossen voor palmolieplantages als gevolg van de milieu-ideologie om bio-brandstof-toevoegingen te hebben in fossiele branstoffen die daardoor meer brandstof gebruiken door lagere calorische verbrandingswaarde. Verder is het verdrijven boeren van hun land in Afrika gewwonste zaak om het bio-supergewas Jatropa voor de 3de generatie biofuels te kunnen verbouwen, dat mag weer wel van de milieubeweging.
De milieu-propaganda voor Bio-landbouw is erg vreemd. Bio-landbouw blijkt vooral niet duurzaam en heeft meer landbouwareaal nodig bij mindere opbrengst, en 90% van de bioproducten in de winkel blijken niet-biologisch geproduceerd (surfen commercieel mee op de milieu-hype!), en genetisch-gemanipuleerd-voedsel met veel hogere ziekte-gewas-bestendigheid en veel hogere voedingsopbrengst mag ideologisch ook weer niet van de milieu-beweging.
IJsberen!!! : Ik ontmoette op mijn Trans-Atlantische vlucht naar Schiphol een (rijke) Zuid-Afrikaanse jager op weg naar zijn thuisland, die in Canada een ijsbeer had mogen schieten, met certificaat (aanschafkosten zo’n 7000 dollar) van de Canadese overheid, om het jaarlijks immer groeiende aantal Canadese ijsberen in te perken.
Ik ga zo weer even mijn geest leeg maken, te zien wat er nog-meer-niet-klopt aan de ideologie-cirkelredeneringen van milieubeweging. Je raakt volledig de weg kwijt als je al deze tegenstrijdigheden in het “zindelijk denken” van de milieubeweging weer eens nagaat.
Het was meen ik een Planet Earth film met ijsberen en heel alarmistisch commentaar : de beren stonden voortdurend op het punt te verdrinken. Maar de film opnieuw bekeken met watjes in de oren gaf een heel ander beeld: de beren zwommen naar een eilandje met walrussen om daar een bloedbad aan te richten.
Eens! Maar laat Rypke Zeilmaker zijn ‘Over deze blogger’ verbeteren. Taalfouten zijn een journalist onwaardig.
Ik erger me rot aan het huidige Elsevier-website. Er is bijna geen enkel artikel zonder grammatica en spellingfouten.
Echte het ergste is, dat er geen fatsoenlijk kritisch / sceptisch artikel meer op de website is te lezen tegen het klimaatalarmisme, tegen de idiotie van klimaatmaatregelen zoals windturbineparken op zee/land, en tegen de idiotie van de politieke duurzaamheidswaan opgelegd door Europese commissie/parlement.
Wat doet / waar is de briljante kritische Simon Rozendaal gebleven op de Lse4-website?
Ik krijg meteen antwoord van good old Simon:
http://www.elsevier.nl/Wetenschap/blogs/2013/11/Opwarming-van-de-aarde-krijgt-weer-eens-de-schuld-van-een-natuurramp-1411479W/
Dank Simon!
Misschien dat de enige oplossing is om via de rechter een publiekelijke rectificatie te eisen . Hier is toch duidelijk sprake van opzettelijke misinformatie en dat t.o.v. kinderen.
Misselijkmakend.
Ijsberen nog daaraantoe. De opmerking over de katten, die alleen bodembroeders zouden bedreigen is maar ten dele juist. ALLE jonge vogels die niet meteen het luchtruim kunnen kiezen gaan eraan. Als ze al het nest kunnen verlaten en niet door gaaien,krasien en eksters zijn gepakt!