De Green Blog heeft in de VVD haar schadelijkste vorm gevonden voor natuur en economie

De Green Blob heeft in de VVD haar schadelijkste vorm gevonden voor natuur en economie

Hans Labohm bij de Dagelijkse Standaard blogde er al over, nadat de conservatieve milieuminister Owen Patterson werd ontslagen door David Cameron. Patterson schreef  in The Telegraph zijn opiniestuk ‘Proud of standing up against the green lobby’ Hij maakte zich onmogelijk door zijn verzet tegen wat hij de ‘Green Blob’ noemt, zijn definitie van die Niet Gekozen Organisaties (NGO’s) valt één op één te vertalen naar Nederland:

 By this I mean the mutually supportive network of environmental pressure groups, renewable energy companies and some public officials who keep each other well supplied with lavish funds, scare stories and green tape. This tangled triangle of unelected busybodies claims to have the interests of the planet and the countryside at heart, but it is increasingly clear that it is focusing on the wrong issues and doing real harm while profiting handsomely.

Local conservationists on the ground do wonderful work to protect and improve wild landscapes, as do farmers, rural businesses and ordinary people. They are a world away from the highly paid globe-trotters of the Green Blob who besieged me with their self-serving demands, many of which would have harmed the natural environment.

I soon realised that the greens and their industrial and bureaucratic allies are used to getting things their own way.

en

Their goal was to enhance their own income streams and influence by myth making and lobbying.

RZ12ijzerenrijnEnergieakkoord is prototype van Green Blob
Owen Patterson beschrijft wat wij hier het bureaucratisch academisch complex noemen: de onheilige drie-eenheid van op geld en invloed beluste fondsenwervende obstructiegroepen, gelieerde bureauacademici/ambtenarij, en door hen bevoordeelde industrieen die hun door een zeer kleine minderheid gewenste beleid met een overdaad marketing, mediainvloed, publiek private belangenverstrengeling en halve wetenschap bij de meerderheid door het keelgat duwen, parasiterend op de productieve sector. Met het SER Energieakkoord als laatste trieste voorbeeld van kapitaaloverheveling naar de ‘happy few’ , geleid door een gesjeesde politicus die Statenleden onder druk zette om 100 miljoen euro publiek geld te investeren in een bedrijf (Econcern) waarvan hij commissaris was, zodat het op papier meer waard wordt: Ed Nijpels.

In Groot Brittannie gaat het net als bij ons, Patterson stond daar tegen op en is nu niet meer in functie. Ik stel Nijpels kritische vragen en mag direct niet meer voor het FD schrijven, waarna het FD voor Nijpels gaat krom staan om hem vooral te vriend te houden.  Maar wij kunnen deze groene draak verslaan met moed en doorzettingsvermogen. Zoals Patterson schrijft:

Like the nationalised industries and obstructive trade unions of the 1970s, the Green Blob has become a powerful self-serving caucus; it is the job of the elected politician to stand up to them. We must have the courage to tackle it head on, as Tony Abbott in Australia and Stephen Harper in Canada have done, or the economy and the environment will both continue to suffer.

Wil de Nederlandse Patterson opstaan?  Waar zijn de mannen met ballen in de Kamer?  Ik zie nu vooral twitterende schoolmeisjes, en Cameravragen-stellers die de eer van het ambt van politicus verwateren, zoals dat in de journalistiek overigens ook het geval is. De ondraaglijke lichtheid….