Natuurmonumenten met DSM voor de biodiversiteit-based economy

Natuurmonumenten met DSM voor de biodiversiteit-based economy

Onder aanvoering van Wifred Alblas (regiodirecteur Noord) wil Natuurmonumenten (omzet 124 miljoen euro per jaar) liefst 11.000 hectare van het Wad op slot zetten voor vissers en 30 garnalenvissers van het Wad jagen, van terrein dat NIET van Natuurmonumenten is. Tegelijk wil dat zelfde Natuurmonumenten de boskap opvoeren en houtoogsten. Waar zij al met DSM stelden dat ze 175 duizend ton biomassa uit hun  natuurterrein kunnen halen voor brandstof; dat is een oogstvolume biomassa dat ruim 10 maal de hoeveelheid garnalen bedraagt die vissers met Wadvergunning jaarlijks oogsten van Wad en Noordzeekust.

De biodiversiteit-based economy is bij NM in opmars, gestimuleerd door het Ministerie van EZ, zo blijkt uit o.a. jaarverslagen, inside tips van collegae die research doen naar hun bedrijfsvoering en hun deelname aan de biomassa-conferentie in Wageningen dit voorjaar. Was kennis van bosbouw weggelekt, de inhaalslag wordt nu gemaakt.

Laten we de logica van NM nog eens inspecteren via hun nieuwsbrief:

Delen Waddenzee straks vrij van garnalenvisserij

De Waddenzee krijgt visserijvrije gebieden waar de natuur op de bodem zich ongestoord kan ontwikkelen en het aantal garnalenvissers wordt verminderd. Dat staat in een akkoord dat vissers, overheden en natuurorganisaties sloten.

  • Krijgen we ook Natuurmonumenten-vrije gebieden waar bos zich ongestoord door biomassa-oogstende beheerders kan ontwikkelen?Een mooi voorbeeld van wat ‘natuurherstel’ bij terreinbeheerders inhoudt leveren Statenvragen van de VVD op 3 november in Utrecht: het Utrechts Landschap rooit duizenden bomen om stuifzand te maken,  waaronder monumentale tamme kastanjes en Amerikaanse eiken.. Tegelijk betaalt de EU via het REDD-+-programma subsidies aan Indonesiers om géén bos te kappen…
  • We schreven al ettelijke malen waarom een zandige bodem in een dynamisch getijdengebied als het Wad die ‘ongestoord’ ontwikkelt biologische onzin is, waar de zandhonger sinds aanleg van de Afsluitdijk al rond de 10 miljoen kuub zand per jaar naar het Wad trekt, en Rijkswaterstaat nog 2 miljoen kuub zand mag suppleren per jaar als symboolmaatregel om 1 meter bodemdaling bij Griend (van Natuurmonumenten) door zoutwinning ’te compenseren’, die Sharon Dijksma goedkeurde. Hoort u Natuurmonumenten daar over?

Daarom mijn vraag: is Natuurmonumenten er voor de natuur, of is de natuur er voor de multimiljoenenomzet van Natuurmonumenten? En kan in dat geval niet iedere boer, Belg of bosbouwer de om niet van de overheid verkregen gronden van Natuurmonumenten in bezit krijgen om ze te exploiteren? Meet Natuurmonumenten hier niet met twee maten?

Als vissers uit natuur oogsten is dat slecht voor de natuur van Natuurmonumenten, hoewel meeuwen en vele soorten profiteren

Als vissers uit natuur oogsten heet dat slecht voor de natuur bij fondsenwervende grootgrondbezitter Natuurmonumenten, hoewel meeuwen en vele soorten profiteren

De Biodiversiteit-based economy: Natuurmonumenten wil meer natuurbezit melken
Kijkt u maar mee: Met ruim 1000 vierkante kilometer grondbezit wil Natuurmonumenten nu ‘ondernemer zijn voor de natuur’, een post waarvoor ze afgelopen jaar 6 ton euro binnenhaalden, maar die ze sterk willen uitbreiden. Je kunt daarbij ook denken aan parkeergeld bij NM-terrein en tolpoortjes. Bij Natuurmonumenten valt de oogst van biomassa en hout dan 0ngetwijfeld onder  ‘goed beheerder zijn voor de natuur'(de naam vooroa  boskap voor stuifzand en heide in hun jaarverslag). Dit natuurbeheer is het naar eigen smaak tegengaan wat de natuur van nature zou doen, namelijk verbossen, door bestaande natuur te rooien

