Ik ben door de FD-redactie kaltgestellt na een klacht van Jolanda Maas van de reclameafdeling van de Sociaal Economische Raad, bij het maken van een kritisch verhaal over de afwezige milieubaten van het Energieakkoord. Het aangeleverde verhaal kun je hier lezen. Ik mail Ed Nijpels van de borgingscommissie van het Energieakkoord persoonlijk met vragen, en krijg vervolgens een dag later een dame van de afdeling beleidsverkoop aan de lijn, Jolanda Maas. Die vertelt dat Ed een vrije dag heeft, maar dat maandag de antwoorden komen.
Ik moet toegeven dat ik toen een tikje gepikeerd reageerde, en voelde de mondhoeken aan de andere kant van de lijn straktrekken: de toon maakt de muziek. Dat heeft met mijn vooringenomenheid te maken richting alles dat met ‘communicatie’ en de overheid van doen heeft. Ik kan er niet aan wennen dat een publieke organisatie ook nog eens publiek geld verspeelt aan reclametactieken, waar deze theoretisch in dienst van burgers zou moeten werken, in plaats van andersom. De meeste journalisten doen braaf mee, maar wat gebruikelijk is hoeft niet normaal te zijn. Bij bedrijven vind ik het wél volkomen normaal, en met vele heb ik daar goede ervaringen. Bij mijn vorige verhaal heeft Essent keurig meegewerkt, niets op aan te merken. De overheid is geen bedrijf. Punt. En dan: De tijd die onze Ed gebruikte om de reclame-afdeling van de SER in te schakelen had hij ook kunnen gebruiken om mijn vraag te beantwoorden.
Je krijgt dus al het idee: Ed wíl niet (ver)antwoorden. Ik krijg uiteindelijk pas dinsdagmiddag- na een herinneringsmail te sturen- van die typische wollige (excellerend in nietszeggendheid) communicatie-passages toegemaild waarin ‘citaten’ met daarin ‘dhr Nijpels vindt’ worden toegedicht aan: Ed Nijpels. Ze zetten zijn naam er ook maar onder zo van ‘kijk journalistje, dit komt van de man die je wilde spreken’(maar niet heus)
Hoe gek denken ze daar dat ik ben: Nijpels wil dus gewoon niet reageren en laat Jolande Maas wat inelkaar knutselen in publiek betaalde tijd. Dus mail ik dat hij zich toch als deels publiek betaald persoon mag verantwoorden over een leuke hap geld, minimaal 18 miljard euro subsidies voor windturbines op zee die geen milieubaten leveren, terwijl dat ‘milieu’ de enige motivatie is achter het Energieakkoord. Die windmolens moeten niet van Europa, de Belgen doen ook maar 13 procent dure energie. En terwijl WKK er uit is gehaald, kun je zoals onze Theo al berichtte daarmee met minder kosten meer CO2-winst halen dan met de turbines.
Ik krijg per mail van ‘communicatie’ passages uit het Energieakkoord overgepend terug, en de bekende hoopvolle verwachtingen van de opstellers die van zoveel politieke- en marktonzekerheden afhangen zonder feitelijke onderbouwing dat het de status van bewering niet ontstijgt. Maar geen enkele puntsgewijze reactie op de vraag:
Je kon er de klok op gelijk zetten: wanneer ik Nijpels aanspreek op zijn publieke verantwoordingsplicht, gaat de SER vervolgens bij de FD Hoofdredactie gram halen. En nu mag ik niet meer voor het FD schrijven. Nu zou mijn stuk te opinierend zijn, wat best mogelijk is omdat ik er al jarenlang zo dicht op zit. Maar de heersende (en simpelweg feitelijk onjuiste) opinie van journalisten is ‘de transitie is noodzakelijk voor het klimaat’, en omdat alle journalisten vanuit die opinie werken heet dat plots géén opinie. Je wordt geacht zo over het Energieakkoord te schrijven, en de miljardenbestedingen met handschoenen te benaderen als ‘gerechtvaardigd door De Grote Noodzaak’. Een collega werkt ook letterlijk zo, hij ging over energie schrijven toen Al Gore hem bang maakte met zijn klimaatfilm en mag daar wél zo kritisch op Shell zijn als ik niet mag op de groene hoek.
