De Noordzee lijkt steeds groter te worden bij de fondsenwervende consulting- en campagnefirma Stichting de Noordzee (SDN) – met consultingopdrachten tot in China, Vietnam en Cambodja. De Chinese Noordzee, oftewel het ‘de Noordzee’ in de naam is een merknaam geworden die zilte associaties moet oproepen richting klanten. Stichting de Noordzee geeft met WNF NL de Viswijzer uit, een ‘vrijblijvende’ adviesgids voor visconsumtpie die is opgezet om het MSC-label te vermarkten. In het oerwoud van beweringen over voedsel en duurzaamheid is er bij de handel vraag naar advies voor imagozekerheid, en dat vullen ze professioneel op met een glimmende glossy zoals iedere commerciele dienstverlener zou doen. De vraag is alleen: waarom ben je dan goed doel en geen bedrijf.
Een lezer stuurde de link naar hun financiele jaarverslag 2013. Dat doet mij deze vraag nog eens stellen over dit bedrijf met + 1 miljoen euro omzet. Ze huren een kantoor aan de Drieharingstraat voor een halve ton euro per jaar, waar ze nu eindelijk uit vertrekken om iets minder op stand te gaan. BV de Noordzee haalt 3.5 ton euro subsidies binnen op een jaaromzet van +1 miljoen euro, wat qua subsidiejaar 2011 (1 miljoen euro) een tegenvaller mag heten maar toch knap hoe ze dat weer flikken, net als het groeiende aandeel particuliere inkomsten. Ze krijgen consultinginkomsten van het supermarktwezen waaraan ze hun private MSC-label opleggen zodat andere private labels geen toegang meer krijgen in supermarkten. Dat geld zal dan vast zijn voor duurzaamheidsadvies. Maar is dat geen gevalletje mededingingsautoriteit?
Stichting Volvo, voor uw en onze veiligheid is aankoop Volvo verplicht bij autokrediet
Bij de vermarkting van die Viswijzer in media betrappen wij SDN/WNF herhaaldelijk op feitelijke onjuistheden, dus hoe ‘objectief’ is die objectieve adviesgids, die ook door visserijbiologen als Ray Hilborn wordt betwist op wetenschappelijk gebied.(er zijn internationaal tientallen particuliere adviesgidsen zonder wetenschappelijke standaard)
De olifant in de kamer die best tot Kamervragen mag leiden is: waarom mag één private entiteit haar private label opleggen aan het supermarktwezen, detailhandel en bankwezen, zonder enige publieke transparantie over hoe de beoordeling van hun Viswijzer met wel/niet-eetadviezen tot stand komt, of deze wel op actuele wetenschappelijke gegevens is gebaseerd danwel particuliere smaakoordelen en privaatcommerciele belangen van MSC (dat zonder winstoogmerk bijzonder expansief de markt verovert, en alle winst in eigen uitbreiding steekt zonder winstoogmerk….)? Nu is BV de Noordzee ook al bezig om Delhaize in Belgie te bewerken om alleen hún private labeltje nog te laten verkopen. Zoals het ze al lukte bij het CBL-supermarktwezen alle MSC-concurrentie te blokkeren.
MSC (fusiemerk van WNF en Unilever) is één van de vele duurzaamheidslabels voor zeevoedsel, de enige toegevoegde waarde van MSC is garantie van herkomst op een wereldmarkt. Maar wanneer je weet dat vis uit de Noordzee komt van een bestand op duurzaamheidsniveau, of uit een land met deugdelijk visserijbeleid (dat is een verantwoordelijkheid van overheden) voegt MSC niets toe, behalve lastenverzwaring voor vissers en een bonus voor het consultingcircuit. MSC is met name voor kleinschalige visserij onbetaalbaar, met tonnen euro’s accreditatiekosten.
Zie ook hun jaarverslag. Nu starten ze met de Rabobank ook nog het Sustainable Food Initiative om hun MSC/ASC-merkje via de investeringskant dwingend op te kunnen leggen aan vissers en visserijdetailhandel met een Raborekening. Andere deelnemers zijn Fauna en Flora International en Synnervate.Ik zeg daarmee niets kwaads over MSC zelf, als label is het prima. Maar je kunt het vergelijken met Volvo die er in slaagt dat ‘het goede doel’ een dwingende campagne kan opleggen aan kredietverleners voor kopers van auto’s. Omdat Volvo-tanks veiligheid als verkooppunt hebben (een algemeen belang), mag voortaan alleen nog krediet worden verstrekt bij de aanschaf van een Volvo. Stichting Autokrediet. Een Volvo voor uw en onze veiligheid.
