Financieringsbronnen voor hernieuwbare energie drogen op

Hoe duurzaam is duurzaam? Icoon van duurzaamheid geveld. (Zie hier.)

In de ‘off topic linkdump’ berichtte ‘renevers’ onlangs:

Eneco houdt ook op met investeren! Het volgende artikel is eigenlijk goed nieuws. Het verkeerd gealloceerd geld in van te voren te voorziene mislukkingen wordt niet uitgegeven en kan dus op nuttiger wijze worden gespendeerd. Hopelijk is dat het begin van het einde van de politiek van Kamp en worden alle plannen voor windparken op de Noordzee opgeborgen. Deze plannen zijn uitermate oneconomisch en vernietigen Nederlands kapitaal. Ze bewerkstelligen geen enkele voorgenomen doelstelling van duurzaamheid en CO2–besparing: een stroomsoort die netto NIKS aan brandstofbesparing bewerkstelligt, wegens haar nooit voorziene en geprojecteerde geïnduceerde energie verliesposten op andere generatoren in het net, die dus in totaal geen brandstof besparing haalt, is een totaal verlies en leidt niet tot duurzaamheid. Het leidt alleen tot een catastrofe voor de economie.

Vervolgens verwijst ‘renevers’ naar de uitspraak van Eneco CEO, Jeroen de Haas, die heeft verklaard zijn medewerking aan het Energieakkoord te stoppen wegens geldgebrek.

BNR berichtte daarover het volgende:

Eneco staakt zijn medewerking aan de uitvoering van het Energieakkoord. Dat zegt CEO Jeroen de Haas tegen BNR Nieuwsradio. “Als dan zo’n grote speler als Eneco zegt dat het niet meer mee kan doen, dan is dat echt heel zorgwekkend.”

Reden voor Eneco om tot dit besluit te komen is volgens De Haas dat minister Henk Kamp werk wil maken van de gedwongen splitsing in een netwerkbedrijf en een energieleverancier. Afgelopen vrijdag besloot de Hoge Raad dat Eneco gesplitst mag worden en Kamp wil dat besluit uitvoeren. Eneco zegt 400 miljoen aan duurzame investeringen te schrappen.

In Duitsland waren er al eerder indicaties dat het die kant op zou gaan en dat de bodem van de schatkist in zicht was gekomen. Onder de titel, ‘Teurer Ökostrom. Geht der Energiewende das Geld aus?’ berichtte Andreas Mihm daarover de de FAZ:

Der Ausbau des Ökostroms kostet Milliarden. Das belastet die Energieversorger so stark, dass sie als Kapitalgeber auszuscheiden drohen. Andere Investoren sind gefragt – doch das ist leichter gesagt als getan.

Der Zweifel wächst, dass künftig etwa in genügend Offshore-Windparks investiert werden kann.

Mehr als 100 Milliarden Euro hat die deutsche Energiewende bisher verschlungen, sie hat große und kleine Stromversorger mit Wucht getroffen und tradierte Geschäftsmodelle in Frage gestellt. Doch 15 Jahre nach dem Beginn des Umbaus der Stromversorgung mit dem Ziel einer regenerativen, kohlendioxidfreien Erzeugung beschleicht Fachleute eine bange Frage: Geht der Energiewende das Geld aus?

Gut möglich, lautet die Antwort, die die deutsche Sektion des Weltenergierates und die Berater von Roland Berger darauf geben. In einer unveröffentlichten Studie kommen sie zu diesem Schluss: „Die notwendigen Eigenkapitalmittel für den Ausbau der Netzinfrastruktur sowie von Wind offshore können vermutlich nur unter Mitwirkung alternativer, auch internationaler Investoren bereitgestellt werden. Hohe Risiken lassen es jedoch fraglich erscheinen, ob der Investitionsbedarf in ausreichender Höhe und Geschwindigkeit gedeckt werden kann.“ …

Es geht nicht um Kleingeld. Mindestens 280 Milliarden Euro müssten in den kommenden 15 Jahren investiert werden, um den politisch gewollten Umbau des Energiesystems voranzutreiben: Von Windrädern, Biomasseanlagen und Solarkraftwerken über lokale, regionale Stromverteil- und nationale -transportnetze bis hin zu großen Meereswindparks. Diese Berechnung setzt eine „nachhaltige Unterstützung der Politik“ bereits voraus. Ansonsten könnte es noch teurer werden.

Lees verder hier.

Als buurland, dat met zijn energieakkoord het voorbeeld van Duitsland met zijn Energiewende volgt, verkeert Nederland in de unieke situatie dat we kunnen leren van de Duitse ervaringen en we daardoor kunnen voorkomen dat we dezelfde fouten maken. Maar op de een of andere manier heb ik het gevoel dat dat nog niet erg wil lukken. Zou het misschien aan de taalbarrière liggen?

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.