Wanneer je het wenst is het voortaan waar bij zelfbenoemde kwaliteitsjournalisten

De site van Greenpeace/De Standaard: Wanneer je het wenst is het voortaan waar bij zelfbenoemde kwaliteitsjournalisten met de juiste kwaliteitsmoraal

Hoofdredacteur Karel Verhoeven van De Standaard geeft in zijn commentaar ‘de geesten kenteren over klimaat’ aan dat zijn krant nu alle dommekrachten in het klimaatkamp wil verenigen met meer feitenvrije klimaatberichtgeving van zijn krant. Want in Parijs ligt ‘de laatste kans’ om het ideale klimaat te bestellen bij de overheid en campagne-kapitalisten van Greenpeace cs. Progressieve achteruitgangs-protagonisten bij media als The Guardian en nu zijn krant sluiten daarom de rijen, in aanloop naar de alweer  21 of 22ste COP- klimaatconferentie, nu in Parijs.

Verhoeven wil (?) liefst gisteren nog een giga-windturbine in zijn achtertuin gebouwd krijgen en wil dat mede-Vlamingen opdringen zonder dat zij inspraak krijgen. Vanuit het geloof dat deze turbine voor hem dan het ideale mondiale klimaat zal afregelen. Een ideaal koud klimaat dat ‘vroeger’ zou hebben bestaan toen alles beter was. De mythe dat de mensheid meer in ‘harmonie’ zou hebben geleefd met ‘de’ natuur, en dat toen een mysterieuze natuurlijke balans bestond.

Ook Karel Verhoeven geeft aan dat je om jezelf als ‘kwaliteitsjournalist’ te zien voortaan aan geloofsijver en beroep op (morele) autoriteit voldoende hebt, inzicht in techniek en fysica is slechts zand in de machine van de noodzakelijke revolutie.

De hogepriester van De Standaard

De hogepriester en campagne-kapitalist van De Standaard, hij kan beter bij Deus solliciteren als hij op de klimaattrom wil slaan

Maakbare mens en maakbare natuur van het campagne-kapitalisme
Het bevestigt ons beeld van de oude linkse media als bastion van anti-technologische campagne-kapitalisten als Greenpeace cs
. Ze komen uit het zelfde milieu van tegen de overheid leunende en op subsidies draaiende urban hipsters die nooit de verantwoordelijkheid kenden over een eigen bedrijf. Met een verwrongen risicoperceptie zoals al in 1982 beschreven in Risk and Culture van Mary Douglas en Aaron Wildavsky. Zij kunnen dus alles roepen zonder dat zij economisch worden afgerekend op hun standpunten, zolang anderen maar blijven zorgen dat de economie blijft draaien. De juiste moraal tonen is voldoende. En wie niet voor ons is, die is tegen De Beschaving.

Want De Hogere Beschaving, dat zijn wij.  

Dat circuit wenst zich via dit soort conferenties (belang)rijk te rekenen, ten koste van het productieve deel van de samenleving. Nadat zij eerder de improductieve klasse ophemelden- werkelozen en ongeschoolde migranten- zijn nu improductieve en wisselvallige energievormen als wind en zon de standaard, waar alles naar moet buigen voor het morele zelfgevoel. Op straffe van morele excommunicatie. Want meer dan moraal heeft Verhoeven duidelijk niet in handen.

Alle krachten moeten gebundeld om de energierevolutie te versnellen.Daarom voert De Standaard de komende 100 dagen tot Parijs de berichtgeving op.

het enige redelijke alternatief van dit moment voor fossiel opgewekte elektriciteit

Groene energieopwekking Kerncentrale Doel: het enige redelijke alternatief van dit moment voor fossiel opgewekte elektriciteit. Prachtig gezicht en thuis van de slechtvalk, die op de centrale broedt

De kleptocratische bureaucraten/priesterklasse van Karel Verhoeven
Onafhankelijk van wat voor geloof ook: het blijft fysiek onmogelijk en ecologisch onwenselijk om de eco-Marxistische revolutie te forceren met energiebronnen met lage energiedichtheid en wisselvallige levering als zonnespeeltjes en windvaantjes. Met druk van burgers blijken we nu echter natuurwetten te kunnen buigen:

Na decennia van sympathieke klimaatliedjes en dikke truien groeit nu een gespierde vorm van klimaatactie. Over precies 100 dagen moeten de politici in Parijs een ultiem klimaatakkoord sluiten. Het is de laatste kans om de opwarming van de aarde onder de kritische drempel van 2 graden te houden. Europese politici willen er het voortouw nemen. Aan burgers om de druk op te voeren.