Veel leuker om te laten zien, dan dat kritische gedoe: er kwam een sperwer in mijn tuin
Maar omdat ik in de mainstream de minderheid vertegenwoordig die deze insteek kiest heet het ‘te opinierend’, en moet ik mij driedubbel verantwoorden. Het punt is echter: het is veel complexer om in 1200 woorden uit te leggen waarom windenergie géén emissies uitspaart dankzij de context waarin al die turbines komen, dan om in 12 woorden te beweren dat windenergie schoon is en nodig dankzij Al Gore. Ik kan dat in 3 woorden doen, ‘windenergie is schoon’ en dat is volgens mij de hoofdreden waarom journalisten doorgaans zo makkelijk meelopen in het groene verhaal, dit als vertrekpunt van een stuk mogen hanteren. En andere visies als ‘afwijkende opinie’ wantrouwen. Vergelijk het met de ‘klimaatverandering= CO2’-slogan en de klimaatrealistische positie dat de discussie over (lage) klimaatgevoeligheid van CO2 gaat, bij vele andere factoren over een lange termijn. Ongelijke strijd.
Hoe dan ook, ik nu kaltgestellt en moet ook toegeven. Ik zit te dicht op dit onderwerp, ben er te persoonlijk bij betrokken. De complexiteit maakte ook dat het stuk minder soepel loopt dan ik in mijn betere verhalen kan. Men vindt ter redactie dan ook nog eens een wat baldadige blog die ik over het Financieele Dagblad drie jaar terug schreef, nadat een opiniestuk over 18 miljard verdwenen klimaatsubsidies niet werd geaccepteerd(een andere 18 milard dan die van het Energieakkoord), en ik me verbaas dat 18 miljard geen nieuws is, maar een verkeerd gedeclareerde taxibon wel. En ik heb vele honderden verhalen verkocht aan alle zelfbenoemde kwaliteitskranten, dus aan mijn kwaliteiten op dat vlak hoeft het niet beslist te liggen.
Dus moet iemand anders het nu maar oppikken en loop ik 600 euro mis. Ach, geld zat :-)Zo verloopt mijn hernieuwde vrijage met de mainstream ook weer kort en hevig. Het zit niet in de aard van het beestje om in de pas te lopen, ook niet van de conformistische journalistiek. Wanneer je dan een fout begaat ligt er al snel een vergrootglas op, zeker wanneer the powers that be aan de lijn hangen en stellen dat ik Nijpels niet mag aanspreken op zijn publieke verantwoordelijkheid. Er was een fout gevonden: ik schreef ten onrechte dat de Nederlandse emissies met 2 procent waren gedaald, waar dit 0,3 procent was. Stom.
Al jaren doe ik vele niet-krantige dingen en ik heb ook meer met het delen van mijn enthousiasme over natuur dan met kranten. Ik ben ook aan een andere uitdaging toe. Wel hoop ik dat de redactie een wat kritischer koers weet te kiezen ten aanzien van alles dat zich in een groene jas hult, om zo op publiek geld aanspraak te kunnen maken voor zaken waar vanuit de markt geen vraag naar is. Succes!
Wat onze Ed betreft: Hier in Friesland- mijn dorpje Langweer om precies te zijn- heeft dhr Nijpels toch al een zekere reputatie als het gaat om de omgang met publiek geld, zoals het met miljoenenwinst door (willen) verkopen van een met publiek geld opgeknapte boerderijvilla die hij van de provincie overkocht. De juiste man op de juiste plaats, zullen we maar zeggen, Ed bij de Borgingscommissie van hét project dat historisch veel publieke miljarden zal verduisteren zonder maatschappelijke baten. En waarvan objectieve kwaliteitsjournalisten dus de Grote Noodzaak voor Het Klimaat bejubelen, dat is namelijk geen opinie maar de neutrale kapstok van ieder verhaal.
Nieuw nietwerkwoord: nijpelen
Rypke, je bent genijpeld.
Het staat vast dat Nijpels druk heeft uitgeoefend op de redactie, via de SER. Hij stond ook op 33 in de top 100 van machtige personen in NL bij de Volkskrant dus ik zag het al aankomen….Bek houden!
en vervolgens halen ze deze oude blog van 3 jaar geleden van stal om zich beledigd te voelen, wat ook de bedoeling was. Mag ik geen opinie hebben over journalisten en die wat kruidig opdienen?
http://climategate.nl/2011/09/27/financieele-dagblad-vindt-verdwenen-18-miljard-euro-klimaatsubsidies-geen-nieuws/
kortom, ik ben inderdaad genijpeld
De SER en Nijpels met zijn voorlichtingsmevrouw en het energie-akkoord, maken zo te zien allemaal deel uit van het “Ministerie van Waarheid” en die weten echt wel hoe ze van zich af moeten bijten, zo te horen …
@ Rypke: Ga a.u.b. gewoon door met het ontmaskeren van zakkenvullende “klimaat-deskundige” zoals Ed Nijpels. Je bent succesvol in het in de hoek drijven van dit soort charlatans. Hoeveel zou hij toucheren voor zijn dedicatie? En dan ook nog de essentiële vragen laten beantwoorden door een publicatievoorlichtingstrut van een NGO. Wat een sukkel!
PS: De kolencentrales, met hun effectieve energie-rendementen t.o.v. windturbine-energie in het SER-Energie-Akkoord, mogen open blijven van de toezichthouder i.v.m. valse prijs/kostenconcurrentie. Minister Kamp heeft het SER-energie-akkoord moeten aanpassen vandaag!!!!!!
Hij heeft nu de rendementsnorm van de kolencentrales verhoogd. Dat kan ie ook bereiken door de bijstook van “duurzame” houtpellets in de kolencentrales te verbieden, waarmee tevens zeldzame moerasnatuur in de USA niet verder wordt vernietigd.
Men moet dus de vinger op de juiste zere plek blijven leggen, bij Kamp, bij Nijpels en bij de gesubsidieerde “duurzame” NGO’s
Mensen als Nijpels zijn in feite gewoon laf. Altijd babbelen over transparantie, maar dat geldt natuurlijk alleen voor anderen. Zodra ze zelf kritisch worden benaderd en ter verantwoording worden geroepen, maken ze misbruik van hun macht en snoeren mensen zoals Rypke de mond. Maar ik denk dat Rypke zich hierdoor niet uit het veld laat slaan. De aanhouder wint uiteindelijk.
De rol van het FD is natuurlijk ook beschamend.
Juist een blad voor de financiële wereld zou het groene financiële mijnenveld in kaart moeten brengen.
Maar ja, waar waren ze bij de eerdere financiële bubbels?
Subsidie en onbeperkt toegang tot publiek geld werkt corruptie in de hand en haalt het slechtste in de mens naarboven. Dat er zeldzame vleermuizen en Zeearenden te pletter vliegen tegen de wieken is maar bijzaak voor de zelfbenoemde milieu- en natuurclubs. Het had niet veel gescheeld of de plannen om 3 windmolens hoger dan de Steenwijker Toren waren op de grens tussen het NP de Weerribben en NP de Wieden geplaatst, de route wordt toevallig gevlogen door de purperreiger maar dat was vreemd genoeg geen issue.
“Dat er zeldzame vleermuizen en Zeearenden te pletter vliegen tegen de wieken is maar bijzaak voor de zelfbenoemde milieu- en natuurclubs.”
Hoezo bijzaak? kun je toch weer subsidie voor krijgen om de afname van die dieren tegen tegen te gaan.
Groen is het nieuwe bruin en bedient zich ook van dezelfde methodes. De mond vol van democratie, vrijheid van meningsuiting, draagvlak, inspraak, etc., maar ondertussen het hele windverhaal onderbrengen in de Crisis en Herstelwet en via achterbakse methodes mensen die met legitieme argumenten aantonen dat het groene verhaal niet klopt de mond snoeren. Doodziek word je ervan.
Wanneer dit verhaal juist is, (en ik heb geen reden daaraan te twijfelen) is dit een meer dan schandalig gedrag van zowel FD, de heer Nijpels en mevrouw Maas.
Heb dit eerder meegemaakt na een kritisch artikel in De Telegraaf over windmolens op zee binnen de 12 mijlzone. Ik werd dezelfde avond gebeld door Nieuwsuur om eventueel in debat te gaan met de heer Nijpels. Helaas ‘kon’ de heer Nijpels niet en verviel het debat. Wel eigenaardig dat de heer Nijpels precies één week later in Buitenhof wel de tijd had en de gelegenheid kreeg om – zonder echt tegenspel van de haar Hagen – zijn ‘visie’ te geven op dit dossier. Doorspekt van feitelijke ‘onvolledigheden’.
