images

De Brusselse aanlandplicht voor bijvangst (Discard ban) die januari inging voor een deel van onze gemengde visserij, dwingt vissers om de wet te breken om zich aan de wet te houden. Dat stelt ook de Schotse visserijvoorman Bertie Armstrong vast, en ik heb ‘m al even gevraagd meer voorbeelden te noemen dan hij hier al in de Shetland Times schetst. De Brusselse aanlandplicht ging van kracht, terwijl tegelijk nog regels golden voor minimale aanlandingsgrootte voor ondermaatse vis. Oftewel, je moet vis meenemen die je volgens andere Brusselse regels NIET mag meenemen.

Nederlandse vissers die ook in de Duitse en Britse EEZ vissen berichtten mij over vergelijkbare onzinnigheden, door nationale verschillen in de uitvoering van Brusselse regels. Een Urker kotter die op tong vist en die volgens Nederlandse interpretatie van Brusselse nieuwe regels nu de ondermaatse bijvangst verplicht moet meenemen, zou in de Duitse EEZ beboet worden voor….het meenemen van ondermaatse tong.

Dat heet een Catch 22: naar de roman over Britse oorlogspiloten in de Tweede Wereldoorlog, die niet mogen vliegen als ze krankzinnig zijn geworden. Maar als ze dat aangeven bij de dokter ‘ik word gek’, dan zijn ze dat volgens de dokter niet….Want iemand die van zichzelf doorheeft dat hij gek is, die is het niet. En die kan dus vliegen, waarmee hij nog meer gek wordt. Dankzij de almacht van wereldvreemde ‘idealistische’ NGO’s in het Brusselse lobbycircuit als WNF en Stichting de Noordzee- die per jaar meer dan een miljoen euro lobbygeld krijgen van de Europese commissie en van Sharon Dijksma haar ministerie- is Catch 22 nu ook van toepassing op visserij. De visserijcommissaris Maria Damanaki die de discardban doorduwde is nu bestuurder van een groene NGO geworden.

 

Oplossing niet bestaand probleem
Vanwege de onwerkbaarheid van de overhaast doorgeduwde aanlandplicht is de handhaving nu 2 jaar uitgesteld, dat heet de ‘omnibus-verordening’.De Brusselse aanlandplicht was volgens Armstrong veel te overhaast doorgeduwd, vanuit de wil van Europarlementariers om de groenste uit te hangen en revolutionair te doen.De aanlandplicht voor bijvangst lost niet bestaande problemen op. De belangrijkste doelsoorten voor de Schotse visserij waren al op een gezond bestandsniveau of bewogen zich in die richting, zo meldt Armstrong. Dat zelfde geldt voor de belangrijke soorten voor de Nederlandse visserij tong en schol.

Discardban tussen wal en schip
Dit is mijn tweede blog uit de nieuwe Climategate.nl serie ‘Discardban tussen wal en schip. Lees ook deel 1 over de negatieve  ecologische gevolgen van een discardban voor zeevogels, terwijl andere regulering van Brussel (Ospar en Kader Richtlijn Marien) mede aan populatietrends van zeevogels moet afleiden hoe de Noordzee er voor staat. Waarmee het houden aan de discardban dus een onwenselijke ecologische staat veroorzaakt volgens andere EU-regulering. Die weer zal leiden tot nieuwe NGO-acties en nog meer regulering. Een Catch 22.

Welkom in het Ecotopia van Groene Heilstaat 2.0.