In de nieuwe wet Natuurbescherming wordt het begrip ‘intrinsieke waarde’ voor natuur opgenomen. Dat meldt De afdeling Sharon Dijksma- en overheidsbeleids-profilering van het Ministerie van Economische Zaken. Dat betekent ogenschijnlijk dat ‘de natuur’ een waarde in zichzelf krijgt, maar voegt zo een religieuze dimensie toe aan natuur die een onaanraakbaarheid en heiligheid verlenen aan ieder lapje groen waar een procedurekampioen zijn persoonlijke waarde aan verleent. Het werpt een nieuwe barriere op tussen natuur en mensen.
Waarde, intrinsiek of niet is altijd door mensen toegekende waarde, dus intrinsieke waarde wordt die waarde die met de meeste procedures en propagandakracht door de strot wordt geduwd. Daarnaast bestaan van het begrip natuur vele tientallen definities. Wiens natuur wordt dus intrinsiek?
In de praktijk houdt dit nu in dat de urbaan linksige visie van de Groene 11 leidend wordt, waarbij het Wereld Natuur Fonds maar ook het Planbureau voor de Leefomgeving natuur negatief definieren: de afwezigheid van mensen en de Amerikaanse wildernisvisie. Daardoor komen zij ook steeds met de bewerining op de proppen dat in NL liefst 85 procent van de biodiversiteit zou zijn verdwenen. Dat halen ze uit 1 studie van Rob Alkemade, die alleen rekent met wat sinds 1700 verdween, maar niet wat ervoor terugkwam.
De opname van intrinsieke waarde betekent een verlies voor natuurgebruikend Nederland en de rechtervleugel. Ze blijven ‘natuur, wat duur’ roepen en verzuimen een degelijk op wetenschap gebaseerd eigen geluid op touw te zetten. Daardoor laten zij de Groene 11, intrinsiek leugenachtige clubs als het Wereld Natuur Fonds de toon zetten en wat lichtvoetige plezierpolitici van D66, PvdA en Groen Links om daar zelf wat in tweede viool met de mond vol tanden achter aan te wandelen, vaak ook nog met de staart tussen de benen. Defensief, in plaats van de aanval met degelijke munitie. Destroy!
Natuur is niet links, maar bij uitstek een rechtse hobbie zoals ik al blogde. Het begint bij grondbezit, en de vrijheid daar in diversiteit en met voldoende kapitaal een invulling aan te geven.
De opname van intrinsieke waarde betekent een verdere vervreemnding van normale nederlanders van hun eigen omgeving, wat Dijksma ook mag bazelen over draagvlak. Maar goed, een land krijgt de politici die het verdient, en de intellectuele zwakzinnigheid op rechts in dit dossier houdt dat status quo in stand.
Is er ook iets positiefs te melden? Jazeker, het winnende essay van de Westhoff-wedstrijd van Steven Geurts biedt een frissere kijk op de relatie mens-natuur dan wat intrinsiek leugenachtige clubs als WNF Kamerleden op de mouw spelden om een voet tussen de deur te krijgen en vooral macht.
Nu mijn netwerkverbinding van mijn laptop is gecrasht en budget voor vervanging ontbreekt, kan ik even geen links of plaatjes posten, ik werk via I.pad, maar google m even en zijn essay ‘gerepte natuur’ is het lezen zeker waard.
Mijn droom is dat de conservatief liberale vleugel de natuur weer terugclaimt, de haarvaten wil zijn van ons landschap in ons prachtlandje, uit handen van het leugenaarsvolk van WNF, Natuur en Milieu, Greenpeace en andere clubs met een (wetenschappelijk) integriteitsprobleem. Maar men blijft wat in oude reflexen hangen. Zo wordt het nooit wat, yerwijl er zoveel beters mogelijk is. Natuurbescherming, de effectieve variant is een patricische aangelegenheid, die gedijt bij welvaart. Links gebruikt de natuur vooral als hoer van haar anti- economische ideologie, wat zowel economisch als ecologisch destructief werkt. utopisten en fondenwervende protestclubs toetsen voorgestaan beleid nooit op praktische werkzaamheid, wat leidt tot hun zelfbevestigende wereldbeeld. Uch, ik heb gesproken.
Nu in Drente: aan de ene kant pleur je de natuur vol met natuurlijke duurzame natuurkoeien, aan de andere kant protesteer je tegen uitbreiding van veehouderij omdat dat “slecht voor het milieu” zou zijn, dat heet hypocriet toch????
Niet zolang je de rest maar vol plempt met windmolentjes. Daar kun je aan zien dat ze het echt, heus louter natuur geen enkel finacieel of ideologis belang, goed voor hebben met de natuur.