Waarom altijd zo zuur over natuur ? Vroege Vogels verkoopt broodje aap over broodje paling

Wintersportliefhebber en deeltijd-Indiaan Menno Bentveld van Vroege Vogels baseert zich weer op verouderde data, en stelt suggestieve gestuurde vragen om consumenten een broodje aap te verkopen over een broodje paling. Zo zou de paling uitsterven. In 2009 was hij al uitgestorven. De aal zou 6 jaar geleden uitsterven, als we afgaan op de enige deskundige hier, Willem Dekker (Imares, het Buckler van mariene biologie) die in 2004 verklaarde dat de aal over 5 jaar zou uitsterven. Maar herberekening van bestanden door dat zelfde Imares- door ook binnenwateren mee te rekenen ipv alleen Rijkswateren- gaf al twee maal hogere schattingen van het aalbestand in Nederland, dan wat eerder was aangenomen.

Kortom, waarom kan men bij de publieke omroep weer enkel de alarmistische kant tonen van milieuclubs in plaats van het hele verhaal? Waarom is Vroege Vogels altijd weer zuur over de natuur?

En nee, ik ben niet objectief, ik eet graag lekker spul van mensen met een goede filosofie zonder dat zure sausje van die miljoenen euro’s cashende campagneclubs. En objectieve journalistiek is per definitie een leugen: er is goed- en slecht geïnformeerde journalistiek. Wanneer je beter geïnformeerd bent en minder dom dan meestal wat linksige mainstream-journalisten, zie je vanzelf dat die milieuclubs je halve waarheden/hele leugens verkopen. Dan citeer je ze ook niet meer.

Laat staan dat je die blinde bijna aandoenlijke sympathie voor ze koestert, zoals de Volkskrant doet bij Greenpeace. (en zo glorieus het Gifschip inging, aldus journalist Jaffe Vink)

Natte vinger/Imares
De aalwetenschap in Nederland kenmerkt zich door een hoog nattevingerwerk: er zijn nauwelijks data. Als ‘natuurlijke’ referentie voor hoe de palingstand hoort te zijn hebben we aanlandingsgegevens van vissers in het IJsselmeer van afgelopen eeuw. Dat is ’s lands meest onnatuurlijke bak water die transformeerde van Zuiderzee naar brakwater vol muggen (= aalvoedsel) naar eutroof palingparadijs (’70-’80) naar voedselarmer systeem door milieubeleid (zoals het ANT-onderzoek van Deltares in 2014 bevestigde). En in het land der aalblinden lijkt Willem Dekker vervolgens koning.

En hoe de stand ‘hoort’ te zijn, de referentie in ons Nederlandse Aalmanagementplan is dan gebaseerd op de kunstmatig veroorzaakte gloriejaren van palingvisserij op het IJsselmeer. Een referentie die je nooit meer haalt, zodat Imares en beleid tot in eeuwigheid nodig blijven.

Je hebt biologische wetenschap en je hebt Imares, het Buckler van de mariene biologie dat rapporten poept voor beleidsmakers, en vooral: om zichzelf daarna nog meer aan het werk te houden. Met die gegevens, en wat halve data uit het zuiden van Zweden is vervolgens de trend van paling voor heel Europa bepaald.

Ik wil maar zeggen: enige voorzichtigheid in claims over ‘uitsterven’ zijn op zijn plaats. Hoewel ICES terecht voorzichtig blijft omdat het aalhabitat teveel knelpunten kent als gemalen- is er alvast geen reden voor uitsterfpessimisme. Sterker nog. De glasaal-intrek laat internationaal licht herstel zien. Ook Rijkswaterstaat experimenteert nu al met visvriendelijk spuibeheer bij de Afsluitdijk, om meer glasaal in te laten trekken en dat werkt goed, tegen een fractie van de kosten van zo’n prestigeproject als de Vismigratierivier. Wat zien we echter bij Vroege Vogels:

Omdat de vraag naar wilde glasaal voor kwekerijen en het uitzetten in sloten en plassen nog steeds toeneemt, kost een kilo glasaal inmiddels zo’n vijfhonderd euro. De glasaal wordt vooral voor de kust van Frankrijk en Spanje gevangen.

Prijs glasaal dook al onder de 100 euro, vangstverbod voor export naar China
Dat glasaal 500 euro zou kosten door ’toenemende vraag’ is onzin: hij ligt op 350 euro, en vangst voor de export naar China is nu verboden. Zo werd die vraagkant juist fors ingeperkt, en internationaal zien we dat er de laatste jaren weer meer glasaal bij de kust aankomt, wat ik (natte vinger) het China-effect noem . Dat was alvast een goede stap: waarom moeten onze bestanden van de glasaal voor de kust van Frankrijk en vooral het estuarium van de Severn naar het Verre Oosten toe. Consequentie is wel dat de Chinezen de mosterd nu in Nieuw Zeeland halen, als ik mij niet vergis.

Onder voorwaarden kun je zonder schuldgevoel dus paling eten, liefst geen wilde uit het overbeviste IJsselmeer. Maar wel uit kweek met keurmerk, en dat is wat de Lekkerste Paling van mijn faceboekmattie Harm (zie hieronder) – een biologieleraar- ook verkoopt. U ziet andermaal, ik ben bedwelmd door de eikenhouten rook en het palingvet druipt me uit de mond. Mmmmmm, wat is dat spul lekker.

