Napoleon on Board the Bellerophon exhibited 1880 by Sir William Quiller Orchardson 1832-1910Jeroen Hetzler.

Ooit moest de heer N. Bonaparte te Parijs zich uit het ietwat te koud geworden Moskou terugtrekken om uiteindelijk 200 jaar geleden zijn Waterloo te beleven. De heer N.B. te Elba was nu eenmaal bezeten van macht en Franse superioriteit. Zijn ambitie eindigde op het eiland Sint Helena in het gezelschap van een schildpad.

Bijna anderhalve eeuw later probeerde de heer A. Hitler te Berlijn hetzelfde. Stalingrad in de winter bleek echter niet bepaald een kuuroord te zijn voor bleekneusjes en fijnbesnaarde zielen. Enfin, het moge bekend zijn dat de grootse plannen van de heer A.H. te B. voor een wereldrijk eveneens in een Waterloo eindigden, in dit geval in een kuil brandend als een fakkel in gezelschap van zijn kersverse bruid eveneens brandend van hartstocht en benzine. Een wereldrijk sticht je nu eenmaal niet zomaar met een ideologie.

Soms bekruipen mij gedachten in die richting wanneer ik mij weer eens mag ‘verheugen’ over nieuws dat onze planeet nu echt naar de vaantjes gaat, maar dat de koene klimaatredders eensgezind paraat staan om de wereld van catastrofale opwarming eens en voor altijd in te nemen als Moskou en Stalingrad toen.

Maar liefst 90% CO2-emissie!! Het klinkt als een verpletterende vernietiging van deze postmoderne demon die Al Gore in al zijn geledingen genadeloos blootlegde. De stichting van alweer een wereldrijk, zij het nu onder weer een dictatuur, ditmaal van de CO2–ideologie.

Wij mogen ons dan ook gedwongen blijde scharen achter Pol Pot, pardon ik dwaal af, ik bedoel Urgenda, GroenLinks, Milieudefensie, Greenpeace et cetera die ernaar streven een hernieuwbaar wereldrijk te stichten teneinde ons door hen onwetend en misleide gehouden stumpers te vrijwaren van imaginaire catastrofes als overstromende riolen, verflenste viooltjes, muizenplagen, vrije keuze, zelfstandig denken en gezond verstand.

Vrije keuze lijkt steeds meer ingeperkt vanwege de Crisis– en Herstelwet en de ferme taal van een doortastende Nijpels. Dit gaat dan over windmolens. Het volk is zo dom dat het de zegeningen van windmolens maar niet wil inzien. Dus moeten wij dit inzicht opgedrongen krijgen omdat deze lieden weten wat goed voor ons is. Wie kritiek en bedenkingen heeft of zelfs het waagt gezond verstand te gebruiken: wee, zijn zonden komen over ons en tot in het tiende geslacht.

Thans heeft zich de Eco Industriële zonnepanelenlobby gewijd aan de nobele taak de wereld te redden door de verplichting van zonnepanelen bij nieuwbouw in het Utrechtse. A small step for a man, a giant leap for mankind, zo klinkt het. Nou nee. Verplichting? Ruimte voor vrije keuze? Ruimte voor kritiek en gezond verstand? Het lijkt eerder een kolchoze.

Zo wordt het gebracht:

 Alle maatregelen bij elkaar zorgen voor 90 procent minder CO2-uitstoot. De benodigde investeringen bedragen 7 tot 10 miljard euro ofwel 15 tot 35 duizend euro per huishouden. Dit bedrag kan natuurlijk niet door de gemeente opgebracht worden en moet worden gezien als een investering door bewoners en bedrijven die binnen 7 tot 17 jaar terugverdiend kan worden. Het plan levert, met name voor bouw- en installatiebedrijven, 40 tot 90 duizend banen op.

Duidelijk is dat dit een planeconomisch – vanwege verplichting – project is bol staand van wensdenken. €35.000/huishouden over 17 jaar met een opvallend onnauwkeurige terugverdientijd, wat dit ook moge zijn. Per huishouden kost dit dik  € 2.000/jaar extra op de gewone energierekening en er wordt voor de maatschappij als geheel niets terugverdiend, slechts ingelegd. Immers, fossiele centrales alleen al moeten altijd paraat blijven om bij bewolking en in de winter en bij zware sneeuwval toch voor elektriciteit te zorgen (elektriciteit is bovendien maar 13% van de gehele energievoorziening). Deze kosten moet elk huishouden betalen. Zonnepanelen gaan op zijn best 20 jaar mee en hebben een leveringszekerheid van 20% van de tijd. Dus na 20 jaar komen deze € 2000/hh gewoon terug. Zonder subsidie is de terugverdientijd zeker 40 jaar. Tel uit je terugverdientijd. Een kerncentrale gaat 60 jaar mee met een leveringszekerheid van tenminste 85%. Bovendien zijn uranium, thorium, kolen, gas en olie tevens energievoorraad. Zon en wind daarentegen kunnen niet zonder extreem dure opslag. Hoe wordt dit opgelost?

