Nog niet gezien? All Watched Over by Machines of Loving Grace Episode 2 The Use and Abuse of Vegetational Concepts. Dan is er geen betere besteding van je zondag dan dit tweede deel van een drieluik uit 2011 van de Britse documentairemaker Adam Curtis te zien. Staat hieronder voor je klaar. Laat zien hoe ons begrip voor ecologie en ecosystemen in feite de natuur dwingt in een keurslijf dat is afgekeken van machines en computers.
All Watched Over By Machines of Loving Grace 2… door Ben_Forshay
Gezien? Mindboggling stuff toch? Ik was nog niet veel verder gekomen dan de kritiek van Joseph Reichholf op Haeckels “Haus der Natur” maar in deze video zie ik dat er juist tussen 1935 (toen Tansley in “The use and abuse of vegetational terms and concepts” het ecosysteem concept introduceerde) en de cybernetica van Jay Wright Forrester van alles gebeurde. Die Forester is grondlegger van de Club van Rome die in 1972 hun Grenzen aan de Groei publiceerden. Als naïeve puber was dat ook het sentiment waar in in stonk toen in in 1985 besloot milieuhygiëne te gaan studeren. De docu van Curtis laat niet alleen de voorgeschiedenis zien die zich aan mijn waarneming onttrok en waar mijn professoren ook allerminst mee aankwamen, maar vooral ook de collaps. De zwarte zwaan voor de ideologisch gedreven ecologie kwam onvermijdelijk. Rond 1991 viel het doek. Ecosystemen in evenwicht bleken niet te bestaan. Spontane verandering (=groei) en niet streven naar evenwicht bleek schering en inslag van de natuur. Maar in de publieke opinie en laten we zeggen de “PR en marketing” kankert het intussen wetenschappelijk ontkrachte ecologiebegrip gewoon door. De klimaatwetenschap blijkt maar een variant op hoe het in de hele ecologie is gegaan: juist machines en computers hebben onze blik op hoe de natuur én het klimaat werkelijk werken onttrokken. Juist de mensen die het hardst schreeuwen om een natuurlijke natuur dwingen haar in een op machines geënt keurslijf!
Zie trouwens ook deel 1 en 3 van Adem Curtis 3-luik over hoe het machinebegrip onze nieuwe religie is geworden zonder dat we het beseffen. We denken de natuur te aanbidden, maar eren in werkelijkheid de machine!
Deel 1
All Watched Over by Machines – Love and Power door Mustory1320
Deel 3
All Watched Over by Machines of Loving Grace [3… door Ben_Forshay
Zie ook Wikipedia over de serie. Mijn bron om de docu’s en die hele Adam Curtis (zie ook al zijn andere series – heerlijk!) te ontdekken was het Amsterdamse NextNature waar ik ook snel eens contact mee ga zoeken.
Helaas mag ik van de bbc de docu niet zien vanwege copyrights.
http://www.dailymotion.com/video/x2eagvn_all-watched-over-by-machines-of-loving-grace-2-3-the-use-and-abuse-of-vegetational-concepts-2011_auto
Thx Wouter. Heb de Dailymotion nu ook in het bericht staan…
..is dat die docu waar Steward Pickett aan het woord komt over de ‘balance of nature’ ? Volgens mij wel, geniaal ja, Pickett zet in 2007 al de zaag in de wetenschappelijkheid van veel ecologie,
Alle beleidsecologie is per definitie totale meuk, bedoeld om ambtenaren aan het werk te houden, alsof ze aan de juiste knop kunnen draaien voor DE natuur, alsof er 1 natuur is die overal het zelfde op reageert
…ze zijn alvast geweldig en tonen hoe de moderne cultuur is vergiftigd en de noodzaak om je daarvan te bevrijden…
Het idee van “evenwicht” zit ook diep verankerd in het denken over het klimaatsysteem. Zo’n beetje het eerste wat je leert als student is dat – all else being equal – het klimaatsysteem streeft naar evenwicht. Het evenwichtsdenken in klimaattheorie vindt zijn origine in de jaren 1960 met de opkomst van van de eerste zeer simpele/basale numerieke klimaatmodellen. Al die modellen komen noodzakelijkerwijs uit op een evenwicht. Niet omdat dat een fundamentele eigenschap van het klimaatsysteem is, maar omdat het een fundamentele eigenschap is van de grove simplificaties die nodig waren om uberhaupt tot een bruikbaar numeriek model te komen gegeven de zeer beperkte rekenkracht van de computers van die tijd.
