Pacific-hockeystick: Volkskrant warmt oceanen sneller op dan ooit gemeten

Na de hockeystick met boomringen, hebben we nu ook de Pacific-hockeystick waarbij het blad (weer) uit moderne temperatuurmetingen bestaat. Alleen dan een nogal hobbelige stick. Casper van der Veen van de Volkskrant (en de meeste andere media) pende afgelopen weekend driftig een persbericht over dat de oceanen ‘vijftien keer sneller in de laatste 60 jaar opwarmen dan natuurlijke opwarmingscycli van afgelopen 10.000 jaar’. Om vervolgens zo snel mogelijk naar zijn specialiteit- politiek- over te schakelen. Natuurlijk is dat persbericht onzin, je moet nooit geloven wat zelfbenoemde kwaliteitskranten schrijven, zeker niet als hun Noord Korea-deskundige bij gebrek aan ter zake kundig personeel plotseling over klimaat moet schrijven.

Het gaat over de studie van Rosenthal et al waar dit uit zou blijken: ontwikkeling in de warmte-inhoud van de Pacific op basis van proxy-data (hier:sediment oceaan). Maar de claims uit het persbericht- dat het onderzoek de pers in slingerde- blijken niet door data ondersteund. Dat blijkt uit de analyse die Steven McIntyre van Climateaudit losliet op deze Pacific-hockeystick, waarbij weer proxy-data en instrumentele data worden vergeleken en gemixt. Zoals Mc Intyre vaststelt:

As with the two-millennium figure, there are many fluctuations within the reconstruction with much greater rates of change over a century than calculated from the modern instrumental OHC record.

De grafieken uit de studie zelf spreken boekdelen, snellere toe- en afnames van oceaantemperatuur lijken de norm. Zoals wij weten, was de Kleine IJstijd de koudste periode in de afgelopen 10.000 jaar wat ook uit de data blijkt van Rosenthal et al. Rosenthal et al spreekt ook het IPCC AR5 tegen, want volgens hun was de Kleine IJstijd wél een mondiaal evenement, evenals de Middeleeuwse Warmteperiode.

Verstrekkende gevolgen
Terug naar het citaat uit de Volkskrant: Henk Brinkhuis (NIOZ), ben je politicus of wetenschapper?

Verstrekkende gevolgen
Dit heeft verstrekkende gevolgen, aangezien oceanen steeds de eerste golven van global warming opvangen en deze warmte opslaan op diepte.

‘Als je hitte in de oceanen blijft pompen, warmt uiteindelijk het hele systeem op’, aldus hoogleraar paleo-ecologie aan de Universiteit Utrecht Henk Brinkhuis. ‘Doordat mensen doorgaans niet verder dan enkele decennia vooruitkijken, zien ze de ernst van dit probleem niet in.’

‘Het is riskant dat we zo veel hitte in de oceaan stoppen’, zegt klimatoloog Braddock Linsley van de Columbia University van New York die bij het onderzoek betrokken was. ‘Niemand weet exact hoe deze warmte het klimaat zal beïnvloeden.’

Conclusie: gevalletje klimaatprostitutie
Ik denk dat het persbericht verstrekkender gevolgen heeft voor de onderzoeksfinanciering van mensen als Henk Brinkhuis dan het klimaat. Het wordt steeds moeilijker moderne wetenschappers die zich op nieuwsmedia richten nog serieus te nemen, maar gelukkig zijn er bloggers als McIntyre. Wat is hier kortom gebeurd? Een team onderzoekers maakt een eigen lange termijn klimaatreconstructie van 10.000 jaar op basis van hun eigen type proxy: oceaansediment. Geen journalist zou daar ooit naar kijken.

Om dat in media te krijgen, plakken ze de data uit Levitus et al 2012 metingen aan oceaanwarmte via boeien er aan vast en roepen iets over ‘oh jee, het is erger dan we dachten’: altijd wel een mediasukkel die dan toehapt, zo zijn ze. Vooral bij kwaliteitsmedia.