Heeft Greenpeace zijn PR gevoel verloren?

Groene NGOs zijn goed in PR. Dat is ook waar ze zich vooral mee bezig houden zoals we mede dankzij Rypke’s blogs over het WNF weten. Het is hun core business. Maar het lijkt er op dat ook de open brief die Greenpeace samen met 8 andere NGOs aan EU Commissie voorzitter Juncker stuurde om te pleiten tegen een Scientific Chief Advisor een blunder is. Heeft Greenpeace alweer zijn hand overspeeld?

Meerdere PR blunders in korte tijd
In juni werd al bekend dat Greenpeace miljoenen in wisselkoers speculaties had verloren. In Juli kwam naar buiten dat hun internationale programma directeur Pascal Husting airmiles verzamelde door van zijn woonplaats in Luxemburg naar zijn werk in Amsterdam te vliegen.

Financieel avonturieren met donatie- en belastinggeld dat bedoeld is als actiegeld is lastig uit te leggen aan het publiek. Dat past niet erg in het ‘redder van het milieu’ profiel. Maar ook zo’n vliegende directeur past niet goed in het Greenpeace business model. Als Greenpeace niet doet wat ze zegt waarom zouden anderen zich dan laten overtuigen dit wel te doen?

Dat vonden de medewerkers op het kantoor in Amsterdam ook en er werd intern een brief rondgestuurd die Husting vroeg af te treden. Dit houdt de gemoederen intern nog steeds volop bezig en escaleert ook binnen Greenpeace International. Het kan niet anders dan dat er nu een forse machtsstrijd over de te volgen koers gaande is.

Greenpeace maakt weinig vrienden met deze actie
Wij berichtten hier al over de brief van Greenpeace die inmiddels vriend en vijand verbaasd heeft. Zoals Forbes het zegt is er een ‘war of letters over call to abolish EC scientific adviser role’ los gebarsten na de Greenpeace-NGO brief. Inmiddels hebben vele brieven de burelen van Juncker bereikt. Een overzicht vind je hier dankzij de zeer nuttige Engelse charity-organisatie ‘sense of science’. Onder ‘coverage’ zijn vele reakties opgelijst die allemaal steun betuigen voor de noodzaak van een CSA om ‘evidence-based decision-making’ in de EU te steunen.

De reakties komen van een breed spectrum van maatschappelijke organisaties. De vereniging van wetenschapsjournalisten in Europa bij monde van Joost van Kasteren staat in de lijst, maar bijvoorbeeld ook de vaak groene Guardian. Ook zij pleiten, bij monde van Roger Pielke jr., krachtig voor een CSA.

Openlijk tegen wetenschap zijn verkoopt niet lekker
Het is natuurlijk evident dat de milieubeweging niet zo’n boodschap heeft aan zorgvuldige wetenschap, dat mag tenslotte de PR en fondsenwerving niet in de weg staan. Maar jezelf zo openlijk uitspreken tegen wetenschap lijkt zich ook tegen Greenpeace te keren. Zelfs argeloze MSM lezers gaan misschien nattigheid voelen en wellicht schrikt er zelfs een energieakkoord politicus wakker. Trevor Butterworth zei het in Forbes zo:

We should [..] promote scientific transparency by destroying an office that has provided Europe with the best chance of getting it. After such arguments, it is hard not to conclude that political self-interest is really at work here..