Wat ooit uitgeroeid was als plaag kan bij ons dankzij welvaart weer getolereerd worden

Wat ooit uitgeroeid was als plaag kan bij ons dankzij welvaart weer getolereerd worden

De hele planeet wordt weer onleefbaar volgens kranten dankzij een zesde massa-uitsterven. Waar komt dat vandaan? Op 30 mei publiceerde Stuart Pimm, ecoloog en ontvanger van de Heinekenprijs een nieuwe studie in Science naar de snelheid waarmee moderne diersoorten nu van de planeet verdwijnen ten opzichte van wat het fossielenarchief aangeeft, voor zover je dat kunt vaststellen. De alarm-industrie vent de resultaten daarvan nu uit en het huidige uitsterven van soorten zou 1000-10.000 maal hoger zijn dan ‘normaal’,(een getal dat de Millennium Ecosystem Assesment al geeft) wat het fossielenarchief aangeeft als uitgestorven soorten per miljoen soortjaar (e/msy)

De meeste studies hanteren een natuurlijke uitsterfsnelheid van 1 soort per miljoen soortjaren. Pimm komt in Science plots met een natuurlijke waarde die 10 maal lager zou zijn, op basis van ‘various lines of evidence’. Dus terwijl er niet meer soorten uitsterven, krijg je zo toch die factor tien hogere uitsterfsnelheid voor de moderne tijd. Dat maakt meer indruk dan wanneer je constateert dat in Europa afgelopen eeuw misschien 1 muis uitstierf, de beierse woelmuis. jawohl. Die verzoop in een fust Weizenbier, nee flauw grapje. Het is heel erg! De ecologische crisis vereist volstrekte humorloosheid.

Daarnaast gaat Pimm verder op een omstreden terrein: hoeveel soorten zijn er nu op aarde. Er zijn 1,9 miljoen beschreven door de wetenschap. Als je een hoger soortenaantal op aarde kiest, zoals Pimm doet, een van de hoge schattingen van 10tallen miljoenen. Dan heb je ook veel meer uitstervende soorten per gekapt stuk regenwoud, dan wanneer je van lagere soortenaantallen uitgaat. Die hoge soortaantallen zijn geschat op basis van ‘fogging’-proeven, waarbij onderzoekers een tropische boom drenken in bestrijdingsmiddel en tellen hoeveel soorten er uit die kruin vallen: een proef in Panama vond wel 1200 soorten die uniek zouden zijn voor die boomsoort.
Wanneer je dan ook nog rekent met tienduizenden boomsoorten, en je vermenigvuldigt die op een bierviltje met die insecten per boomsoort. Dan sterven er nogal wat soorten uit per plukje bos waar je de zaag inzet…

Ondertussen hoeft habitatvernietiging dus niet te versnellen, om hogere uitsterfcijfers te krijgen. Je draait wat parameters omhoog zoals Pimm doet, en plots is het Zesde Massa Uitsterven dichterbij. ookal
A. Is in het fossielenarchief niets te vinden van die unieke insectensoorten per unieke boom en kan de achtergrondsnelheid fors omhoog wanneer paleontologen voldoende fossiel materiaal hadden om hun verscheiden op te merken, gewoon omdat er een factor 1000 meer soorten zijn dan eerder opgemerkt die ook onherroepelijk uitstierven
B. Is van de best geregistreerde diergroepen, de vogels en zoogdieren nu 1 procent van de wetenschappelijk beschreven soorten in afgelopen 500 jaar uitgestorven, terwijl een massa uitsterven betekent dat 75 procent het loodje legt
C. Vond 95 procent van die extincties op eilanden plaats

Kortom. Globale schrikbeelden zijn misschien effectief om mensen op zoek naar levensdoel met de neus de zelfde kant op te krijgen, om journalisten te bereiken en de usefull idiots van de groene brigade. Maar ze vertellen weinig over wat er lokaal en regionaal nu gebeurt met soorten en trends.

Bij ons keert de wolf bijvoorbeeld weer terug, nadat we deze eerst als een plaagdier uitroeiden, zoals we nu nog met ratten en kakkerlakken doen. Hij bedreigt onze voorraden en levens niet meer, en heeft daarom nu zijn eigen steunfonds gekregen en Ark natuurontwikkeling die met de wolf fondsen kan werven. De wolf is nu een marketingobject voor westerlingen dat onze hang naar het ongeregisseerde verbeeldt.
Ook bij biodiversiteit geldt dat sommige dieren meer gelijk zijn dan anderen, en dat opvattingen over wenselijkheid met tijd en levensstandaard veranderen. In India sneuvelen jaarlijks nog 100den mensen dankzij tijgers, tenduizenden door de beet van een cobra, in Afrika worden 10 duizenden mensen soldaat gemaakt door de nijlkrokodil.

Met een schaaltje 15 academisch salaris op Hawaii is het dan makkelijk praten over de waarde van biodiversiteit.