Publiek betaalde mensen steunen elkaar in de jacht op meer publiek geld

Nederland MOET van alles van Jan Opgerotmans, laat hem eerst zijn eigen karakter verbeteren voor hij zich met mijn leven en omgeving gaat bemoeien

Nederland is labiel geworden, en sommige mensen springen daar al twitterend in publiek betaalde tijd handig op in, gesteund door publiek betaalde podia. Komende zondag lanceert de VPRO sekteleider Jan Rotmans weer met zijn wankele verhaal over Kantelpunten: een klassieke Rode Revolutie in groene vermomming. Wanneer zelfs de VPRO- de enige publieke omroep met af en toe fatsoenlijke documentaires- aan de haal gaat met nepintellectueel en charlatan Rotmans, dan maken wij ons ernstige zorgen over het intellectuele klimaat.

Rotmans zijn sekte Urgenda bespringt nu ook al de visserij in Urk, en heeft opvallende trekken van een Leninistisch-Trotskistisch revolutionaire beweging met groene vermomming. Men wil een vaag gedefinieerde verandering in korte tijd forceren. En dat zonder concrete, renderende werkbare alternatieven voor handen te hebben, zonder de kosten maar in acht te nemen of maar enig rekensommetje te maken. En acht zelfs de schade die door deze geforceerde vernietigingsdrang ontstaat een natuurlijk gegeven. De onvermijdelijkheid van de geschiedenis.

Bij onkritisch publiek en links journaille (pleonasme) ligt dat goed, want als het goed voelt is het goed.

Wij hebben Rotmans al eens eerder gerecenseerd, en verzoeken de Erasmus Universiteit nogmaals zijn hoogleraarschap in toegepast vrijetijdsmanagement en twitterkunde te ontnemen. Rotmans is een belediging voor de wetenschap en een deur in het gezicht van al het goede dat de Verlichting voor onze maatschappij bracht. Dat hoogleraarschap gebruikt hij toch maar om zijn onwetenschappelijke gezwets autoriteit te geven, en daarmee zichzelf een podium te verschaffen.

Als hij kon toveren...
Wij geloven meer in evolutie, dan revolutie in modieus jasje. Bij de huidige milde klimaatopwarming kunnen we beter rustig de tijd nemen echt werkbare alternatieven voor fossiele energie te vinden die werken. Zie onze Theo zijn Thoriumconferentie in Delft deze maand (die hij zelf financiert via de Stichting Milieu Wetenschap en Beleid) IN plaats van nu halsoverkop te willen kantelen omdat Jan Rotmans dan zijn fantasieen kan botvieren, sprekend voor een groot Berlijns stadion waar een adorerende menigte zijn kleinzielige ziel oppompt en waar hij zijn totalitaire machtswellust kan botvieren. Want dat is een kenmerk van alle mensen die vinden dat een heel land iets MOET en wel nu direct.

Ik zie in Jan Rotmans een soort twitterende Mussert, in potentie.

Vergelijk die kantel-obsessie-filosofie met persoonlijke groei, het leren van je fouten, waarbij AF-leren even belangrijk is als het leren van nieuwe vaardigheden. Jan, wat zou jij AF kunnen leren, zodat je niet meer de behoefte voelt anderen te veranderen in plaats van een meer spirituele weg te kiezen: zelf zover groeien dat je in de bestaande wereld steeds beter past.

Je kunt niet morgen per decreet verklaren dat je van al je nukken verlost bent, het vraagt oefening, leven is net topsport. Rotmans zijn transitie-ideologie is  voor groene fanatici, wat de You Can Heal Your Life-beweging aan zelfhulp-industrie voortbracht, wat instituten als Oibibio hun discipelen voorhielden. Dat je met perceptie je werkelijkheid kunt ombuigen, als je maar gelooft en de natuurwetten negeert. Magisch denken, hocus pocus. Iedereen heeft de wens om zich plots te kunnen verlossen, maar afgezien van een flinke wip en lekker bier/wijn danwel een partypil zijn er geen instant verlichtingen, vluchten van dagelijkse routine waarin de meeste van Nederlandse loonslaven gevangen zitten, klem tussen hypotheek en gezin.

Oibibio ging op de fles, maar het maakbaarheid-bij-toverspreuk-ideaal in combinatie met een geseculariseerde verlossingsdrang leeft nog. Het heeft zich naar het maatschappelijke discours verplaatst.

De realiteit is echter dat echte groei een vorm van evolutie is en hard werken. Maar gemakzucht spreekt natuurlijk meer tot de verbeelding dan hard werken, je sommetjes maken. Zoals ik al tegen de journalist van Erasmus Magazine vertelde: de houding van Rotmans is met 1 woord te typeren: onverantwoordelijk (en onvolwassen), een hoogleraar onwaardig.

Mijn wens is vooral dat Rotmans zijn idee over wat goed voor mij is vooral voor zichzelf houdt. Hij heeft ZIJN leven, en daarin kan hij als persoon vooral eerst BIJ ZICHZELF te rade gaan wat hem tot meer integer, waardiger mens zou maken. Ik op mijn beurt werk aan MIJN leven, en hoe ik mijzelf daarin oefen, wat voor vruchten dat mag voortbrengen op basis van mijn eigen keuzes: Daar hebben de totalitaire betuttelaars van Urgenda geen flikker mee van doen.

Opgerotmans.