Heeft iemand zich afgevraagd wat dit nu precies bijdraagt aan de temperatuurdaling van de aarde en welke rampen er nu bezworen zijn? Want dit zou toch het beoogde doel moeten zijn. De exacte uitkomsten zouden ons toch gepresenteerd mogen worden? Zullen mijn viooltjes niet meer verflensen of zal de ijsbeer het nog beter doen dan nu al het geval is? Het is in de schoot der alwijze klimaatimams besloten, vrees ik. Een duidelijk antwoord zullen deze ‘wijzen’ natuurlijk nooit kunnen geven, omdat zij onzin moeten duiden. Resten desinformatie en discutabele informatie in de geest van de marxistische ideologie, zoals uit het NOS-journaal en de Slijpsteen van de geest moge blijken.

Ecofys heeft die Utrechtse Utopie bedacht, Ecofys ooit onderdeel van het failliete Econcern van Ad van Wijk. Welke waarde kun je hieraan dan nog toekennen?

Het zou pas geloofwaardig zijn als alles zonder subsidie kon, maar dit blijft vaag. De elektriciteit voor het vervoer moet wel fossiel worden opgewekt om maar iets te noemen: 3 liter olie verbranden om 1 liter uit te sparen. Hoezo 90% CO2–reductie en duurzaam? Alles bij elkaar is dit het zoveelste wensdenkproject. En dan die banen. Maar liefst 90.000 banen voor een poosje monteren en installeren. Komen we dan niet uit op zeker € 110.000 per baan? Dit is meer dan 2 keer zoveel als de kosten van een gemiddelde baan in de gezondheidszorg. Hoe men het ook wendt of keert: zonne–energieopwekking kost tenminste € 22 cent per kWh, waar deze kosten voor kolen en kern tussen de 3 en 5 cent liggen. Typisch een planeconomisch plan dus van Utrecht avant la lettre als in de voormalige Sovjet–Unie. Dit kostenverschil zal toch echt gedekt moeten worden door de maatschappij als geheel. Of men moet ervoor kiezen Utrecht te isoleren om aldus zichzelf, lees de Utrechtse burger, tot de bedelstaf te brengen.

Een aardig voorbeeld over de bejubelde planeconomische groene banenschepping: het windpark Gemini strijkt € 4,5 miljard subsidie op over 15 jaar voor exploitatie. Dit is € 300 mln. per jaar. Gemini claimt 100 banen in de exploitatiesfeer. Dit komt dus neer op € 3 mln per baan, waar 1 baan in de gezondheidszorg … Vult u maar in. 60 maal zoveel dus. Het is opmerkelijk dat Gemini dit subsidiegegeven niet op zijn vernieuwde site vermeldt waar dit op de oorspronkelijke site wel werd gedaan. An inconvenient thruth misschien?

Wordt het niet eens tijd om het gezonde verstand te laten terugkeren en te stoppen met dergelijk wensdenken, dwang en uitpersen van de belastingbetaler? Het valt te vrezen dat dergelijke klimaatideologie de volgende generatie niet zal dienen.

Al met al kosten al die hernieuwbaarheidsplannen voor wind € 73 mrd en nu extra voor Utrecht nog eens € 10 mrd met een levensduur van ten hoogste 15 jaar en minder dan 3% vraagvolging waarna deze kosten terugkeren. Een kerncentrale kost tegen de € 7 mrd, gaat 60 jaar mee, levert in tenminste 85% van de tijd vraagvolgend en kan zonder exploitatiesubsidie. Klimatisme en het ontbreken van gezond verstand leiden inderdaad tot een mad, mad World.

Het vervult mij met verbijstering dat zo velen geobsedeerd zijn en zich bij hun opvattingen laten leiden door de desinformatie over catastrofale opwarming door CO2. Er is hierover geen schijn van consensus meer zoals uit de feiten en de discussies blijkt. Zie hier en hier.

Het komt erop neer dat het catastrofale effect van CO2 hoe dan ook door de metingen wordt weersproken. Alleen over de mate waarin er überhaupt effect zou zijn, bestaat discussie, Maar dit gaat om zulke geringe verschillen dat de gedachte aan een catastrofale opwarming door ieder weldenkend mens verlaten moet worden. Uiteindelijk blijkt wat elk gezond verstand al kon bevroeden, dat de natuurlijke effecten die van menselijke invloed door CO2–emissie in het niet doet verdwijnen.

Gelukkig komen er nu meer tekenen van terugkeer naar het gezonde verstand: zie hier en hier.

Terecht, want het wordt hoog tijd om de belangen te behartigen van de volgende generatie in plaats van zelfbevredigende planeconomische wensdromen, die onze maatschappij tot de bedelstaf zullen brengen. Mij lijkt het tijd om ons te ontdoen van de beheksing waarin marxistisch georiënteerde belangengroepen onze vrije maatschappij in hun wurggreep houden, want hun desinformatie is niet meer dan muggengezoem in het licht van de natuurlijke invloeden op het klimaat. Het moet uit zijn met de machtshonger van dergelijke ideologen die onze beschaving moedwillig te gronde willen richten.

 

Bron hier.