Goed doel-status geeft goede voet tussen deur bij verkoop ongevraagde producten, na afdwingen vraag
De grootste olifant in de kamer bij clubs als SDN (én Natuur en Milieu) is wat mij betreft: waarom, Eelco Leemans worden jullie met je 12 FTE geen BV, wanneer jullie nuchter beschouwd een bedrijf zijn dat diensten verkoopt en producten?Ik zie voor jullie meer voordelen als BV: het oogt nog professioneler richting jullie klanten (waarvan de overheid de grootste is) dan een stichting en ‘milieu’ is al lang geen liefdadigheid meer. Duurzaam is handel!
- De enige reden om ‘goed doel’ en stichting te blijven die ik kan bedenken is een financiele: de stichtingsform biedt fiscale voordelen. Je komt zo in aanmerking voor donaties, hebt formeel geen winstoogmerk hoewel je de extra inkomsten kan opvoeren als kasreserve en gewoon kunt besteden voor uitbreiding van je bedrijfsactiveiten, extra FTE, een duur kantoor in het centrum van Utrecht enz.
- Daarnaast is er nog een inhoudelijk-commerciele reden om vooral stichting/goed doel te blijven: eigenlijk verkoopt Stichting de Noordzee vooral producten waar vanuit de markt geen vraag naar is/was, waarbij de Goed Doel-status een extra commercieel voordeel biedt: marktvoorrang, een beschaafd filantropisch imago en bekendheid zonder aan de zelfde professionele eisen te hoeven voldoen als iedere andere marktpartij.
Het geeft ze een voorrangspositie bij verkoop, een snellere voet tussen de deur dan een vertegenwoordiger van een andere firma die iets wil verkopen waar geen commercieel beduidende vraag naar is. Bijvoorbeeld verplichte oranje sleutelhangers aan iedere zak brood die je koopt om de herkomst uit Hollandse bakkerij te garanderen, en de blokkade uit de handel van alle brood dat niet verplicht sleutelhangers afneemt. Terwijl iedereen wel weet dat ons brood niet uit Cambodja komt.
- Aan SDN kleeft echter nog een ander nadeel: ze hebben in huidige vorm geen economisch baat bij werkelijke verduurzaming van visserij, het belangrijkste SDN-werkveld. Is duurzame visserij bereikt of is men al op weg naar duurzaamheid, dan is het advies van SDN niet meer nodig. Stichting de Noordzee heeft commercieel belang bij het in stand houden van een al of niet bestaande ecologische noodtoestand in de perceptie van handel, media en beleidsmakers, daarop rust hun verdienmodel en fondsenwerving.
Niet het Goede Doel maar de wet bepaalt wat verkocht mag worden
Het is consumenten worst of ergens MSC op staat of WC of wat voor merk ook dat claimt de groenste te zijn. Ik heb ook in restaurants nog nooit bij een etentje van een gast gehoord, of ken geen enkele restaurateur die ooit van een gast de vraag kreeg: ‘maar maar, deze overheerlijke schol ober, is deze geen MSC’: om dan met een vies gezicht de kostelijke visdis aan de kant te schuiven.
Je gaat er vanuit dat het een legaal product is. Of een product aan wettelijke eisen voldoet om in de schappen te mogen liggen is een klassieke overheidstaak, niet die van een private entiteit om op te leggen. In een gezonde marktsituatie zou MSC NOOIT het marktaandeel veroveren, wat ze nu wel lukt via een verkoopverbod van andere merken in het CBL-wezen. Dit door dwingend opgelegde campagnes van SDN/WNF (en welke rol speelt Kapitein Iglo Unilever hier??) die daarvoor miljoenen euro’s spendeerden aan marketing, want marketing is de corebusiness van milieuclubs .
Dus Eelco Leemans: geef mij alstublieft antwoord, en speel aub niet de kaart van de hogere beschaving om mijn vraag te kunnen ontduiken van ‘oh, de toon waarop, zo voeren wij beschaafde mensen geen gesprek..’, zoals je al bij de visserij deed wanneer deze openheid van jullie zaken vraagt waar ze de dupe worden. Wees wat mij betreft liever transparant dan arrogant, ik vind eerlijkheid beschaafder dan halve waarheid met een hete aardappel. Dat ik een keer schreef dat je als zo’n typisch links metromannetje klonk, neem ik bij deze terug. Foei! Wat pesterig van mij…
Goed doel?
Begin deze week werd 110 ton verse schol ‘doorgedraaid’, verwerkt tot diervoeding. Dat komt :
- a. omdat vissers maar vis blijven aanvoeren waarnaar geen vraag is in Nederland, en ze onder het motto ‘ja maar hij gaat wel dus moet ik ook wel’ maatregelen uitstellen die bijvoorbeeld de 3tjes en 4tjes uit de vangst houden die ook helpen bij selectiever vissen. ‘Ja maar hij vist wél met…’vind ik geen sterk argument voor een moderne op duurzaamheid gerichte visser, visserij is een privilege voor een Noordzee-elite, geen grondrecht voor mensen die uit gewoonte maar doorgaan.