Maar dat verandert verder niets aan de realiteit, data, het eggie. Als ik een paarsgeverfde en transseksuele Eskimo was, dan zat het nog steeds ongeveer zoals hieronder en hierboven.

Vroege Vogels altijd zuur over de natuur
Er is al een uitgebreid Europees managementplan voor Europese aal sinds 2009. Er is al een visverbod tussen september en december voor Nederlandse palingvissers. Rijkswaterstaat experimenteerde al met alternatief spuibeheer bij Kornwerderzand en Den Oever om de intrek van glasaal te vergroten, zoals wij berichtten. Dat lijkt goed te werken.

Meer dan 90 procent van de paling die je kunt kopen komt uit kwekerijen, die zeer milieuvriendelijk te werk gaan met recirculatiesystemen. De Nederlandse palingkwekerijen die glasaal laten opvissen (voor opkweken tot consumptiepaling) in het estuarium van de Severn (GB) zijn verplicht om glasaal als pootaaltjes (opgekweekt) uit te zetten voor restocking. De Hollandse palingboeren nemen deel aan aalherstel-programma’s met een eigen internationale herstelclub, de Sustainable Eel Group, met eigen wetenschappers.

Kortom, beste Menno Bentveld, waarom zijn jullie altijd zo zuur over de natuur, en vooral menselijk gebruik van die natuur? Mag je alleen met verrekijker de natuur in, met je handen op de rug gebonden of als Sjamanistische ecoholist?

Dupan gaat mee op onze vistrip 22 mei
De palingboeren waren ook 1 van de eerste clubs vanuit de visserij die een eigen duurzaamheidskeurmerk opzetten, Dupan: met consumptie van aal komt dan een deel van je bijdrage in een palingfonds waarmee ze onderzoek en uitzetprogramma’s van aal kunnen financieren. Waaronder het oplossen van knelpunten. Omdat schieraal (dat is paairijpe paling) zich voor de duizenden hindernissen en gemalen ophoopt, danwel vermalen wordt.

De palingboeren zijn bovendien gezond kritisch op zichzelf, met kritische ecologen als Jaap van der Meer en Witteveen en Bos lieten ze de Balansberekeningen opstellen: hoeveel mogen wij aan glasaal onttrekken en moeten wij compenseren voor wij nul impact hebben.

Maar WNF en al dat zure volk met teveel loterij-miljoenen in de kas, het blijft ze maar belasteren, omdat zij geen concurrentie dulden van hun MSC-labeltje. WNF blokkeert ook de verkoop van Dupan-paling uit de supermarkten met Christien Absil van Stichting de Noordzee. Zij willen dat supermarkten alleen hun MSC-rotzooi verkopen. Idealisme is dat.

Je zou zeggen: dat- vissers die eindelijk eens een goed verhaal hebben en samenwerken met wetenschappers- is aanleiding om ze juist eens positief kritisch te bejegenen. De palingboeren zijn er nog (lang) niet, ze moeten nog veel oplossen- maar de stap naar verduurzaming is ingezet. Consumptie van aal uit kwekerijen valt onder een managementplan, het is verantwoord. Vandaar dat ik ze ook uitnodigde voor de vistrip op 22 mei. Alex Koelewijn licht zo een alternatieve keurmerkfilosofie toe, waar campagneclubs WNF en Stichting de Noordzee hun eigen MSC-labeltje aan de markt willen opdringen als enig juiste.

 

Wij delen die blinde sympathie met zure protestclubs niet zo
Terwijl MSC in Nederland niets toevoegt aan duurzaamheid, behalve lastenverzwaring voor vissers zoals ook voedseljournalist Wouter Klootwijk al stelde. Je zou Nederlandse visserijen ook biologisch kunnen certificeren, of roep eens wat: ecohortoculturistich holistisch bioorganisch way to go halleluja in de Heere. Yeah!

Het gaat er om: toon de herkomst van je product, en presenteer jouw filosofie op oogst uit de natuur aan de consument. En laat die consument dan zelf kiezen, in plaats van dat je met loterijmiljoenen media en supermarkten loopt te terroriseren, en consumenten halve waarheden/hele leugens voorhoudt

Strijd voor Dierengerechten
Mijn baraksgenoot op Droevendaal in Wageningen, Martijn – medestrijder voor Dierengerechten tussen de vego’s met hun Tofu-notentaart- heeft zo met nog een enthousiaste jager bijvoorbeeld een label voor ganzenvlees opgezet. En als Gebroeders de Wolf in Amsterdam verkopen ze dat aan trendy restaurants. Weten waar je eten vandaan komt, dat wilden ze en leven ze nu. Zij hebben geen ‘aah oeh het sterft uit stem Groen Links, en stort op onze Giro’-gejank nodig, en andere zure verhalen.

In het laatste nummer van Vork heb ik dan ook hun filosofie aangeprezen. Mijn waarde Ellen Mookhoek doet het zelfde als jaagster en verzamelaar. Wij zijn niet zo van de zure zeikfilosofie van ‘de aarde vergaat, tenzij je op onze giro stort’.

Als het aan Vroege Vogels en adepten lag, mag je alleen met je handen vastgebonden de natuur in en was oogst uit de natuur Verboten, Du solst Die Heilige Natur …nou ja, afijn.

Waarom hebben die zure loterijmiljonairs WNF, Greenpeace en co – waarvoor Vroege Vogels een volledig onkritische sympathie koestert- immers het monopolie op goed gedrag?

Is de rest van de wereld debiel behalve zij?