bierflesjes

Deze produkten verbieden ? Ze bevatten hop – een hormoonverstorende stof

Na de klimaatjacht waarover we hier al berichtten heeft Zembla nu een nieuw jachtterrein waarover het mensen kan misleiden informeren. We kennen de methodiek van berichtgeving over NMEK (natuur, milieu, energie, klimaat) onderwerpen door mainstream inmiddels. De angst er goed indrammen met selectief uitgezochte wetenschappelijk klinkende ‘argumenten’, aangevuld met wat ‘deskundigen’ en herhaalde oproepen tot actie.

Dat laatste gebaseerd op de oude koopmanstruc; snel handelen anders is het te laat/uw koopje weg. Het jachtterrein is deze keer chemie, op zich al eng voor velen, en dan nog homoonverstorende stoffen. Dat mikt onder de gordel -en seks verkoopt- dus dat moet scoren.

Deze keer is het vooral om weekmakers in plastic te doen. Op TV heb je dan ook nog de mogelijkheid pasgeboren hulpeloze babytjes als ‘slachtoffertjes’ in beeld te brengen voor de ‘emo’ en voilà: klus al grotendeels geklaard. Nog een snufje ‘overheid die maar niets wil doen’ erbij en nog wat ’terwijl anderen het probleem al lang erkend hebben’ toevoegen naar smaak en je hebt een indoctrinerende informerende Zembla uitzending; overtuigend serveren.

Wetenschappelijk onderzoek bekijkt alle invalshoeken, eenzijdigheid is propaganda
‘Zembla onderzoekt..’ zegt uw Nederlandse Publieke Omroep-stem in het programma maar een analyse van wat de wetenschap nog meer zegt over het ‘probleem’, daar doet Zembla niet aan. En ook niet aan de journalistieke mores van hoor-wederhoor. Het mocht mensen eens op de nuancerende gedachte brengen dat ‘het probleem’ niet bestaat, dan hebben we plots geen programma meer.

Gedurende het hele programma wordt ook uitsluitend over de gevaarskant van weekmakers gesproken, nergens wordt serieus behandeld of de minuscule blootstelling waar het over gaat in de werkelijke situatie wel een effect heeft. De hormoonverstorende stoffen worden ingeleid door een WHO rapport te noemen, dat klinkt gezaghebbend. Maar op climategate.nl berichtten we hier al dat dat rapport weliswaar de logo’s van WHO en UNEP groot op de cover heeft maar in feite is geschreven door enkele activistische wetenschappers met een disclaimer van genoemde organisaties die de verantwoordelijkheid voor het rapport niet nemen.

Dat meldt Zembla niet en de wetenschappers die aan het woord komen in de uitzending zijn enkel die van de Berlaymont verklaring, die naar aanleiding van dit rapport een brief met actieverzoek naar de Europese Commissie stuurden. Van een andere groep wetenschappers die ook een brief stuurden naar de Commissie en waarover wij in genoemde blogs berichtten horen we van Zembla niets. Die onderzoekers gaven aan dat we ook voor hormoonverstorende stoffen gewoon de wetenschappelijke risicobenadering zoals die de laatste decennia in Europa is ontwikkeld kunnen volgen, in plaats van het voorzorgprincipe te hulp te roepen.

Het Westfries Gasthuis misbruikt babies..
..om het verhaal van kinderarts Gavin ten Tusscher wat emotioneel te kleuren. Hij mag als eerste vertellen waarom hij probeert het Westfries Gasthuis ‘weekmaker-vrij’ te maken. Ten Tuscher is een geneesactivistheer, hij jaagt al jaren op PVC met het reeds lang geleden achterhaalde argument dat verbranding daarvan dioxines vormt. Maar nu heeft hij nieuwe ammunitie gevonden in weekmakers die onze hormonen verstoren. Ten Tusscher maakt deel uit van Health Care Without Harm, een NGO die ook actief is in het IPCC circuit en claimt dat klimaatverandering gezondheidsslachtoffers maakt. Ongetwijfeld een interessant subsidie-jachtterrein, need I say more ?

Vervolgens laat Zembla ook de hoogleraren Legler (VUA) en Van den Berg (UU) aan het woord. Beide toxicologen zijn ondertekenaars van de Berlaymont verklaring en zij claimen dus dat er geen veilige grens voor hormoonverstorende stoffen aan te geven valt. Ondanks de top-toxicologische kennis in Europa pleiten zij ervoor het voorzorgsprincipe toe te passen op deze stoffen.

Zembla verheft eenzijdige berichtgeving tot in de perfectie
Zembla gaat niet op zoek naar ondertekenaars van de andere mening waarin onderzoekers in feite het aloude ‘alles is giftig maar de dosis bepaalt het effect’ principe vragen toe te passen. Zembla heeft de eenzijdigheid in deze aflevering tot ongekende perfectie verheven. Legler en Van den Bergh noemen zelf wel onzekerheden in de kennis, maar gaan dan  volledig buiten hun deskundigheid en buiten hun boekje door onmiddellijke maatregelen te bepleiten.

. Ze gaan op de stoel van de regelgever en politiek zitten, maar in het programma worden zij opgevoerd als deskundigen/toxicologen. Zij zouden de kennis met bijbehorende onzekerheden aan moeten dragen en het daarna aan de politiek overlaten om te beslissen wat er moet gebeuren om eventuele risico’s te beheersen. Als zij om (urgente) actie vragen worden ze daarmee activisten en verkwanselen ze hun hoogleraar positie. Vanuit hun academische wereldje denken ze wellicht dat ‘voorzorg’ geen nadelen heeft. Het klinkt vooruitstrevend en innovatief, maar ideologisch gedreven beslissingen miskennen de praktijk en zijn vaak naïef en contra-produktief. Er zijn alternatieven nodig en die hebben ook hun voor- en nadelen. En als we hier in Europa stoffen van de markt halen op basis van nep-wetenschap levert dat nep-innovatie.

. De praktijk is dat de Europese maakindustrie klem wordt gezet, dat industrie in andere landen gewoon doorgaat om doorgaans minder zuivere produkten in minder goed gecontroleerde produktie processen te maken die veel minder op risico’s getest zijn. Die weekmakers worden dan in goedkope plastic artikelen gestopt en aan Europa geleverd; de EU dubbel gepakt. Met name Van den Berg draaft flink door met zijn kritiek op het gebrek aan actie van de overheid, maar ondanks herhaalde pogingen van Zembla houdt het Ministerie gelukkig voet bij stuk.

De vraag dringt zich op of de Universiteitsbesturen in Amsterdam en Utrecht niet zouden moeten ingrijpen. Die zitten in een dilemma want beide hoogleraren zijn succesvol in het binnenhalen van miljoenen-projecten van de EU. Maar niet ingrijpen is ook een beslissing en geeft mede-verantwoordelijkheid voor de afbraak van het wetenschappelijk gezag.

Er zijn gelukkig ook nog goede Profs
De uitzending schenkt veel aandacht aan Denemarken dat het zogenaamd beter zou doen omdat ‘die duivelse weekmakers’ daar al verboden zijn. ‘Al in 1992 wisten wij hier dat het mis was’ wordt geclaimed. Laat ik nou toevallig een paar weken geleden een geweldige lezing van Professor Richard Sharpe hebben bijgewoond over hetzelfde onderwerp. Sharpe is hoogleraar aan de Universiteit van Edinburgh en houdt zich wel correct aan zijn vak. Hypothese, waarnemingen verzamelen door onderzoek en concluderen of die hypothese klopt of niet. Sharpe was scherp, degelijk, consistent, en zeer onderhoudend dankzij een gezonde dosis humor in zijn verhaal. Kijk met name even naar slide 10, een publikatie van Sharpe uit 1993.

Hij publiceerde dat artikel samen met de Deense onderzoeker Skakkebaek en vermoedelijk het artikel waar Zembla op doelt. Maar zoals Sharpe in zijn lezing (en op de slide) aangeeft was dat een hypothese. Het artikel scoorde, verstoring van sekshormonen was toen ook al hot, en werd 1826 keer geciteerd. Een mega-score voor een wetenschappelijk artikel.

Maar het is een hypothese en bevat geen enkel hard gegeven zoals Sharpe correct aangeeft (data=zero!). Sharpe doet wat een goede wetenschapper betaamt en geeft, in rode letters, aan: ‘Like most hypotheses it has turned out to be fundamentally wrong’. Je kunt alleen maar gissen hoeveel van die 1826 referenties het artikel misbruikt hebben, zoals Zembla doet door te suggereren dat ‘het probleem’ toen al wetenschappelijk bekend was.  Weer een schrijnend voorbeeld hoe wetenschap misbruikt wordt. Activistemici die hun universitaire authoriteit misbruiken samen met niet-kritische media informeren niet maar produceren propaganda.

Deze Zembla uitzending werd uitgezonden door de VARA; dit is hun missie:

De VARA wil als onafhankelijke en progressieve omroep bijdragen aan een samenleving waarin zoveel mogelijk mensen goed geïnformeerd zijn, aan het publieke debat deelnemen en participeren in cultuur en maatschappij.. [ ] Als journalistieke organisatie stelt de VARA geen mening voorop, maar laat ze mensen graag zelf nadenken.. [ ] Het programma-aanbod van de VARA onderscheidt zich door een progressieve inhoud, door professionele kwaliteit, originaliteit, toegankelijkheid, betrokkenheid, kritisch vermogen, humor en lef

Het is maar dat u weet waar uw Publieke Omroep keihard voor staat.

Gerelateerd: