Mijn ziel dient te roosteren in de hel voor het stichten van zoveel verwarring

Mijn ziel dient te roosteren in de hel voor het stichten van zoveel verwarring

Ooit 2 jaar geleden kwam ik op facebook terecht via een Fins meisje om contact met elkaar te houden. A small step for mankind, but a giant leap for Ryp, zo’n interactieve tijdverbrander. Daar drukte ik in een onbewaakt moment op de knop ‘lid worden van het Freelance Journalisten Netwerk’ van de NVJ, een risicovolle aangelegenheid voor mensen geneigd tot flauwe grapjes en voor meerdere interpretaties vatbare opmerkingen, die voor liefhebbers een buitenkansje zijn..Niet iedereen is liefhebber.

En nu heb ik het dan toch echt gedaan….
Het duurde een paar maanden, maar nu wordt mijn verbanning naar de hel dan toch eindelijk ge-eist. Aanleiding? Ik gaf bij de NVJ in december 2012 in Amsterdam een lezing tegen de Nederlandse journalistiek. Daar roosterde ik het amateurisme van ‘kwaliteitsmedia’ bij milieuzaken, waar de economie en de burger zoveel schade onder lijden.

Hoe dankbaar is je werk, als een jaar na dato iemand een grap van je dáár letterlijk nam (Ik noemde mijn lezing ‘sponsoring door de olie-industrie, nieuwe vormen van journalistiek bedrijf’, in de hoop zo op wat linkse tenen te staan). Om dan een jaar na dato op het NVJ-journalistennetwerk je verwijdering te eisen en – letterlijk- je verbanning naar de hel te wensen…

We citeren Harry Hol de humorloze-  iemand die zich specialiseert in het uitspelen van computerspelletjes tot het hoogste level- ieder zijn niveau: die naar blijkt mijn lezing bijwoonde. Hij onderstreept met eigen woorden mijn daar gemaakte punt, door vandaag mijn verwijdering te eisen van het Freelance Journalisten Netwerk op Gezichtenboek.

Beste Collega’s. Ik heb grote problemen met het lidmaatschap van Rypke Zeilmaker in deze groep.

Voor de duidelijkheid, Rypke Zeilmaker is geen journalist (dank je Harry, dat ben ik door ‘journalisten’ uit jouw genre als scheldwoord gaan beschouwen RZ) maar een freelance PR persoon, die zijn geld verdient door artikelen te schrijven waar zijn opdrachtgevers mee in een goed daglicht komen (oliemaatschappijen). Hij is een reclame copywriter die zich voordoet als een onderzoeker. Hij noemt zich ‘klimaatscepticus'(zo noemen anderen mij, maar ik heb ik mezelf zo niet betiteld, het zegt al veel als je in een debat zo’n stempel krijgt RZ) maar is in feite niets meer dan een verwarringsstichter die heel selectief in onderzoeken winkelt om eerder genoemde bedrijven te helpen om burgers te verwarren over legitiem wetenschappelijk onderzoek.

Er is vast een plek voor zo iemand, al heb ik het volledige werk van Dante niet goed genoeg gelezen (..is er ook maar íets Harry, behalve het campagnebericht van Greenpeace, dat je ooit wél goed genoeg hebt gelezen RZ)

Hij moet eruit.

Nee, deze houden we er in….

Oliedom, highscore voor amateurisme
We hoeven slechts zijn eigen woorden letterlijk te citeren om mijn daar gemaakte punt nogmaals te onderstrepen, vooral omdat het bij de diverse dames in de groep op instemming kan rekenen: zo ‘denken’ journalisten, dat is nu precies mijn kritiekpunt, al zijn er prettige uitzonderingen die deze regel bevestigen.

Ik noemde ze dom bij de NVJ, niet omdat ik het ‘erniemeueuns ben’ wat ze beweren in hun schrijfsels. Maar omdat ik dankzij jaren kennis vergaren dat kan toetsen: wat journalisten uitkramen over ecologie en milieu is meestal feitelijk onjuist, linksig, zonder kennis van zaken, gemaakt vanuit milieu-activistische insteek, gelardeerd met complotdenken tegen bedrijfsleven (mijn recensie van ‘Is a little pollution good for you’ komt deze week ook).

  • Vaak zijn journalisten zo dom, dat ze zichzelf eigenwijs vinden: onbewust onbekwaam. Het verschil tussen domheid en eigenwijsheid is wel of geen kennis. Objectieve journalistiek bestaat niet, wel goed geinformeerde en slecht geinformeerde journalistiek.

Beste Harry, in plaats van wat computerspelletjes spelen als World of Warcraft-deskundige raad ik je aan eens een boek te lezen. Dat is een ding met kaft vernoemd naar een boom, de beuk (boek, vanwege de vroeger gebruikte bast) met bladzijden er tussen en tekst er op. Dank je voor deze inkopper.

Oh ja, het flauwe grapje dat ik maakte, aanleiding voor klacht en commotie op NVJ-Vervelingsbook: er was een meisje genaamd ‘Bambi’ dat werk zocht in de tv-wereld, ze was ook bij mijn lezing. Ik kon me niet beheersen en stelde ‘misschien is er werk in de Disney-studio’s’. Flauw heh? Je moet het eigenlijk niet willen, facebook.

Gerelateerd: