Volgens Zwitserse vissers is hij lekker

Volgens Zwitserse vissers is hij lekker

In een land met een functionerende democratie- Zwitserland- mag je gewoon aalscholvers schieten. En dan blijkt het ook dat je ze op kunt eten en smakelijk bereiden in een houtoven, met rozemarijn, veel zout, suiker en overgoten met rode wijn. Zie hier ‘Kormoran auf dem Teller’ van Silvio Erne van Fischen.ch. Waarom zou dat in ons met aalscholvers overlopende Nederland geen culinaire hit kunnen worden? 

In Nederland hebben we de Postcodeloterij die miljoenen uitdeelt om de wil van de minderheid tot meerderheid op te blazen. En dus zijn aalscholvers vooralsnog belangrijker dan menselijke vissers. Dat betekent dat de IJsselmeervisserij met 80 procent moet inkrimpen, pardon ‘verduurzamen’. Natuurclub Het Friese Landschap wringt zich in dit voorjaarsnummer in allerlei bochten met gelegenheidsargumenten, om te beweren dat de halve kilo vis per dag die 20.000 aalscholvers rond het IJsselmeer eten- 3650 ton per jaar- GEEN broodroof van vissers is. De aalscholver zou precies die vis selecteren die vissers niet nodig hebben.

Dergelijke verhalen lees je vaker van journalisten die de lezer tegen foute gedachten willen beschermen. Ook Jaap Quak(zalver) van Sportvisserij Nederland mag bij de natuurvrienden van It Fryske Gea weer de halve waarheid over het IJsselmeer vertellen. Hij verzwijgt het Autonoom Neergaande Trend onderzoek, waaruit blijkt dat minder fosfaat in het IJsselmeerwater door milieubeleid de meeste negatieve trends verklaart. 

Ik help mijn lezer liever aan foute gedachten, dan dat ik ze betuttel. De aalscholver hapt wat voor de bek komt, en kan zich een gat vreten in de aanwas van bestanden snoekbaars. Het IJsselmeer lijkt dus klassiek: meer predatie sinds de jaren ’70, doorvissen van beroepsvissers boven draagkracht en minder voedingsstoffen, dus minder vis. Zowel bottom up als topdown raakt de vis gesandwiched.

Wij rekenden al voor dat de aalscholverpopulatie van het Ijsselmeer qua biomassa meer vis onttrekt dan het restant van ongeveer 60 beroepsvissers op het IJsselmeer. Waarvan overigens net weer 1 op de bon werd geslingerd door de NVWA voor illegale netten bij Lelystad. Waar hebben ze toch last van, zou je zeggen…Die vissers hebben het gevoel dat ze geen kant uit kunnen. Behalve een onzekere toekomst tegemoet.waarin ze de broekriem verder moeten aantrekken.

Laten we een win-win nastreven, aalscholvers oogsten en vis. En tegelijk de overheid manen meer werk te maken van vrije vismigratie door knelpunten als gemalen aan te pakken. Ik moet zeggen dat ik bij zo’n zwarte oervogel die ook nog vis eet niet meteen honger krijg. Maar nieuwsgierig naar de smaak word je dan toch weer wel..

Wanneer ik dan toch mijn echte hobby weer zou oppikken, de valkerij, zou je aalscholvers met een afgerichte zeearend kunnen bejagen. Al lukt het met een havik ook wel. Helemaal te gek!