Rijkswaterstaat kan gat in Wad zoutboer Frisia nooit compenseren

De Waddenvereniging vraagt in haar Zienswijze om extra onderzoek, nu zoutboer Frisia van de Rijksoverheid de belangrijkste natuurwaarden significant mag aantasten van ons Werelderfgoed de Waddenzee- haar internationale functie als fourageergebied voor trekvogels. Door zoutwinning zal de bodem bij vogeleiland Griend van Natuurmonumenten met bijbehorende Wadplaten liefst één meter zakken, waarmee een significant deel van het Natura 2000-habitat wordt aangetast.

Dat is natuurlijk volstrekt illegaal. Frisia mag dus de Natuurbeschermingswet 1998 en Habitatrichtlijn overtreden, niet omdat natuurschade is uitgesloten maar omdat zij de juiste papieren overlegt. Wie in ons land met een grote zak geld zwaait – Frisia belooft 75 miljoen euro inkomsten per jaar- en overheidsbelangen dient (belastinghonger én de belangen van Afvaloven semi-overheidsbedrijf Omrin) maakt alle natuur- en milieuwetgeving vloeibaar.

Natuurcompensatie rust op geloof, niet op bewijs of gegevens
Zoutboer Frisia zegt toe die bodemdaling te compenseren door bij Rijkswaterstaat een half miljoen kuub  extra zandsuppleties in te kopen. Jaarlijks dumpt Rijkswaterstaat het afgelopen decennium al tussen 10 en 20 miljoen kuub zand voor ons kustfundament (volumes liggen niet vast per jaar) in de Noordzeekustzone zonder eigenlijk precies te weten waar al dat zand terecht komt. Men kan nu al nauwelijks de zogeheten ‘zandhonger’van het Wad verklaren, het feit dat het Wad 8-12 miljoen kuub zand per jaar aanzuigt en langzaam verzandt..

Het is natuurlijk een volmaakte slag in de lucht te beweren dat je een meter diepe Wadplatenverzakking bij Griend zal opvullen door ergens voor de Noordzeekust een half miljoen kuub door Frisia ingekocht suppletiezand te dumpen: tenzij Rijkswaterstaat slimme doelzoekende zandkorrels inzet.

Zandsuppleties tasten mogelijk al natuurwaarden Natura 2000-gebied H1110b aan
Het probleem is dat de Rijksoverheid graag wil geloven dat het zand van Rijkswaterstaat wonderen zal verrichten. Wanneer later blijkt- zoals bij de aan ons Wad rokende Afvaloven- pardon ‘Reststoffen Energiecentrale- die haar energie wil leveren aan Frisia- dat de verlening van milieuvergunningen onrechtmatig verliep heb je al een voldongen feit gecreeerd.

• Tegelijk zijn die suppleties een siginificante invloed op natuurwaarden van Natura 2000-gebied de Noordzeekustzone waardoor in 2010 nog de laatste spisulabanken verdwenen boven Ameland en daarmee de fouragerende zwarte zee-eend, zoals wij al aantoonden. Daar doet de Rijksoverheid met de tegen haar schurkende instituten als Imares niks mee, omdat Rijkswaterstaat daar geen belang bij heeft. Daarom krijgen vissers nu de schuld van de ‘matig ongunstig’-toestand van de Noordzeekustzone. De schaamlap voor falende bescherming van ons Werelderfgoed, als het er werkelijk toe doet.

Onder druk wordt alle natuurwetgeving vloeibaar
Welvaart maakte grote uitgaven aan natuur mogelijk, zoals via de Ecologische Hoofdstructuur. Het omgekeerde kan ook. De overheid van Rijks- tot gemeenteniveau in geldnood is een grote bedreiging voor onze natuur op dit moment, waarbij de rode draad steeds de Hollandse koopmansgeest is. En zij heeft tenminste 4 instrumenten in bezit dat te doen.

1. Om natuuraantasting een groen gezicht te geven vond de overheid het fenomeen ‘natuurcompensatie’uit, de joker die nu wordt ingezet. Gooi wat geld in het Nationaal Groenfonds en wanneer je ‘de overheid’ bent in één van haar vele gedaantes kun je alle natuurgebieden ontginnen. Maar veel geld uit dat Groenfonds wordt nu gebruikt voor de verkoop van promotie van energiepolitiek van die overheid, imagocampagnes en ander groen gel…De compensatiehectares zijn gewoon niet beschikbaar. En weg is gewoon weg.
2. Een andere tactiek die vaak wordt toegepast is de salamitactiek. Dien een MER in voor één plandeel, en voeg na goedkeuring ook de rest toe en zeg dan ‘ja maar dat mocht ook’.
3. Botte machtspolitiek kan ook: de overheid kan de Crisis en Herstelwet inzetten, die gewoon permanent van karakter is en in de NB Wet zit opgenomen. Zij kan haar ecologische excuses en rookgordijnen inkopen bij het Planbureau voor de Leefomgeving, het instituut dat volgens de NB Wet monopolie heeft op het advies over de natuurtoestand.
4. De schaamlaptactiek is een andere: de overheid pest wat vissertjes weg met het excuus ‘bodemberoering’, waarbij ‘effecten niet zijn uit te sluiten’. Omdat zij de partij zijn die het minste geld oplevert en het makkelijkst is aan te vallen.

Waar is Natuurmonumenten nu?
En wie doet daar vrolijk aan mee omdat de overheid zoveel zwijggeld subsidies geeft: Natuurmonumenten, de eigenaar van Griend…Wilfred Alblas, waar zijn jullie nu? Hoort iemand iets van Natuurmonumenten? Te druk met vissertje pesten in media, zoals nu weer in magazine Noorderland omdat dit zo makkelijk scoort. Oh ja, en de ‘Marker Wadden’,  mooi mediaprojectje…veel belangrijker dan echte Wadden.

Met geldzucht is ook het handelen én mediagedrag van Natuurmonumenten te verklaren, dat op de schoot van de overheid het erfgoed van Jac. P. Thijsse op het spel zet. Jac P richtte de club op om natuur tegen de overheid te beschermen, omdat de overheid de belangrijkste ontginner van natuur was in 1900. En nu- na jaren van luxe dankzij aanleg van de Ecologische Hoofdstructuur- is de overheid opnieuw de grootste aantaster van deze ‘Woeste Gronden’.