Ik vraag mij af wanneer de kritische Kamerleden zich bewust worden van de aanstaande economische ramp die zich geleidelijk aan voltrekt. € 18 miljard voor projecten op zee, gestart voor 2023. Meer en alle heel grote (mislukte en geslaagde) projecten opgeteld tot nu toe. Fyra, Delta werken, Noord Zuid lijn, Betuwelijn, JSF. Achteraf een Enquete commissies instellen maakt misschien wel het falen en de gefaalden zichtbaar, maar haalt niet de uitgegeven € 18 miljard terug.
Het zou van klasse (en openheid) getuigen wanneer de betrokken partijen (overheid, investeerders, energiemaatschappijen) openheid zouden geven over de business plannen die aan deze plannen ten grondslag ligt, inclusief ‘zekerheden, aannames en best guesses”. En van zorgvuldigheid van de zijdevan de overheid deze (combinatie van) plannen te laten doorrekenen door een niet betrokken, echt onafhankelijk instituut. Benieuwd welke Kamerlid hier vragen over gaat stellen.
Albert Korper
Voorzitter Stichting Vrije Horizon
Beste Albert, dat is exact de strategie die ze hanteren, het debat vermijden
Zo ging het ook bij mijn rapport over het wereld natuur fonds, alle media benaderden mij en ik zou in deba mey vd gronden bij knevel en van den brink, maar op de valreep ‘ kon’ vd gronden zogenaamd niet, ze vertrouwen met al hun geld en reclame dat het dan vanzelf doodbloedt
Beste Rypke,
En helaas is dat het geval. Dat is ook de oorzaak van de halfhartig kritische opstelling, een enkele uitzondering daar gelaten. Noteer maar eens hoeveel lagen de vraagsteller de diepte in durft / wenst te gaan. ik bedoel hiermee of een vragensteller een vraag echt uitdiept in plaats van, na het vaak obligate antwoord, door te ‘zappen’ naar de volgende vraag die hij/zij op papier heeft staan.
En de journalistiek is vrijwel dood, een plek waar vooral ambtenaren en vrouwen nog tot hun recht komen van 9 tot 5, echt kritisch zijn is verdacht, je moet in de pas lopen.
Nijpels is eigenlijk best wel zielig, kijk eens wat hij op z’n bordje heeft geschept:
http://www.parlement.com/id/vg09lli4zmzh/e_h_th_m_ed_nijpels
Ik vraag mij af waarom hij zich vrijwel overal mee moet bemoeien en dat nog wel zonder enige specifieke kennis.
Ik wens hem een goed huiselijk leven toe (want dan wordt zijn aandacht misschien afgeleid van zaken die hij anders verziekt).
Er zijn natuurlijk meer van dit soort pathalogische aandachtvragers, mogelijk voldoende in aantal om de aandacht van de farmaceutische industrie te trekken.
Eén pilletje per dag en dit soort problemen zijn verdwenen.
Naarmate de staat steeds groter wordt en hele stukken Bruto Nationaal product verpest met haar invloed, wordt er ook steeds meer geld uitgegeven door die staat in de richting van bladen als FD. Ook de energie verkoop maatschappijen hebben geldstromen daarheen..Dat zijn inkomstenbronnen waar FD op leeft
Het gaat om geld voor advertenties: personeels advertenties voor de overheid, maar voor energie maatschappijen zijn dat ook gewone commerciele advertenties, alhoewel de overheid ook al veel advertorials uit zijn hoed tovert ,om beleid te larderen. Ik heb me indertijd verbaasd over de eenzijdige berichtgeving met betrekking van energie en millieu politiek van BNR , dat in feite is dat verbonden met FD. Hele advertorials over nieuwe energie en energie transitie. Er zijn onmetelijke fortuinen aan opinie making. FD raakt dat niet graag kwijt . In feite is FD bang om geld van adverteerders kwijt te raken door hen redactioneel op de tenen te treden. In feite kun je zien , waarom de staat te groot geworden is als de kranten bang zijn de inkomsten van deze machtige bronnen te missen. Dat is dan ook de reden dat we nu in een sterk meegekoppeld informatie klimaat zitten.. Alle neuzen wijzen nu dezelfde kant op omdat (noodzakelijke) kritiek vanuit de pers nu dood gemaakt wordt. De pers is zo geen kritische volger van de politiek meer, maar afhankelijk van de stemming in de politiek.
Het publiek wordt niet dommer , het wordt steeds eenzijdiger geïnformeerd.
