In een overvol land, waar een zoutboer zomaar de Wadbodem met een meter mag doen dalen, zijn organisaties als Natuurmonumenten meer dan ooit nodig: als ze maar de goede prioriteiten kiezen
Ik was tot 4 jaar terug supporter van Natuurmonumenten, en ze blijven een noodzakelijke organisatie in Nederland als groen tegenwicht en beheerder van natuur. Maar…Ook na 3 maal herhalen weigert de van Milieudefensie afkomstige Teo Wams (directeur Natuurbeheer Natuurmonumenten, salaris 160.000 euro per jaar) openheid te geven over hoeveel geld nu werkelijk naar het veld gaat bij natuurbeheer. Dit in het kader van mijn onderzoek naar de staat van het Nederlandse Natuurbeleid: in contrast met mijn blogs wordt dat een gortdroog rapport, en in het wereldje van ecologen is ons eerste deel over mondiale biodiversiteit alvast goed gevallen. Dus voel ik mij genoodzaakt dit maar op ons blog te melden.
Wams speelde Henk Bleker in de kaart
Wams beweerde vorig jaar nog dat nog maar 15 procent van de biodiversiteit in Nederland over zou zijn, wat vraagtekens plaatst bij de effectiviteit van zijn organisatie in de natuur. Een organisatie die immers sinds 2000 wel liefst 0,64 miljard euro overheidssubsidies kreeg en tienduizenden hectares gronden. De reden waarom Henk Bleker zo rigoureus in natuurbeleid wilde snijden was juist deze, zoals hij me vertelde: als er zoveel geld naar natuur gaat en het helpt niets volgens de natuurmensen….Ik publiceer mijn gesprek met Bleker hier nog op Climategate.
Ik vroeg Wams daarom over de verdeling van ‘gelden naar de velden’ versus overhead bij natuurbeheer, om een globale inschatting te kunnen maken. Bij een organisatie die haar gronden grotendeels om niet kreeg van de overheid sinds 1990 en die in 2013 nog voor 41 procent draaide op overheidssubsidies, is het niet meer dan logisch dat je als contribuant en serieus onderzoeker de verantwoordelijke zelf te spreken krijgt. Bij een ander instituut dat leeft van de overheid, het Planbureau voor de Leefomgeving (bron van die 15 procent) werken de onderzoekers zelf ook gewoon mee. Ik ben ook niet ‘van de pers’ maar gebruik het voor deel 2 van mijn serieuze onderzoek voor de Stichting Milieu Wetenschap en Beleid. Dat is nogal wat anders dan voor mijn blogs, waar ik nog wel eens uit de heup wil schieten.
Tenzij Teo iets te verbergen heeft of gewoon geen direct overzicht heeft in de verdeling overhead, kantoorkosten/is er geen reden om zich dus achter de persafpoeier-afdeling te verschuilen als direct verantwoordelijke. Dan konden we het op nette wijze afronden, maar ik laat me niet afpoeieren. Ik heb met de persvoorlichting bij een semi-publieke organisatie alvast niets van node: uit principe niet, hoewel dat gebruikelijk mag zijn vind ik dat bij semipublieke organisaties niet normaal.
De kritiek op Natuurmonumenten blijft ondertussen van alle kanten aanzwellen, zoals de toegenomen boskap waarmee ze roofvogelhabitat verwoesten. Dat is onderdeel van staand beleid, Natuurmonumenten heeft sinds vorig jaar een houtkap-coordinator in dienst. Ook vernemen we van de afdeling financien dat op het dure beheer bezuinigd gaat worden.
Wanneer Wams geen transparantie wil betrachten, dan komen we er via andere kanalen wel achter.
Wodanseiken op grond Natuurmonumenten. De organisatie vervult een onmisbare functie, maar zou beter een nieuwe Jac P aan het roer krijgen dan marketeers en milieuactivisten
Goed werk Rypke. Vastbijten als een terriër is je wel toevertrouwd. Ben benieuwd naar het rapport.
Zolang wij maar tussen de 1000 en 3000 lezers per dag hebben zal het Teo een worst zijn, hij kijkt niet naar integriteit maar naar invloed
De groenen zijn ook klein begonnen Rypke. Dat begon met een vaag figuur in een houtjestouwtjesjas die wat wazig zat te zwetsen en is doorgeschoten tot het geldgraaiende monster wat we nu helaas moeten bestrijden.
Jij zwetst niet wazig maar komt met feiten op de proppen. Daarmee heb je al een voorsprong van jaren op de vroege groenen die niet eens wisten waarover ze het hadden.
De omslag komt een keer Rypke, daar ben ik van overtuigd.
Want hoe lullig het ook klinkt, maar in de economische malaise (die volgens mij nog maar nét is begonnen) heb je een enorme medestander die veel machtiger is dan groen geloof. Want geloof is leuk, maar je betaalt er geen hypotheek van en stilt er helemáál geen rammelende maag mee.
Bijt ze. ;-)
Rypke, je schreef hierboven in een fotobijschrift:
“In een overvol land, waar een zoutboer zomaar de Wadbodem met een meter mag doen dalen, zijn organisaties als Natuurmonumenten meer dan ooit nodig”
Trap je zo niet in de val van het Groene Populisme wanneer je dit zegt? Je noemt het hier zelf ‘natuurnegativisme’, maar politiek gezien is het weer zo’n populistische beweging die drijft op het adverteren van angsten en aanverwante emoties die structureel niet door voldoende informatie en toepasbare kennis gekanaliseerd worden.
Hoe weet jij zo zeker dat de bodem van de Waddenzee niet zou mogen dalen?
De Waddenzee is aan het verlanden, in een kustvlakte aan het veranderen, mede door het aanleggen van de Afsluitdijk, die de natuurlijke trend tot aanslibbing zeer versterkt schijnt te hebben.
Het zeeleven zou toch uit de Waddenzee verdwijnen als de verlanding niet gestopt of vertraagd wordt?
Door winning van gas en zout onder de bodem van de Waddenzee en de daarmee veroorzaakte langzame bodemdaling hou je de natuur daar juist in stand. Het geld dat er mee verdiend wordt zou voor een deel kunnen dienen voor aanpassingen aan dijken en andere waterstaatkundige voorzieningen die nodig zijn na de veranderingen in de bodem.
Er zijn, zoals je zelf voortdurend zegt, af en toe heel goede redenen om juist eens niet te luisteren naar de roeptoeters van de milieubeweging.
De natuurlijke verlanding van de Waddenzee moet een bekend onderwerp zijn, het wordt bijvoorbeeld uiteengezet in dit oude artikel van Hans Smit in het hier zo geliefde dagblad Trouw:
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/article/detail/2724089/1999/12/02/Waddenzee-floreert-bij-gaswinning.dhtml
@Harry, ik ben me van de zandhonger bewust, meer dan ‘verlanden’ is de Waddenzee aan het verzanden, vaargeulen slibben snel dicht. Of je daarmee een bestaand fourageergebied helpt….
Natuurlijk zit er een element natuurpopulisme in, het gaat mij er vooral om dat men wat vissertjes pest ivm ‘bodemberoering’, maar dat bodemberoering door rijkswaterstaat als ‘ natuurcompensatie’ mag gelden, terwijl zij al een factor zijn bij de verzanding van de Waddenzee
En ik denk zelf ook dat die gaswinning weinig kwaad kon, hoewel dankzij het Waddenfonds er nu 30 miljoen euro voor flutonderzoek vrijkwam zoals Waddensleutels, dat alles mag aantonen behalve dat de draagkracht inklapte door fosfaatmindering