103 miljoen euro subsidie voor baaiobeest iekonomie
Bij dergelijk ‘natuurbeheer’ komt volgens een gezamenlijk persbericht van DSM en Natuurmonumenten (Hans Wijers is van allebei) 175.000 ton biomassa vrij. Dat wilden ze van 2014-2016 gezamenlijk  voor biomassa-stook, ongetwijfeld met de daartoe beschikbare subsidies (103 miljoen euro in eerste planjaar, 33 miljoen euro in derde planjaar voor intekenende bedrijven/NGO’s), waarmee onze overheid partijen betrekt bij  het Manifest voor een Biobased Economy (…) en het ‘Businessplan uit oktober 2011.  De ’transitie naar de baaiobeest iekonomie’, terug naar de Middeleeuwen klonk zelden zo innovatief.

Journalist en bioloog Hans Kamerbeek schreef al ‘Waardevol Groen’, over hoe particuliere landgoederen de begroting sluitend krijgen met onder andere houtoogst. Hij schrijft nu een tweede deel, over hoe terreinbeheerders als Natuurmonumenten op zoek gaan naar geld uit hun natuurgebied, wat de afdeling Communicatie ongetwijfeld weer zal vernewspeaken tot ‘goed beheerder zijn voor de natuur’. Bij Natuurmonumenten was de kennis van bosbouw weggelekt, het bos kon natuurlijker worden en ouder. De nieuwe wind in natuurland van de baaiobeest iekonomie en geldbehoefte steekt daar nu een stokje voor.

  • Let wel, ik schreef zelf al in 2005 in HP de Tijd hoe je meer geld met natuur kunt verdienen, en dat schijnt nu ontzettend ‘in’te zijn: het gaat hier om het meten met twee maten.

Ecologische val door fragmentatie bossen
Laat ik prijswinnend ecoloog Rob Bijlsma, de laatste natuuronderzoeker in het bos, citeren over de opgevoerde kaplust van natuurorganisaties en de in de wetenschappelijke literatuur beschreven ecologische gevolgen daarvan:

Het verhoogt predatierisico (van diverse roofvogelsoorten, door een ecologische val-effect), vermeerdert stress, verkort de levensduur van nesten en bomen met nestholtes, resulteert in hogere kosten van levensonderhoud en verlaagt het broedsucces.

Fragmentatie van bos trekt roofdieren naar de percelen bos die nog staan, waar de broedvogels zich ophopen uit weggekapt omringend gebied, die dan sneller sneuvelen door predatie (ecologische val, je ziet dat ook in natuurboerenland, omringd door gifgroene agro-industrievelden )Volgens Bijlsma bestaat een omvangrijke literatuur om de schade te beperken, die men in Scandinavie en Noord Amerika – regio’s met substantiele bosbouw – wél toepast, maar wat hier vooral papieren werkelijkheid blijft.

Dat er in het rijke Nederland- waar bosbouw van geen betekenis is, zo nietsontziend met bossen en hun bewoners wordt omgegaan, is tamelijk stuitend. Want laten we vooral niet denken dat alle praat over biodiversiteit en zorgvuldig bosbeheer in de praktijk ook maar iets voorstelt. Het is de luchtfietserij van mensen die geen benul hebben van wat er zich in de bossen afspeelt. En die het vertikken om kennis te nemen van lokale kennis en van wetenschappelijk onderzoek. Wat een verschil met onze Europese en Noord Amerikaanse buren, die van alles uit de kast trekken om de schade zoveel mogelijk te beperken.

We blijven Hollanders hier, alles voor de commercie. Wanneer je achter de tientallen miljoenen euro’s investering in marketing PER JAAR (‘spreekbuis zijn voor de natuur’ noemen ze dat’) kijkt van Natuurmonumenten zie je wat het doodgewoon is: een met subsidies op de been gehouden bedrijf dat natuurgrondbezit exploiteert, met vrome excuses om vooral de loterijgelden ook niet mis te lopen.