Wereld Natuur Fonds valt weer concurrentie eigen MSC-label aan: tijd voor Bewuste NGO-week

Bewuste misleiding? Bewuste NGO-Week maakt onderscheid goede bedoelingen en goed doel

Het is tijd voor de Bewuste NGO Week, waarbij  een nieuwe NGO-codecommissie goede en slechte NGO’s onderscheidt op basis van hun investeringen in de praktijk, en de bewijsvoering achter hun beweringen. Dat blijkt nu het Wereld Natuur Fonds (JvdG verdient anderhalve ton per jaar) en Stichting de Noordzee opnieuw al dan niet bewust leugens verspreiden over concurrentie van hun (voor kleinschalige visserij onbetaalbare) duurzaamheidslabel MSC, vooruitlopend op de ‘Bewuste Visweek’ van WNF en Stichting de Noordzee vanaf 14 september.

Monopolie op duurzaam?
Daarin leggen zij de consument en handel onder de vlag van ‘het Goede Doel’ dwingende consumptieadviezen op. Ook claimen zij monopolie op duurzaamheid via hun Viswijzer zonder transparantie over de wetenschappelijke onderbouwing van hun uitingen of adviezen, of deze op actuele gegevens zijn gebaseerd.  Terwijl vele andere wegen naar duurzaam bestaan. Een beter alternatief voor de Viswijzer is de Duurzame Visserij Wijzer van de SWNM, waar je wél met referenties naar de literatuur claims kunt controleren. Bij vis van bekende herkomst voegt MSC niets toe, behalve onkosten voor vissers.

Het promoten van één ecolabel is een PRIVAAT belang, temeer daar MSC  (= Unilever/WNF) geld verdient aan monopolisering van de vismarkt (0,5 procent per verkocht product), om dat in organisatieuitbreiding te steken. Een gevalletje publieksmisleiding én Autoriteit Consument en Markt dus, zoals ik al vaker schreef, ordinair marktje veroveren onder de dekking van ‘goed doel’. De Stichting Wij Willen BMW die een verkoopverbod van Mercedes forceert via marktafspraken met het autowezen…

Wie neemt wie in de maling over paling? Het WNF misleidt meer dan de partij die zij van misleiding beschuldigt

Sustainable Eel Group met IUCN: wie is WNF om te bepalen wat wel en niet groen is?
Bij de vorige ‘Bewuste Visweek’ loog het WNF ook al ongestraft over de in het oranje gezette Noordzeegarnalen  ‘Pas op met Hollandse garnalen‘ (waar niets mis mee is, maar MSC-certificering komt daar al 7 jaar niet van de grond) en raden zij consumptie af van duurzaam gevangen Noordzeeschol (op MSY, zoals visserijbiologen gebruiken), waardoor goede schol als bulkproduct wordt gedumpt (zoals Martin Scholten van de WUR al voorspelde). Ditmaal start WNF/SDN een hetze tegen Duurzame Palingsector Nederland (DUPAN), de club die streeft naar verduurzaming van consumptie en vangst van deze als kritiek bedreigd gekwalificeerde vis, let op het subtiele verschil tussen streven naar en er al zijn.  Dat is belangrijk in Viswijzer-context want:

• Ook bij MSC kan een visserij op een overbevist bestand het label krijgen, wanneer een herstelplan in werking is dat duurzaamheid bewerkt (waarbij het er op moment van toekenning dus nog niet ís).  In alle EU landen geldt nu een Aalmanagement plan sinds 2009, en bij aankoop van glasaal door de  (kweekpaling 95 procent verkoop) sector geldt dat zij een deel moeten gebruiken voor uitzet in het wild/herstelmaatregelen.

Dupan werkt samen met groene NGO Vereniging Kust en Zee EUCC (een NGO die ook met Stichting de Noordzee werkt) en neemt zelf deel in de Sustainable Eel Group, waarin ook IUCN deelneemt (moederorganisatie van WNF, waarvoor WNF als fondsenwerver was opgezet) en van waaruit een duurzaamheidsstandaard voor paling werd ontwikkeld: de sector verplicht zich tot herstelprojecten en uitzet.Wat stelt WNF/SDN over paling

Halve waarheid/leugen 1 WNF/SDN; er zijn veel meer wegen naar aalherstel dan consumptiestop
WNF: Paling nog steeds te koop: Zolang het niet verboden is om paling te verkopen, kunnen supermarkten paling blijven verkopen. Dit is natuurlijk alleen zolang er vraag naar is. Daarom adviseert het WNF het publiek om geen paling meer te kopen (….)

Wie is het WNF om de enige weg naar duurzaamheid te claimen of aalherstel? Er zijn vele andere NGO’s waaronder Kust en Zee en IUCN die een andere mening hebben hier. Wanneer niemand aal consumeert is er ook geen duurzaam beschikbaar geld voor herstel in de praktijk of partijen die economisch belang hebben bij snel herstel. Het WNF-advies betekent het einde van veel herstelwerk. Zonder consumptie van paling (voor 95 procent uit kweek)  is er vooralsnog geen duurzaam fonds (jaarlijks constant bedrag, dat niet van politieke mode afhangt of campagnegift van Postcodeloterij) voor aalherstel in NL, laat staan een economisch belang achter herstel.  WNF-SDN investeert vooralsnog exact 0 euro in uitzet van aal, of het over de dijk helpen van (glas)aal, of in onderzoek dat niet louter een campagnedoel dient. De palingsector via DUPAN steekt een half miljoen euro per jaar in herstel aangevuld met EVF-subsidies voor onderzoek. Het WNF/SDN heeft economisch belang bij uitblijven van herstel, hun campagne-inkomsten drijven op agenderen van problemen, niet het oplossen daarvan.

 

Consumptie onder voorwaarden: Als consumptie (van kweekpaling) geld voor herstel levert, kan zelfs bedreigde vis gegeten worden: op sommige plaatsen als IJsselmeer moet aalvisserij wel drastisch ingeperkt (naast bestaande reductie) zonder medelijden voor vader op zoon-sentiment

Leugen 2 WNF: verwijzen naar 4 jaar achterhaalde situatie met als doel verdachtmaking
WNF: DUPAN-paling is geen goed alternatief (voor MSC? RZ).  Helaas, ook de paling van Dupan (De Nederlandse Stichting Duurzame Paling) is niet duurzaam. De term ‘duurzame paling’ is zelfs misleidend concludeerde de Reclame Code Commissie in 2011.

De naam fout schrijven dient hier het marketingdoel van WNF/SDN, dat concurrentie door alternatieve duurzaamheidsstandaarden wil uitschakelen met haar campagne (een ordinair commercieel doel, vermomd als goed doel); suggereren dat de sector doelbewust de consument misleidt. De Stichting Duurzame PalingSECTOR streeft naar verduurzaming en voert daarvoor projecten uit als aal over de dijk. DUPAN beweert niet dat de visserij op paling in NL al duurzaam is (zie eigen rapport Witteveen en Bos). Het WNF bedrijft hier een klassieke stroman. (ad baculum argument)

In een klacht van SDN/WNF en Greenpace bij de Reclame Code Comissie in 2011 gaf de RCC WNF en Greenpeace op 5 van de 7 punten ongelijk. Terechte kritiek betrof alleen een oude DUPAN-folder waarin twee claims stonden:

1. ‘duurzame paling’. Dat kon volgens de RCC de indruk wekken dat het reeds duurzaam was. Dat mocht niet, maar DUPAN had de folder al aangepast in 2011. WNF verwijst dus naar een al bijna 4 jaar niet meer bestaande situatie.

2. De sector kon wetenschappelijk niet hard maken dat het stopzetten van visserij geen optie is volgens RCC.  Klopt: Natuurlijk kun je die visserij stopzetten of daarvoor pleiten, het zal een effect hebben: meer overleving is meer aal.

Maar:

• Beheerste visserij voorzien van herstelmaatregelen is een reeel alternatief – ook aanbevolen door IUCN- waar zelfs WNF stelt dat visverbod pas over decennia een zichtbaar effect zou hebben. Ook WNF/SDN en Greenpeace kunnen niet hard maken dat een visverbod dé manier is, of zelfs maar zou werken wanneer je de partij die enige kennis van aalgedrag heeft én die bij herstel kan helpen in de praktijk buiten het Stichting de Noordzee-kantoor van 50.o0o euro huur per jaar uitschakelt: vissers.
• Het was nota bene DUPAN ZELF die met de NGO Kust en Zee op 3 juli een rapport ‘Duurzaam Aalbeheer op basis van balansberekeningen’ uitbracht van Witteveen en Bos. Daarin gaven onderzoekers als Jaap van der Meer (NIOZ) advies om per visserijregio te zorgen voor visserijREDUCTIE, om zo de overleving van aal te vergroten. U leest het goed: de sector zelf adviseert beroepsvissers van IJsselmeer en Markermeer om minder aal te vissen, en heeft het volmaakt praktijkvreemde WNF niet nodig om dat te doen. Daarnaast berekenden zij hoeveel geld nodig is om tot duurzame benutting van glasaal voor kweek te komen. Omdat niemand het rapport in ontvangst wilde nemen binnen politiek, overhandigden ze het maar aan zichzelf (aan de directeur Michael Mannaart van deelnemende groene NGO Kust en Zee).

De Bewuste NGO-week
Kortom: wordt u ook ten onrechte belasterd door WNF, Greenpeace of een ander segment van Green Inc, stuur het mij en we kijken er naar. Dit werd (zoals je wel kunt raden) gestuurd door Alex Koelewijn van Dupan. Ik vind de filosofie van hun club constructief, en heb daar iets van gejat voor mijn andere visserijvoorstel: het groene vispotje. Geld voor natuur genereren via consumptie, waar de oude milieubeweging in gel## verzandt waar de natuur niets aan heeft, zie mijn onderzoek naar het Wereld Natuur Fonds hier.

NGO’s moeten net als bedrijven afgerekend worden op het waarheidsgehalte van hun uitingen én maatschappelijk belang van hun bedrijfsvoering, temeer omdat ze steeds anderen de maat nemen maar geen zelfkritiek kennen. Waarbij een NGO-codecommissie de ANBI-status kan ontnemen wanneer bij herhaling bewuste misleiding is geconstateerd. Tenzij het WNF mij een afschrift toont waaruit blijkt hoeveel zij investeerden in visvriendelijke gemalen, over de dijk zetten van paling: maar dat kunnen ze niet, want dat doen ze niet.