Niet meer dan een “uitvergroter van de stemming” van de machtigen. Een vergelijking met de Pravda in USSR- Rusland dringt zich op en we zagen hoe het daar afliep. De USSR ging er failliet , maar de Pravda heeft nooit een woord van kritiek op de politiek gehad.
In Belgie zie ik de “Knack” eigenlijk hetzelfde doen. Het schrijft enerm tegen het NVA. De Tijd kan nooit meer betrapt worden op een positief stuk over kernenergie. Er is onlangs een wisseling geweest bij een ander Belgisch blad- “Trends” , ik vermoed ook wegens druk op de redactie om politiek gewenste berichten te schrijven. Je voelt dat er daar druk is. Ingezonden stukken van politici over energie zijn daar soms hilarisch stom.. Ik herinner me een stuk van Bruno Tobback over energie eilanden en totale transitie..
Het is hard maar Nederland is al lang geen gezonde democratie meer. Dat ligt aan VVD-er Nijpels die denkt dat hij zich zo hard kon maken. De man weet niet meer wat het woord betekent. De VVD staat eigenlijk nergens meer voor dan als een ambtenaren congsi apparaat , dat de macht met andere ambtenaren congsi’s ( van de PVDA en CDA ) wil delen om de poen. Een deelbelangen maffia binnen de staat. Democratie kunnen ze missen als kiespijn. Een grote staat daar zijn ze voor , dat geeft meer macht en maakt hun onderneming belangrijker. Dat vinden ze “groei” Dat betekent dat ze de de staat als onderneming gebruiken voor hun ambtelijke belangetjes. Doen alsof ze “staats” ondernemer zijn . De politieke winst claimen ze altijd; de meer dan waarschijnlijke economische verliezen leggen ze neer als belasting verhoging bij de burger. Je zou er depressief van worden als je wist hoeveel ordinaire babbelaars zonder speciale talenten als Nijpels de zaken naar hun hand kunnen zetten binnen de overheid. De gebakken lucht die verkocht wordt in managers opleidingen wordt vooral verder verkocht in overheids functies.
“Nijenrode” kreeg invloed. Dat ging je studeren omdat je te lui was voor een harde technische studie, maar toch te streberig om geld te laten liggen en je de baas over iets wil spelen later. Nu snapt die Nijpels niet waar hij eigenlijk over praat. Een paar terra, watt zei je ook alweer? Daar zit de overheid vol mee.
Dit stuk van renevers leest als een afstandelijke, heel rationele beschrijving van structuren in het hedendaagse politieke bestel in Nederland en België die formeel niet vastliggen, onzichtbaar zijn voor het grote publiek en zelfs ontkend worden. Wij vallen het politieke bestel hier tot nu toe aan door kritiek te leveren op de overduidelijke fouten die het maakt.
Maar ook de structuur van dat “sterk meegekoppeld informatieklimaat” [goede beschrijving trouwens] laten we hier nu zien en daarmee bestrijden we het hopelijk beter. Het ingroeien van de staat in de samenleving dat hier heeft plaatsgevonden [dat is een andere term voor ongeveer hetzelfde], vertoont inderdaad nogal wat griezelige parallellen met het oostblok!
De Muur van het oostblok is gevallen door te blijven ageren tegen de onethische en misdadige elementen in de politieke ondersteuning er van en door steeds meer slachtoffers er van te helpen ontsnappen.
De nieuwe Wende zou op soortgelijke wijze te werk kunnen gaan, ze zou de ondergang van het klimaatbeleid zijn en een nieuw elan kunnen brengen in de samenleving op basis van individualisme en particulier initiatief.
@Harry van Schalkwijk: Ik beschouw de eenzijdig op Klimaat-, Milieu-, Duurzaam- en Bio-tamboerenende politieke beweging verworden tot een stuurloos extremisme. Ik bedoel niet de zorg voor natuur, de zorg voor het milieu, het zuinig omgaan met grondstoffen, het optimaal gebruiken van energie, het bewaken van de economische kracht. Ik bedoel de politiek dominante eenzijdigheid en de tentakels van dit extremisme in de sociale en politiek wetenschappen en politiek media-outlets, die de politiek de verkeerde kant opdrijven en een afhankelijke industrie heeft gecreëerd en moet onderhouden voor haar door massa hysterie geïndoctrineerde electoraat. Ik zie een zichzelf onderhoudende politieke cirkel, sterk ideologisch en defensief ingesteld, waarbij fundamentele kritiek niet meer welkom is. Het is 80% dogmatisch politiek gedreven. Slechts 20% onafhankelijke wetenschap. Dat baart mij grote zorgen. Het is de reden waarom ik blog op climategate.nl.