Interessant genoeg vindt de chaos-theorie zijn “big leap forward” in de jaren 1960 (Lorenz) ook dankzij de opkomst van de computer en de numerieke berekeningen.
Die twee elkaar uitsluitende concepten hebben zich vervolgens op eigen wijze ontwikkeld: het evenwichts-denken als basis voor het denken over het klimaat, het chaos-denken als basis voor het denken over het weer. Dat laatste komt tot uitdrukking in bijvoorbeeld de onder weerfanaten welbekende “pluim”, waarbij het chaotische karakter van het weer geleidt heeft tot “probablistische” voorspellingen die hun waarde hebben bewezen.
het evenwichtsmodel vond ondertussen zijn weg in tekstboeken over klimaat en werd de basis voor klimaattheorie. Zonder dat daar enige empirische onderbouwing voor bestond. En bestaat, nog altijd is de klimaatgemeenschap niet in staat om te bepalen hoe groot de energie(on)balans van het klimaatsysteem is, laat staan dat ze kan bewijzen dat het klimaatssyteem streeft naar evenwicht.
De klimaatgemeenschap worstelt met deze ogenschijnlijke tegenstelling: op korte tijdschalen van dagen tot maanden en zelfs jaren is het klimaatsysteem aantoonbaar chaotisch, op nog langere tijdschalen (decades) zou het dan naar evenwicht streven, terwijl op nog langere tijdschalen (denk: ijstijden) het systeem dan toch weer fundamenteel niet-lineair zou zijn.
Het probleem daarbij is dat “weer” en “klimaat” redelijk gescheiden onderzoekswerelden zijn. Dat “chaos” of “niet-lineariteit” de basis is van de meteorlogie is ook de redden dat zoveel meteorologen zich kritisch uitlaten over de klimaatwetenschap: zij hebben dag-in-dag-uit met het chaotische karakter van het klimaat te maken. Ervaring leert dat kennis over chaostheorie bijdraagt aan een kritische kijk op het evenwichtsdenken in het klimaat. Helaas zijn er weinig klimaatwetenschappers die dat broodnodige stukje opleiding hebben genoten: het is geen standaard onderdeel van boeken over klimaattheorie (als het al besproken wordt dan is het in een hoofdstuk aan het eind van een tekstboek).
Over het waarom van de acceptatie van het evenwichtsdenken in klimaatland verwijs ik graag naar wat Judith Curry onlangs schreef over een artikel van Chamberlain (1897) over hoe nieuwe wetenschappelijke theorien meestal te snel geaccepteerd worden. Hoe actueel, en hoe accuraat: ook de theorie van het evenwichtsklimaat is (prematuur) geaccepteerd nog voordat het uberhaupt fatsoenlijk getest kont worden. Met alle kwalijke gevolgen van dien.
Nu begint het conflict tussen het evenwichtsdenkenen het chaosdenken eindelijk weer de kop op te steken met het uitblijven van opwarming, maar progressive zal langzaam gaan: veertig jaar aan “indoctrinatie” raak je niet zomaar kwijt.
HB
Super deze toelichting! Stof voor een boek! Het artikel van Curry dat je noemt is: http://judithcurry.com/2015/05/21/the-method-of-multiple-working-hypotheses/. Het is niet Chamberlain maar Chamberlin.
H. Brooker,
hartelijk dank voor deze uitleg. Voor het eerst sinds tijden dat er een nieuw fundamenteel element aan het debat wordt toegevoegd; althans voor mij is het nieuw.
Ik ben wel bang dat er nog heel wat weermannen de revue zullen passeren voordat deze twee sporen daadwerkelijk onderwerp van discussie worden.
Je schrijft ‘dat zoveel meteorologen zich kritisch uitlaten over de klimaatwetenschap’. Het kan natuurlijk zijn dat er b.v. binnen het KNMI een hevige strijd woedt tussen meteorologen en klimaatgeleerden. Als consument merk ik daar erg weinig van.