De krant zal de lezers overvoeren met campagne-nieuws zoals The Guardian laatst lanceerde- gepapegaaid door  Trouw: alsof zou iedereen massaal uit beleggingen in olie vluchten in aanloop naar Parijs, omdat olie niet meer zou renderen. Dat is zelfs een ‘banner’ bij De Standaard. Terwijl olie-productie en consumptie mondiaal blijven groeien.

 

Het inspireert mij nu al....

Campagnejournalistiek. Het inspireert mij nu al….laten we dit herinneren als zijnde het failliet van de oude journalistiek

Doe een wens en het wordt waarheid
Dus de wens van enkele progressieve achteruitgangsgelovigen is voortaan het zelfde als feit. Geloof in energetische wonderen de beschaafde burgerplicht. En wie niet achter de kudde aan loopt is verdacht, een emigree, saboteur, bourgouis-klassenvijand die solliciteert naar de Goelag, of zelfs erger: een………scepticus. En de klassenvijanden van De Standaard/Greenpeace, dat zijn ‘ de Shells en Exxons’, zij willen blijven pompen.

Omdat mensen als Karel Verhoeven en collegae graag willen kunnen tanken bij de benzinepomp, voor zij naar hun verwarmde kantoor rijden en omdat electriciteit slechts een fractie is van de totale energiebehoefte: 13 procent.

Verhoeven voert dus vooral campagne tegen zichzelf. Tenzij hij morgen in berenvel vanuit boomhut in de Ardennen verslag zal doen om daar zijn klimaattrom te roeren.

Verhoeven ziet al tekenen van een kentering, omdat  plots bij een zonnige week de zonnepaneeltjes meer stroom leverden dan kerncentrales in BE. Was dat niet omdat Doel enz waren stilgezet? En Tesla, dat bedrijf dat die hyperdure lithium-ionbatterij sportauto’s maakt voor de allerrijkste urban hipsters, dat heeft een succesvolle thuisbatterij gemaakt.

 

Opbrengst 'duurzame' energie

Opbrengst ‘duurzame’ energie, het ritme van Verhoeven’s groene economie: heden geen brood, het waaide niet hard genoeg….

Dommekrachten aller landen, verenigt u?
In plaats van alle dommekrachten te bundelen voor een eco-marxistische revolutie ter vernietiging van onze welvaart, onze natuur en leefomgeving, zou ik voorstellen: zet een club slimme mensen bij elkaar die iets van fysica begrijpen, ingenieurs en mensen die hun sommetjes kunnen maken om een stabiele energiebron te vinden met de gewenste energiedichtheid. Dus meer energie-opwekking geconcentreerd op een fractie van de benodigde oppervlakte in een overbevolkt en dichtbebouwd landje.

Zoals onze Theo al in Delft deed met zijn Thorium-conferentie, ja Karel, wij zijn al verder dan jouw Brusselse pamflet op het industrieterrein van Groot Bijgaarden.

De Vlamingen dienen tussentijds hun kerncentrales weer te herwaarderen, als enige realistische alternatief voor fossiele electriciteitsopwekking. En zij dienen te breken met het achteruitgangsgeloof van klimaathysterici als Greenpeace en andere campagne-kapitalisten. Omarm het Ecomodernisme, alle verworvenheden die de mens dankzij de Industriele Revolutie voor elkaar kreeg. Onze eigen huis-Vlaming Bart Coenen heeft op Backcover.be net het ecomodernistisch manifest vertaald.

Windturbine-slachtoffer Piet de Pelikaan

Windturbine-slachtoffer Piet de Pelikaan

Kortom Karel Verhoeven, ga je huiswerk eerst eens doen voor je per bureaucratisch decreet meent het ideale klimaat te kunnen bestellen, met je geloofsijver als enige overtuigingsmiddel. Voor kennis over energie ga je niet bij Greenpeace te rade, lees ‘De Rekening voorbij‘ van onze ingenieursvereniging KIVI om ten minste- voor het eerst in je leven- enig flauw benul te krijgen waar je over praat, wanneer je een carbo-exit bepleit. Dat is het Hollandse antwoord op David Mac Kay’s Sustainable Energy, without the Hot Air.

Je leeft nog in de groene oertijd, en ik besteed deze bijna 1200 woorden aan je omdat De Standaard mijn sympathie heeft: ik schreef er vroeger met veel plezier natuur, wetenschap- en reisreportages voor.

En beantwoord mijn vraag: de Industriële Revolutie, vond die plaats omdat een club ambtenaren op een conferentie afsprak dat zijn hun welvaart zouden overdragen?