- b. omdat Stichting de Noordzee de verkoop van Noordzeeschol blokkeert bij het supermarktwezen, zodat verse vis uit eigen zee gediscard moet worden tot diervoeding dankzij kunstmatige vraagbeperking.
- c. er uit de visserij qua marketing van eigen Noordzeevis ontzettend knullige zaken worden ontworpen als ‘de scholburger’, die alleen de beloftenindustrie helpen aan subsidies. Aan de ene kant de schol willen wegzetten als high end, en vervolgens aanbieden in de vorm waarin doorgaans afvalvlees wordt verwerkt voor bij de Febo: een burger…
Good is in the eye of the beholder/stakeholder
Is dat een goed doel Eelco Leemans, de verspilling van verse vis uit eigen zee van een soort die op MSY wordt bevist, met een visserijmethode die volgens onderzoek waar jullie zélf opdracht toe gaven (Ilvo) niet beslist de ecologisch slechtste is? Wanneer je ervoor kiest (jouw keuze) mijn vraag te ontwijken: de visserij leest alvast mee en ik weet dat iedereen over wie ik schrijf mijn blog ook leest, naast velen in alle lagen van de bevolking die er toe doen, waaronder vele mediavertegenwoordigers die al wekelijks bellen. Daarom blijf ik net zo lang doorbloggen over je goede doel tot er wél antwoord komt, en dan niet ontwijkend van ‘oh, de toon waarop je dat zegt, wij zijn veel beschaafder enzovoort’.
Wees – ik herhaal- liever transparant dan arrogant, ik ben de redelijkheid zelve in wederkerigheid. Het is mogelijk wennen voor jullie dat er iemand opstaat die niet als een doorsneejournalist al jullie beweringen als ´de waarheid´of ‘nodig voor het milieu’ overschrijft maar kritisch en met kennis van zaken kijkt; hoe ontwikkelt een ooit als idealistisch clubje begonnen milieustichting (waarin ook vissers zaten) zich nuchter gezien tot een bedrijf dat producten en consultingdiensten verkoopt onder dekking van goededoelen-status, waarbij de interpretatie van wat ‘goed doel’ is nogal afhankelijk is van welke politieke gezindte je bent, en je persoonlijke belangen. Good is in the eye of the stakeholder, vond ik wel een goede vondst…
Of jullie ‘fout’ zijn zal ik niet beweren, ik vind Volvo ook niet beslist fout of iemand die graag meer Volvo’s op de weg ziet, al is het mijn auto niet (ik wil een Austin Healey, pisrood, bruinleren bekleding, wit leren opvouwbaar dak, spaakvelgen, droom droom droom). Dat is smaak, waarover niet valt te twisten, en het is legaal om meer Volvo’s te willen zien. Zo ook bij voedsel. De één krijgt een beter gevoel bij eten van MSC-vis en wil daarvoor betalen, de ander van een verse vis uit eigen plomp, wat van dichtbij komt is lekkerder: eigen vis eerst.En wil daar wat meer voor betalen.
Er is vraag naar jullie bestaan, wie ben ik dat bestaansrecht te betwisten. Hoewel jullie tot 2011 nauwelijks inkomsten uit eigen fondsenwerving kregen en vooral op subsidies dreven van Ton IJlstra BV (Bij Ministerie van EZ, jullie gulste gever)
Alle bedrijven zijn mengvormen van goede en minder goede eigenschappen, goed is deels ‘in the eye of the beholder/stakeholder’, wat iemand ermee denkt te winnen. Ik beschrijf hier als recensent van BV de Noordzee een kant die volgens mij bijstelling behoeft. Of ben ik dan onbeschaafd wanneer ik jullie beschrijf als normale mensen die geld willen verdienen (helemaal niets mis mee!), niet beslist beter of slechter dan de rest van alle tweevoeters? Ik spreek je kortom aan op gelijk niveau. Wanneer je niet in staat bent daar op open wijze op in te gaan of niet mee om kunt gaan is dat niet beslist mijn fout.
Maar laat ik van het goede uitgaan! Een alternatieve naam wanneer jullie stichting blijven zou kunnen zijn : Stichting MSC-promotie, of Stichting Unilever is de Beste. Zoals Natuur en Milieu als lobbyist voor Eneco en turbinefabrikanten ook beter Stichting Eneco kan heten, Stichting Subsidie voor Nutsbedrijven, of Stichting Siemens Moet u Hebben. Dat – lieve milieumensjes-geeft jullie enthousiasme voor een merk en bedrijfstak treffender weer!
Duidelijke zaak. Een Stichting biedt de heiligenkrans van een “goed doel”. De BV heeft aureool van winstpakker. Ze begonnen ooit als onwetende idealisten, nu zijn het bewuste winstpakkers, die slechts strijden voor hun volgende subsidieverstrekking en duur betaald “advieswerk” plegen, terwijl hun ideologisch “duurzaam” de diverse wetenschappelijke toetsen niet meer kunnen doorstaan.