Het energieakkoord is alleen onlogisch als men verwacht dat onze energievoorziening er schoner en goedkoper van wordt. Als men verwacht dat het energieakkoord zoveel mogelijk geld op gaat leveren voor (met name) de fossiele energiesector ondanks de eisen van Brussel ten aanzien van verduurzaming dan wordt het energieakkoord ineens heel transparante en begrijpelijk.
Het concept van het ‘salderen’ van zonneenergie bijvoorbeeld. Iedereen weet dat elektriciteit niet wordt opgeslagen (behalve in relatief kleine hoeveelheden in scandinavische stuwmeren maar dat is een druppel op een gloeiende plaat). De maatregel is dus duidelijk onlogisch en absurd. Maar als men bedenkt wat het voordeel is voor de fossiele industrie dan wordt de maatregel ineens heel logisch. Immers, als Nederlanders straks massaal aan het salderen slaan dan verdwijnt het merendeel van de zonne-energieonbenut in de grond, ter voorkoming van overcapaciteit. Maar de salderende Nederlander mag WEL gewoon ‘zijn’ gesaldeerde stroom afnemen in de donkere wintermaanden, en die stroom wordt gewoon opgewekt met aardgas- en kolencentrales. Op papier zijn al deze salderende Nederlanders braaf energieneutraal. In werkelijkheid betalen ze via de achterdeur voor ruim 50% van hun verbruik (zelfs als ze ‘energieneutraal’ zijn) gewoon nog steeds voor aardgas en kolen om elektriciteit te produceren. De Nederlander denkt dat hij ‘groen’ bezig is, en de fossiele industrie is verzekerd van afzet. De meerkosten van het hele verhaal komen linksom of rechtsom toch wel bij de burger terecht, want niemand zal toestaan dat het licht uit gaat.
Ik denk dat het nog wat moeilijker ligt, Joris. De salderende Nederlander krijgt inderdaad de meeste tijd gewoon fossiel opgewekte energie in huis, maar hij betaalt daar nauwelijks voor omdat hij op zonnige dagen veel energie het net opgestuurd heeft en zich niet hoeft af te vragen of dat ergens nuttig wordt besteed. De niet-salderende Nederlanders, dus mensen die zo’n installatie niet kunnen of willen aanleggen, die betalen voor zijn fossiel opgewekte energie.
Volgens mij klopt het grootste deel van wat Joris stelt
1. energie wordt er niet schoner door
2. energie wordt er niet goedkoper door
Wat niet klopt, volgens mij is dat de fossiele energiesector er o pverdient. De kosten (zonder opbrengsten) worden betaald aan duurzaamheidsadviseurs, grondeigenaren onder de windturbines, buitenlandse leveranciers van onderdelen en enkele Nederlandse betonmortelleveranciers, gezien de vrij stevige funderingen.
Wat ook niet klopt is de achtergrond achter het salderen. Als de stroom via het paneel wordt opgewekt, wordt niet afgenomen van het net en van de fossielestroomproducenten. Als niet wordt opgewekt, wordt “gewoon” afgenomen. De fossielestroomproducent heeft dus minder afzet bij gelijkblijvende vaste lasten. De kosten van de stroom gaan omhoog. Die kan vast niet worden doorberekend, dus die kosten zijn voor de genoemde stroomproducent.
Salderen is een piramidespel. De opbrengsten zijn voor degene die zonnepanelen hebben, de kosten voor de rest. Hoe groter de groep paneeleigenaren wordt, hoe groter de last voor de niet-eigenaar totdat het systeem klapt.
De fossielestroomproducent komt nog meer in de klem te zitten. Binnen de milieubeweging is een stroming op gang gekomen om de bevorderen dat investeringen in fossiele stroomproductie worden teruggetrokken. Daarmee denkt men het milieu een dienst te bewijzen maar het enige effect is dat de fossiele stroom, die we toch nodig hebben, er duurder op wordt.
Dat willen de milieu-zeloten juist bereiken, duurdere fossiele brandstofprijzen, waardoor gesubsidieerde windturbine en zonne-energie minder slecht scoort.