bakas cr 590

Duurzaamheid nu echt gereduceerd tot religie

Heeft u het Arena EO debat over windenergie ook gezien?
Prachtig toch? Niet alleen de zaal (ca 100%), maar ook het normaliter zeer duurzame en gezagsgetrouwe EO TV publiek (61%) waren blijkbaar erg tegen méér windenergie. Door het tv publiek werd na afloop climategate gastblogger Adjiedj Bakas uit het tegen-wind kamp tot winnaar van het debat uitgeroepen!

Deze uitslag spreekt boekdelen over het draagvlak voor het energieakkoord. Opgeteld bij de kritische opstelling van inmiddels al 3 journalisten van de Volkskrant is er maar één conclusie mogelijk: blijkbaar zijn onze argumenten tegen het energieakkoord inmiddels volop onderdeel van het publieke debat, en aan de winnende hand.

Maar dat is niet de meest opzienbarende constatering over deze Arena!

Pro wind argumenten
Is u iets opgevallen aan het debat? Miste u niet iets?
Hoe vaak is door het pro-wind team klimaatverandering of CO2 reductie als argument gebruikt? Of het opraken van de fossiele brandstoffen?
Niet één keer!!!
Dit was tot een half jaar geleden ondenkbaar geweest. Na decennia overal te pas en te onpas als argument bijgesleept te zijn, is de klimaatdiscussie blijkbaar zo dood als een pier. Een team van pro-wind deskundigen in een EO programma dat niet één klimaatargument gebruikt….
Geen wonder dat Jan Paul van Soest zijn diepe frustraties in een véél te duur boek van zich afschrijft!

De schim van Putin
Wel werd nog even gerefereerd aan Putin: van die enge man en van de oliesjeiks wil je toch niet afhankelijk zijn?! Maar uitgewerkt werd dat niet.
Als dat wel gebeurd was, was gebleken dat je maximaal 30% van je stroom met wind kunt opwekken, en dat de duurzaamste manier om de rest op te vullen met gas is. Dat we dat nu vooral met steenkool doen, komt omdat het Russische gas belachelijk duur is.

Putin is voor zijn uitgaven afhankelijk van deze opbrengsten. Hij zal tot het bot gaan om ten allen tijde de leveringszekerheid van Europa veilig te stellen. Zijn gas gebruikt hij alleen in zijn eigen invloedssfeer als politiek wapen: namelijk door het voor een spotprijs te leveren aan bevriende regimes. Wat een onmens!

Het failliete en corrupte Oekraïne, met al miljarden aan openstaande gasrekeningen aan Rusland, kreeg nog steeds die vriendenprijs, tot Europa er voldoende onrust gestookt had om daar een opstand te veroorzaken die een redelijk netjes gekozen (maar pro-Russische) president afzette.
(Eurofiele boezemvrienden Verhofstad en Van Baalen, zeg eens, zijn jullie erg trots op jullie optreden op dat plein? En gaan wij nu die miljardenschuld, en voortaan de gasrekening naar Europees tarief, van het resterende straatarme pro-Europese deel van Oekraïne aan Rusland betalen??!)

Onze gashandel met Rusland bewaart door onderlinge afhankelijkheid de vrede in Europa, stelt ons in staat om onze huizen te verwarmen (of gaat u dat liever op windstroom doen volgend jaar?) de windmolens op een schone manier te backuppen, en is überhaupt niet nóg verder te beperken (we hebben bijna al onze gascentrales al afgeschakeld, en stoppen ook binnenkort met bijna alle WKK op gas).
Maar ik dwaal af.

Hét pro-argument!
De Greenpeace official, de zon-en-wind ondernemer van ODE, en uiteraard de windboer verdienden allemaal hun boterham aan hun groene boodschap, en de laatste noemde dit als hoofdargument om vóór wind te zijn.
Ah, eindelijk: een pro wind argument!

Het enige argument vóór windenergie van het pro team, bestaande uit groene verdieners,  was dus dat je er veel geld aan kon verdienen. Ten koste van de sappelende gezinnen en middenstanders uiteraard. Heel eerlijk.
Hoe absurd kan een debat zijn?!

Het duurzame geloof
Voor het voornemen van de regering om via het energieakkoord elk gezin met een ondermodaal inkomen zijn laatste vrij besteedbare €1000 per jaar af te pakken is blijkbaar geen reden of excuus meer nodig.

“Bent u voor duurzaam?” was de dogmatische vraag die de aanwezige tegenstanders van windenergie met het mes op de keel werd opgedrongen.
Uiteraard, wie is dat niet. Kwestie van definitie.

Sabine Uitslag blijft maar drammen

Sabine Uitslag blijft maar drammen

“En wat is de goedkoopste duurzame energie?”

“Kernenergie” werd terecht geopperd, maar dat was het foute antwoord, want alleen grasgroene wind en zon zijn voor de groene dromers duurzaam. Het verplichte antwoord bleek – wat een verrassing – windenergie te moeten zijn.

Nu is, als je keuze tot wind en zon beperkt, het juiste antwoord op deze vraag:
(van te duur naar extreem te duur): wind op land, PV, wind op zee.

Waarom zit er eigenlijk 18 miljard aan wind op zee in het energieakkoord als PV nu al goedkoper is, en veel betere kansen heeft om verder in prijs te dalen? En waarbij er een groter deel van de kosten (50%) naar het Nederlandse MKB gaat? En waarbij er niemand last heeft van horizonvervuiling of gehinderd wordt bij het varen of vissen?

De vraag naar het waarom
Maar daar gaat het niet meer om. Het gaat blijkbaar nergens meer om. Niemand is nog geïnteresseerd in de vraag waarom we peperdure wind en zon zouden moeten gebruiken in plaats van spotgoedkope fossiele- en kernenergie. “Duurzaam” moet gewoon, want mosgroen duurzaam zijn is in de ogen van de voorstanders van windenergie de verplichte staatsreligie, en daarbij spelen argumenten of kosten geen rol meer.

De contra argumenten
Het tegen-wind team kwam met uitstekende en soms vernietigende argumenten.

De rampzalig hoge kosten van de Duitse Energiewende die daar wél openlijk bekend gemaakt zijn (meer dan 1000 miljard!) werden als referentie gebruikt voor de in Nederlands te verwachten kosten (de bekende meer dan €1000 per gezin per jaar), en daar had de Greenpeace opponent geen enkel verweer tegen. Terecht werd Kamp verweten de kosten van het energieakkoord nog steeds geheim te willen houden.

Rayman wist met een briljante move de duurzame ondernemer te laten voorlezen dat er al 400.000 Duitse gezinnen afgesloten zijn omdat ze de door de Energiewende dramatisch gestegen energiekosten niet meer op kunnen brengen.

400.000 Duitse gezinnen al afgesloten door Energiewende

400.000 Duitse gezinnen al afgesloten door Energiewende

En uiteraard was er aandacht voor het feit dat de tientallen miljarden die er nu aan wind besteed gaan worden de volgende generatie niets anders zullen opleveren dan duur schroot en een economie in recessie.

Thorium MSR
Het contra team werd bijna obsessief aangevallen op hun veronderstelde onvermogen om een alternatief voor wind te vinden. Dat onvermogen bestond trouwens vooral tussen de oren van Sabine Uitslag, die na haar jarenlange training in onze twitterkamer erg goed bleek te zijn geworden in selectief luisteren.

Leuk dat voor het eerst op prime time in dit verband door Bakas de thorium MSR technologie genoemd werd. Weliswaar iets te optimistisch (over tien jaar is er wel een demo-centrale, die wordt gebouwd in China, maar die produceert nog geen elektriciteit, en is nog niet commercieel) en de op dit moment in aanbouw zijnde thorium centrales zijn geen MSR technologie, en hebben dus niet de voordelen daarvan. Goedkope, schone, betrouwbare, volledig veilige thorium energie zonder noemenswaardig kernafval is op zijn vroegst over twintig jaar commercieel beschikbaar.

Maar dat doet er niet toe: we hebben de komende eeuw nog meer dan genoeg gas en kolen. De kern van de zaak is dat nú werken aan thorium wél iets betekent voor de volgende generatie. Die kan dan rustig aan de gang met het uitrollen van grote aantallen goedkope thorium MSR centrales, die het aandeel fossiel wél substantieel zullen kunnen terugdringen, in tegenstelling tot de groene lievelingetjes wind en zon.

Bakas raakte de kern toen hij stelde dat het weggooien van miljarden aan windenergie waar geen behoefte aan is, de wél zinnige ontwikkelingen, zoals thorium MSR centrales en goedkopere PV technologie in de weg staat, en de volgende generatie niets oplevert behalve peperduur schroot.